Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

O Λώρενς Ντάρελ γεννήθηκε το 1912 στα Ιμαλάια. Σταδιοδρόμησε στη διπλωματική υπηρεσία, όπου ειδικεύθηκε στα ζητήματα Μέσης και Εγγύς Ανατολής. Στο φιλολογικό κόσμο έκανε την εμφάνισή του με συλλογές ποιημάτων. Υπήρξε λάτρης της Ελλάδας και φίλος του Χένρυ Μίλερ και του Γιώργου Σεφέρη. Έζησε κατά διαστήματα στη χώρα μας (από το 1935 ως το 1939 στην Κέρκυρα και στην Αθήνα, και το 1940 στην Καλαμάτα). Στην περίοδο της Βρετανικής διοίκησης των Δωδεκανήσων (1945-1947), εγκαταστάθηκε στη Ρόδο. Οι εντυπώσεις του από το νησί αποτελούν το υλικό της Θαλάσσιας Αφροδίτης. Από το 1953 ως το 1956 ήταν επιφορτισμένος με το τμήμα δημοσίων σχέσεων της Βρετανικής κυβέρνησης στην Κύπρο. Παρακολούθησε από κοντά τον απελευθερωτικό αγώνα του νησιού (ο ρόλος του σ' αυτόν υπήρξε αρνητικός και κλόνισε τις καλές του σχέσεις με τους φίλους του, κυρίως με τον Γ. Σεφέρη). Έγραψε το έργο Πικρολέμονα, με τις εντυπώσεις του από τη Μεγαλόνησο. Κατόπιν εγκαταστάθηκε στην Προβηγκία, όπου έγραψε την περίφημη τετραλογία του Αλεξανδρινό Κουαρτέτο. Άλλα έργα του: To μαύρο βιβλίο, Ο σκοτεινός Λαβύρινθος, Η ανταρσία της Αφροδίτης, Το κουιντέτο της Αβινιόν, Το κελί του Πρόσπερου, Τα ελληνικά νησιά, κ.ά. Πέθανε το 1990. 
Έχω μια σταθερή επιρροή στους γείτονές μου. Ξέρω περισσότερα πράγματα για την Ελλάδα παρ' όσο αυτοί. Με κυττούν με δέος και σεβασμό γιατί έζησα "εκεί", ανάμεσα σ' εκείνα τα πρότυπα της δημοκρατικής αρετής. Θεωρούν την Ελλάδα σαν επίγειον Παράδεισο - παράδεισο χωρίς κανένα ψεγάδι. Κι εγώ έζησα εκεί, έχω Έλληνες φίλους... Κι αν θέλω τώρα να πετύχω κάτι από τον γείτονά μου, του λέω απλώς: "Αγαπητέ μου φίλε, κανένας Έλληνας δεν θα 'κανε αυτό, φόρτωσε αυτό, σκέψου αυτό, κλπ. Με κάνεις και απορώ". Και η φράση αυτή ενεργεί σαν μαγικό, γιατί ο καθένας είναι ζηλωτής του καλού ελληνικού χαραχτήρα, και προσπαθεί να μοιάση στους Έλληνες όσο γίνεται περισσότερο. Φοβάμαι πως το παρακάνω κάπως χρησιμοποιώντας τούτο το όπλο. 
Λώρενς Ντάρρελ
Μακριά προς τα βόρεια η ομίχλη είχε αποτραβηχτεί και πίσω της, φωτισμένο από μια δέσμη φωτός του ηλίου, φαινόταν ένα λευκό ακρωτήριο, σαν ανοιγμένη φτερούγα άλμπατρος, στο σημείο ακριβώς που ενωνόταν ο ουρανός με τη θάλασσα. Αυτή η λευκή δέσμη στάθηκε για λίγο, και κατόπιν μετακινήθηκε αργά, αποκαλύπτοντας ένα ακροπύργιο, μια έπαλξη, τον τρούλο ενός παρεκκλησιού. "Το μοναστήρι", ανακοίνωσε ο καπετάνιος. "Η Πάτμος".

Σταθήκαμε γι' αρκετή ώρα, παρακολουθώντας το φως να παιχνιδίζει πάνω στο νησί, πότε αγγίζοντας και κάνοντας να λάμψει ένα τζάμι του μοναστηριού, πότε σβήνοντας τα αρώματα ολόκληρης της θαλασσογραφίας και μετατρέποντάς την σε ασπρόμαυρο σχέδιο. 


