tag:blogger.com,1999:blog-89544629522918854962024-03-05T21:33:25.036-08:00Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΑΚΡΩΝ«Η Εποχή των άκρων» είναι το βιβλίο του Hobsbawm και αναφέρεται στον 20<sup>ο</sup> αιώνα.<br>Διαλεξα αυτό τον τίτλο για το ιστολόγιό γιατί πιστεύω πως και ο 21<sup>ος</sup> αιώνας που τώρα διανύουμε,<br>χαρακτηρίζεται από ακρότητες σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής.Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.comBlogger108125tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-32244703837459447172024-01-21T12:27:00.000-08:002024-01-24T02:54:29.564-08:00Ο ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΣ ΩΣ ΤΟΠΟΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΠΟΥ ΕΠΙΤΕΛΕΙ ΣΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ<p> </p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><span face="Helvetica, sans-serif" style="color: #303030;"><span style="font-size: 20.6667px;"> <i> </i></span></span><i>Στον πατέρα μου </i></p><p><i> Τον Αντάρτη Θεόδωρο</i></p><p><i><br /></i></p><p><i><br /></i></p><p><b>ΠΡΟΛΟΓΟΣ </b></p><p style="text-align: justify;">Ο Βράχος της Ακρόπολης, ο Τύμβος του Μαραθώνα, το Μνημείο Πρώτων Προσφύγων -
Κατοίκων το 1922 της Νέας Μάκρης, το Μνημείο Εθνικής Αντίστασης Ανατίναξης Γέφυρας
του Γοργοπόταμου, αλλά και ο ίδιος τόπος της Επιχείρησης Γοργοπόταμος, το σπίτι της Λέλας
Καραγιάννη, το Σκοπευτήριο της Καισαριανής, το στρατόπεδο Χαϊδαρίου, το στρατόπεδο
Παύλου Μελά, το Μνημείο των 118 του Μονοδεντρίου (Σπάρτη), η Μακρόνησος, η Πύλη του
Πολυτεχνείου, το Μνημείο του Γρηγορόπουλου, αλλά και εκτός Ελλάδας, η Άδεια
Βιβλιοθήκη στην πλατεία Babelplatz στο Βερολίνο, ο Τοίχος των Βετεράνων του Βιετνάμ στην
Ουάσιγκτον, το Μνημείο της Ειρήνης στη Χιροσίμα είναι δείγματα ανάδειξης και έκφρασης
της συλλογικής μνήμης μέσα στην κοινωνία που ξεκινά από την αρχαιότητα, με το Βράχο της
Ακρόπολης, μέχρι σήμερα, μνημείο Γρηγορόπουλου, αλλά και χωρίς γεωγραφικά όρια,
καλύπτοντας όλη την υφήλιο.
Η Γέφυρα του Γοργοπόταμου είναι ένας τόπος ιστορικός, ένας τόπος μνήμης και μνημείο
ταυτόχρονα, καθώς, στις 25 Νοεμβρίου 1942, συντελέστηκε η ανατίναξή της, μια κορυφαίας
σημασίας αντιστασιακή ενέργεια που έκανε αίσθηση όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη
την, υπό γερμανική κατοχή, Ευρώπη. </p><p><b><br /></b></p><p><b>ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Συλλογική Μνήμη, Μνημεία και Τόποι Μνήμης </b></p><p style="text-align: justify;">Πατέρας του όρου «συλλογική μνήμη» είναι ο Γάλλος κοινωνιολόγος Maurice Halbawchs.