Πάτμος

"Καλωσορίσατε", φώναξαν οι μορφές που βρίσκονταν στην προκυμαία, καθώς έδενε το καΐκι, κι αμέσως νιώσαμε ευγνωμοσύνη για τον παραδοσιακό τρόπο υποδοχής των ελληνικών νησιών... ... 
Λώρενς Ντάρρελ

Σάββατο 26 Μαΐου 2012

GUNTER GRASS -Η ντροπή της Ευρώπης

Είσαι πολύ κοντά στο χάος, γιατί δεν συμμορφώθηκες πλήρως στην αγορά
κι απομακρύνεσαι απ' τη χώρα, που ήτανε κάποτε λίκνο για σένα.

Ο,τι με την ψυχή ζητούσες και νόμιζες πως είχες βρει
τώρα σαν κάτι περιττό αποβάλλεις και το πετάς μες στα σκουπίδια.

Ολόγυμνη σαν οφειλέτης διαπομπεύεται, υποφέρει η χώρα εκείνη
που έλεγες πως της χρωστάς ευγνωμοσύνη.

Στη φτώχεια καταδικασμένος τόπος, τόπος που ο πλούτος του
τώρα στολίζει τα μουσεία: λάφυρα που έχεις τη φροντίδα Εσύ.

Κείνοι που χίμηξαν με την ορμή των όπλων στη χώρα την ευλογημένη με νησιά
στολή φορούσαν και κρατούσαν τον Χέλντερλιν μες στο γυλιό τους.

Καμιά ανοχή πλέον δεν δείχνεις στη χώρα που οι συνταγματάρχες
υπήρξαν σύμμαχοι ανεκτικοί.

Χώρα που ζει δίχως το δίκιο, μα με εξουσία που επιμένει πως έχοντας αυτή το δίκιο
ολοένα σφίγγει κι άλλο το ζωνάρι.

Σε πείσμα σου η Αντιγόνη μαυροφορεί - σ' όλη τη χώρα
πενθοφορεί και ο λαός της που κάποτε σ' είχε φιλοξενήσει.

Μα οι ακόλουθοι του Κροίσου έχουν στοιβάξει έξω απ' τη χώρα,
στα θησαυροφυλάκιά σου, ό,τι σαν μάλαμα αστράφτει.

Πιες, επιτέλους, πιες, κραυγάζουν επίτροποι σαν μαζορέττες
μα ο Σωκράτης σού επιστρέφει γεμάτο πίσω το ποτήρι.

Σύσσωμοι, ό,τι σου ανήκει, βαριά θα ρίξουν την κατάρα
θεοί, αφού η θέλησή σου ζητά ξεπούλημα του Ολύμπου.

Χωρίς του πνεύματος τροφή, τότε κι εσύ θα καταρρεύσεις
δίχως τη χώρα που ο νους της, Ευρώπη, εσένα έχει πλάσει.

Ποίημα σε μετάφραση του ποιητή Γιάννη Ευθυμιάδη και της μεταφράστριας Σοφίας Γεωργαλλίδη, μόλις μερικές ώρες μετά τη δημοσίευσή του στη γερμανική εφημερίδα Sueddeutsche Zeitung (φύλλο της Παρασκευής 25 Μαΐου 2012)

 ΓΚΙΝΤΕΡ ΓΚΡΑΣ: ΕΥΡΩΠΗ ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ…

Ο Γερμανός νομπελίστας Γκίντερ Γκράς εξαπολύει τα βέλη του κατά της Ευρώπης για τη στάση που τηρεί έναντι της Ελλάδας, με ένα ποίημα που δημοσιεύει στην εφημερίδα του Μονάχου Süddeutsche Zeitung.
Σε αυτό το ποίημα, με τίτλο “Η ντροπή της Ευρώπης”, που δημοσιεύεται αύριο Σάββατο και στην έντυπη έκδοση της γερμανικής εφημερίδας, ο Γκρας προειδοποιεί την ΕΕ: “Εσυ η Ευρώπη, θα πεθάνεις χωρίς ψυχή, χωρίς τη χώρα που σε δημιούργησε”.
“Καρφωμένη γυμνή στον πάσσαλο, γιατί είναι πνιγμένη στα χρέη, μια χώρα υποφέρει”, γράφει ο 84χρονος Γερμανός συγγραφέας, στο κείμενο αυτό των δώδεκα στροφών που αποτελούνται από δύο στίχους η κάθε μία.
Απευθυνόμενο άμεσα την Ευρώπη, το ποίημα αρχίζει έτσι: “Απομακρύνεσαι από τη χώρα, που ήταν το λίκνο σου, και είναι κοντά στο χάος, γιατί δεν συμμορφώθηκε με τις αγορές”. Και αμέσως μετά αναφέρει ότι η χώρα αυτή “καταδικασμένη στη φτώχεια, της οποίας ο πλούτος κοσμεί τα μουσεία” είναι “ακόμα μόλις ανεκτή”.
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με μια δημοσκόπηση που δόθηκε σήμερα στην δημοσιότητα η πλειοψηφία των Γερμανών (60%) τάσσεται κατά της εξακολούθησης της παραμονής της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ.
Υπενθυμίζεται εξάλλου ότι τον περασμένο Απρίλιο ο Γκρας είχε προκαλέσει μια τεράστια διαμάχη με τη δημοσίευση στην ίδια εφημερίδα – την Die Süddeutsche Zeitung – ενός αμφιλεγόμενου ποιήματος στο οποίο ανέφερε ότι το Ισραήλ απειλεί την παγκόσμια ειρήνη όταν λέει ότι θέλει να καταφέρει προληπτικά πλήγματα στο Ιράν.
Μετά από αυτό το εβραϊκό Κράτος τον κήρυξε persona non grata.

Κυριακή 20 Μαΐου 2012


ΔΕΥΤΕΡΑ 21 ΜΑΪΟΥ 2012 ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ






Η Επιτροπή  κατά των ΧΥΤΑ
σας καλεί

στην κρίσιμη Δίκη που γίνεται τη Δευτέρα 21 Μαΐου στα δικαστήρια της Ευελπίδων

ΚΤΙΡΙΟ ΠΡΟΚΑΤ  ΑΙΘΟΥΣΑ 3

Με αδιάσειστα στοιχεία διεκδικούμε το σταμάτημα των εργασιών στο ΧΥΤΑ Γραμματικού !


Το Λεωφορείο της Επιτροπής Αγώνα  θα ξεκινήσει :

- στις 7.30 από την πλατεία του Γραμματικού.
- θα περάσει 7.45 από Πλατεία Μαραθώνα
- στις 8.00 από τη στάση Αγ. Κωνσταντίνου στη Νέα Μάκρη


ΟΛΟΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 21 ΜΑΪΟΥ & ΩΡΑ 09.00 ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ !!

Επιτροπή Γραμματικού – Μαραθώνα κατά των ΧΥΤΑ

Γραμματικό 18 / 5 / 2012

Πέμπτη 10 Μαΐου 2012


«Εγέρθητω, ρε, εδώ είναι Ελλάδα» και οι επιβάτες του τρόλεϊ πάγωσαν
Οργή προκάλεσε με τη συμπεριφορά του ελεγκτής - χρυσαυγίτης στη γραμμή 13
«Εγέρθητω, ρε, εδώ είναι Ελλάδα» και οι επιβάτες του τρόλεϊ πάγωσαν
9
εκτύπωση  

Ωρα 1 το μεσημέρι και στη γραμμή του τρόλεϊ 13 στην Ακαδημίας μπαίνει ο ελεγκτής. Για καλή τους τύχη δύο νεαροί Μπαγκλαντεσιανοί μάλλον, που έχουν μπει στο τρόλεϊ χωρίς εισιτήριο δέχονται την προσφορά δύο κυριών που τους δίνουν από τα δικά τους. Αλλά, φεύ, το ακυρωτικό μηχάνημα έχει ήδη κλείσει με την εμφάνιση του ελεγκτή, με αποτέλεσμα και άλλοι επιβάτες - αλλοεθνείς και ημεδαποί - οι οποίοι κρατούσαν τα μαγικά χαρτάκια στα χέρια να μην προλάβουν να τα «χτυπήσουν» για να αποφύγουν το τσουχτερό πρόστιμο των 75 ευρώ ως λαθρεπιβάτες.

Παρόλα αυτά ο ελεγκτής αδιαφορεί για τους... παράνομους Ελληνες και στρέφει σχεδόν αμέσως μετά την έναρξη του ελέγχου όλο το ενδιαφέρον του στους δύο νεαρούς από το Μπαγκλαντές. Οι διαθέσεις του είναι άγριες και στην πρώτη λέξη που ξεστομίζει οι επιβάτες παγώνουν: «Εγέρθητω, ρε. Εδώ είναι Ελλάδα» ουρλιάζει και αρχίζει να τους σπρώχνει προς τη μεσαία πόρτα του τρόλεϊ από το βάθος όπου βρίσκονταν.

Μια επιβάτης, η οποία επίσης δεν είχε προλάβει να ακυρώσει το εισιτήριό της, επιπλήττει τον ελεγκτή για τη συμπεριφορά του και τον ακολουθεί, όπως και μια ακόμα γυναίκα, στη στάση που κάνει το τρόλεϊ απέναντι από τη Βουλή. Κατεβαίνουν όλοι, ο ελεγκτής, οι αλλοδαποί και οι δύο γυναίκες. Δίπλα είναι σταθμευμένη μια κλούβα των ΜΑΤ, όπως πάντα σε εκείνο το σημείο. Η γυναίκα που είχε αντιδράσει λέει στον ελεγκτή ότι θα του κάνει μήνυση.

Αλλά ο ελεγκτής επιμένει. Στην παρατήρηση, ενώπιον των ανδρών των ΜΑΤ, ότι δεν έχει δικαίωμα να σηκώνει χέρι πάνω σε κανέναν επιβάτη και να μιλά κατ' αυτόν τον τρόπο δηλώνει επί λέξει, φωνάζοντας πάντα: «Eγώ είμαι φασίστας και Χρυσή Αυγή και θα μιλάω όπως θέλω και θα κάνω ό,τι θέλω».

Επειτα από μια λογομαχία τουλάχιστον 10 λεπτών, όπου ο ελεγκτής συνέχιζε να εκθειάζει τον φασισμό, χωρίς να ξεχνά και να χερονομεί κάθε λίγο απειλητικά στους μετανάστες - και αφού είχαν αρχίσει να αντιδρούν και άλλοι που μαζεύονταν, όπως ένας ταξιτζής που σταμάτησε και του φώναξε ότι θα έπρεπε να ντρέπεται, αυτό το επεισόδιο έληξε. Ο ελεγκτής παράτησε τους μετανάστες και έφυγε, έφυγαν και οι μετανάστες. Εμειναν πίσω να συζητούν οι περαστικοί ότι ο ελεγκτής θα έπρεπε να διωχθεί όχι μόνο πειθαρχικά αλλά και ποινικά.

Σ.σ.: όσον αφορά το «αδίκημα» της κακοποίησης της ελληνικής γλώσσας, αυτό δεν είναι αρμοδιότητας των δικαστηρίων.




Αννα Μήτρου
Κοινωνία περισσότερες ειδήσεις

Τρίτη 8 Μαΐου 2012



                " Μη πάσι πίστευε "     (Πιττακός)

Ο Αριστοτέλης τόνισε πως ο άνθρωπος για να ζήσει μόνος πρέπει να είναι ή Θεός ή θηρίο. Δεν είναι βέβαια τίποτε απ' τα δύο, αλλά βρίσκεται σε μια κατάσταση που από τη φύση του πρέπει να συμβιώνει με τους συνανθρώπους του σε οργανωμένες κοινωνίες. Για την ομαλή συμβίωση στις κοινωνίες αυτές ισχύουν πολιτειακοί και ηθικοί νόμοι και κανόνες. Αλλά τον σπουδαιότερο ρόλο τον παίζει η αμοιβαία εμπιστοσύνη των πολιτών μεταξύ τους. Όταν αυτή η εμπιστοσύνη υπάρχει, όλα τότε στην πολιτεία πάνε καλά.
     Ο άνθρωπος όμως δεν είναι ποτέ τέλειος και μάλιστα υπάρχουν πάρα πολλοί που μπορούμε να τους χαρακτηρίσουμε σαν αρκετά ατελείς, ανθρώπους δηλαδή με πάρα πολλά ελαττώματα, όπως αδικία, ματαιοδοξία, εγωϊσμό, ανειλικρίνεια... Εξαιτίας όλων αυτών των ανθρώπινων ελαττωμάτων κλονίζεται το θέμα της εμπιστοσύνης και αν κανείς δείξει εμπιστοσύνη σε ανθρώπους με παρόμοια ελαττώματα τότε θα πάθει κοινωνική και ηθική ζημιά και ακόμα χειρότερα θα χαρακτηρισθεί αφελής. Γι' αυτό πρέπει στις κοινωνικές μας σχέσεις να είμαστε προσεχτικοί, χωρίς φυσικά να φθάσουμε στο σημείο να αμφιβάλλουμε για όλους και για όλα, γιατί τότε φθάνουμε στο σημείο να κάνουμε μεγαλύτερο κακό στον εαυτό μας.
     Ο άνθρωπος όμως δεν είναι μόνο κοινωνικό όν. Έχει και διάφορα, ανάλογα με το χαρακτήρα του ενδιαφέροντα για τις Τέχνες, τα Γράμματα, τη Φιλοσοφία, τη Θρησκεία, τις Επιστήμες, τον Αθλητισμό κ.λ.π. Σε κάθε ένα από τα ενδιαφέροντα αυτά αντιστοιχούν γνώσεις που ή έχει κανείς ή επιζητεί να τις αποκτήσει. Ενδιαφέρεται ας πούμε για την Τέχνη, π.χ. για τη Γλυπτική και θέλει να γνωρίσει καινούρια πράγματα γι' αυτήν. Εδώ πάλι ισχύει το "μη πάσι πίστευε" του Πιττακού του Μυτηλιναίου, γιατί δε θα ρωτήσει τον πρώτο τυχόντα, ούτε θα δεχτεί ανεξέταστα οτιδήποτε του ειπωθεί, αλλά θα ρωτήσει τον επαϊοντα, όπως θα έλεγε ο Σωκράτης.
     Το ίδιο ισχύει και ως προς τον ηθικό και γνωσιολογικό τομέα, όπου πάλι πρέπει να πιστέψουμε κάτι αφού ρωτήσουμε τον κατάλληλο άνθρωπο και αμφιβάλλουμε στις γνώμες εκείνων που δεν έχουν τις αντίστοιχες γνώσεις. Πριν δηλαδή καταλήξουμε, πιστέψουμε σε κάτι, πρέπει πρώτα να αμφιβάλλουμε. " Διά να πιστεύσωμεν μετά βεβαιότητος πρέπει να αρχίσωμεν αμφιβάλοντες" (Σενέκας).
     Στο σημείο αυτό χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Πρέπει η αμφιβολία μας να καταλήγει σε μια πίστη, γιατί αλλιώς γίνεται κατάσταση αρρωστημένη και επικίνδυνη.  (βλ. παλαιότερες αναρτησ: Η θετική και γόνιμη αμφιβολία...06/04/2012).

Κυριακή 6 Μαΐου 2012





"Παράνοια είναι να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και να περιμένεις να έχεις διαφορετικό αποτέλεσμα".  (Αϊνστάϊν)


ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ

ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΜΠΡΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ




Όποιον κι αν ψηφίσεις…




Σάββατο 5 Μαΐου 2012


 ΑΥΡΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΜΑΣ  ΕΚΦΡΑΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΕΛΥΘΕΡΑ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΕΙΣ ΜΑΣ



" Εκπλήσσομαι, όταν βλέπω με τι ζήλο οι άνθρωποι προσκολλώνται σε φθαρμένες φράσεις και αρχές. Σα να τους είναι αβάσταχτη μια κατάσταση όπου μόνοι τους θα σηκώσουν την ευθύνη κάθε πράξης τους "
                                                               (Paul Feyerabent, Eνάντια στη Μέθοδο, 1983)


ΑΥΡΙΟ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΠΝΕΥΜΑ





ΠΟΙΟΣ ΛΟΓΙΚΟΣ ΘΑ ΨΗΦΙΣΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΑΝ?
ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΑΝ ΣΕ ΞΕΝΟΥΣ ΔΥΝΑΣΤΕΣ?



Τετάρτη 2 Μαΐου 2012


Με λένε Τατιάνα

Με λένε Τατιάνα. Τατιάνα BUKHTOYAROVA. Γεννήθηκα το 1990 κάπου στη Μόσχα. Η ιστορία μου δεν διαφέρει από των άλλων κοριτσιών εκεί. Ο πατέρας  αγαπούσε τη βότκα, η μάνα προσπαθούσε να τα βγάλει πέρα. Τον κομουνισμό δεν τον πρόλαβα. Πρόλαβα όμως όσα ήρθαν. Και δεν ήταν εύκολα. Η Μόσχα είναι σκληρή πόλη, αν δεν έχεις να φας. Άνθρωποι και σκυλιά δεν διαφέρουν.  Ο χειμώνας παγωμένος και μόνο την άνοιξη καμιά φορά με τα παιδιά πηγαίναμε στα κοντινά δάση με τις σημύδες. Μου είπαν να έρθω στην Αθήνα. Κάτι θα βρεθεί για σένα εκεί. Νύχτα περνούσαμε τα σύνορα.  Χώρες γκρίζες, όλες οι ίδιες μου φαίνονταν.
Στην Αθήνα ήρθα πέρσι. Μας έκλεισαν σε ένα δωμάτιο στο Γαλάτσι. Πέντε κορίτσια ένα δωμάτιο. Ο τύπος που λέγαμε αφεντικό μας είπε ότι θα δουλεύουμε στην οδό Φωκαίας. Ωραίο όνομα, άσχημος δρόμος. Και άσχημη πόλη η Αθήνα. Τη θάλασσα ποτέ δεν την είδα. Μόνο γύρω από την Ομόνοια γύριζα. Το AIDS δεν ξέρω πως το κόλλησα. Ούτε πότε. Εδώ ή στη Μόσχα. Ερχόταν τόσοι πολλοί... Μερικοί χωρίς προφυλακτικό. Επέμεναν. Κάποιοι με χτυπούσαν κιόλας. Πλήρωναν λέει πιο πολλά χωρίς προφυλακτικό. Πιο μεγάλη απόλαυση. Το αφεντικό έλεγε να μη μιλάω. Μην έρθει η αστυνομία. Δεν είχαμε άδεια. Φοβόταν. Και εγώ φοβόμουν. Η αστυνομία έκλεινε συχνά το σπίτι που δουλεύαμε. Ξέραμε πότε θα κάνουν ντου και κλείναμε από μόνοι μας από πριν. Μας τηλεφωνούσαν και μας ειδοποιούσαν.  Μερικοί δεν μιλούσαν ποτέ. Άλλοι με έβριζαν που ερχόμαστε εδώ και βρομίζουμε τη χώρα σας. Άλλοι μου έλεγαν ότι είμαι κούκλα. Ένας είπε ότι θα με παντρευτεί μια μέρα. Κάνεις δεν με φώναζε Τατιάνα. Ούτε ρωτούσαν πως με λένε. Ερχόταν και ξαναερχότανε αλλά δεν ρωτούσαν πως με λένε.
Θα ήθελα να ξαναγυρίσω στη Μόσχα. Είναι ένα μέρος που με πήγαινε η γιαγιά μου τα καλοκαίρια. Πλάι στο ποτάμι. Και τη γιαγιά μου Τατιάνα τη λέγανε. Θάθελα να ξαναπάω εκεί. Δεν νομίζω να προλάβω. Έβαλαν τη φωτογραφία μου παντού. Η αστυνομία δηλαδή. Για να με δουν στις τηλεοράσεις οι πελάτες. Να κάνουν εξετάσεις λέει. Φταίω εγώ. Μου το λένε συνέχεια, τρεις μέρες τώρα. Θα πάρω κόσμο στο λαιμό μου. Νοικοκυραίους ανθρώπους που μου έδιναν χρήματα. Ένας μου είπε δεν ντρέπεσαι, αυτούς που σε βοηθούσαν; Ντρέπομαι. Με λένε Τατιάνα. Το Σεπτέμβρη κλείνω τα 22. Στο ζώδιο είμαι Παρθένος. Μικρή όταν ήμουν μια μάντισσα που διαβάζει το χέρι στη Μόσχα μου είπε πως θα κάνω τρία παιδιά και θα ζήσω μέχρι τα βαθιά γεράματα. Ψέματα μου είπε. 

Σχόλιο " η εποχή των άκρων "  :  Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω, λέει ο ποιητής. Μόνο που πραγματικά καμιά σχέση με τη βρώμικη κοινωνία δεν έχει η συγκεκριμένη κοπέλα επί της ουσίας. Δε μοιάζει αυτή στη βρώμικη κοινωνία αλλά η κοινωνία την κατάντησε όπως εκείνη ήθελε. Τώρα όσον αφορά τη διαπόμευσή της, θα ρωτήσω: Τί κάνουν καθημερινά όλοι αυτοί οι αρμόδιοι, όχι μόνο εδώ, παγκόσμια, για να μη φτάνουν γυναίκες σαν την Τατιάνα, σ' αυτό το σημείο? Και όσο για τους δικούς μας αρμόδιους ένα θα τους θυμήσω " ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλλέτω ".

Copyright©iepoxhtonakron/by:Ζαραγκα Κοροβεση Ποπη