Θεωρεί πως το παρελθόν δεν διατηρείται βασισμένο στην ατομική, αλλά στη συλλογική
μνήμη που διαμορφώνεται από το εκάστοτε κοινωνικό σύστημα. Υποστηρίζει, δηλαδή, πως
δεν υπάρχει ατομική μνήμη αλλά μόνο κοινωνική, προϋπόθεση διαμόρφωσης της
συλλογικής, καθώς τα άτομα θυμούνται και ανασυγκροτούν το παρελθόν τους, σύμφωνα με
τις αναμνήσεις της κοινωνικής ομάδας στην οποία ανήκουν. Στη συνέχεια, ο Halbawchs,
διευκρινίζει πως η συλλογική μνήμη δεν είναι ένα σύνολο πολλών ατομικών μνημών ενός
γεγονότος, αλλά μία μνήμη που διαμορφώνεται από εκείνους που είχαν άμεση σχέση με το
συγκεκριμένο γεγονός. Αυτό το γεγονός αναφέρεται, αφενός, στο παρελθόν και, αφετέρου,
εξυπηρετεί τις κοινωνικές συνθήκες του παρόντος. Άρα, καθώς η κοινωνία εγκαταλείπει ή
αλλάζει τις παραδόσεις της, έτσι και η συλλογική μνήμη δεν παραμένει σταθερή, αλλά
μεταβάλλεται, σύμφωνα με τις εκάστοτε πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές. Ο Χάγκεν
Φλάισερ παρατηρεί, εύλογα, πως καμία κοινωνία δεν είναι τόσο «ομοιογενής», ώστε να
διαθέτει μία μόνο συλλογική μνήμη, θεωρώντας πως ίσως θα ήταν σωστότερη η χρήση του
όρου δημόσια μνήμη, επισημαίνοντας, παράλληλα, την ύπαρξη χάσματος ανάμεσα στην
ατομική και τη δημόσια μνήμη, ιδιαίτερα όταν η δεύτερη εκφράζεται ως επίσημη μνήμη. </p><p style="text-align: justify;"> Η συλλογική μνήμη εκφράζεται με διάφορες πρακτικές, όπως εκδηλώσεις, τελετουργίες,
εορτές, ενώ συμβολικά σημεία αναφοράς αποτελούν τα μνημεία, οι τόποι της μνήμης και οι
τόποι μαρτυρίου.</p><p style="text-align: justify;"> Ο όρος «τόποι μνήμης» (Les Lieux de Mémoire) ανήκει στον Γάλλο ιστορικό Pierre Nora,
υπότιτλος στο δοκίμιό του «Μεταξύ Μνήμης και Ιστορίας». Ως τόπο μνήμης θεωρεί κάθε τι
σημαντικό, υλικό ή μη υλικό, που με την ανθρώπινη θέληση ή την παρέμβαση του χρόνου
γίνεται συμβολικό στοιχείο κληρονομιάς μιας κοινότητας. </p><p style="text-align: justify;"> Ως μνημεία, σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, νοούνται τα πολιτιστικά αγαθά που
αποτελούν υλικές μαρτυρίες και ανήκουν στην πολιτιστική κληρονομιά της Χώρας και για τα
οποία επιβάλλεται ειδικότερη προστασία, (βάσει συγκεκριμένων διακρίσεων που
αναφέρονται στο νόμο 3028/2002). Πρόκειται για δημιουργήματα που, ανεξάρτητα από τη
μορφή, το είδος ή το μέγεθός τους, έχουν στόχο να θυμόμαστε γεγονότα και πρόσωπα που
δεν πρέπει να τα σκεπάσει η λήθη. </p><p style="text-align: justify;"> Στην παρούσα εργασία θα επιχειρήσουμε να αναδείξουμε ως τόπο μνήμης τη Γέφυρα του
Γοργοπόταμου. Η επιλογή αυτή δεν έγινε τυχαία, αλλά με γνώμονα τη βαρύτητα της ιστορίας
της, την επιχείρηση Harlihg, επιχείρηση που απέκτησε περίοπτη θέση στο πλαίσιο των
αντικατοχικών ενεργειών. Επίσης, ενυπάρχει και προσωπικός λόγος αυτής της επιλογής.
Ένας από τους αντάρτες που είχαν συμμετοχή στην ανατίναξη, ήταν ο πατέρας μου, με το
κωδικό όνομα Θεόδωρος. Ενθυμούμενη την εικόνα του, να κλαίει, από συγκινησιακή
φόρτιση, σε κάθε επέτειό της, μέχρι το θάνατό του, το 1983, κατέληξα σε αυτήν την επιλογή,
ως αφιέρωμα στη μνήμη του.</p><p style="text-align: justify;"> Τα γεγονότα εκείνης της νύχτας αποδόθηκαν, στα χρόνια που ακολούθησαν, με διάφορες
εκδοχές. Στις διαφορετικές αυτές θύμησες αναφέρεται, πολύ γλαφυρά, ο Woodhouse,
στην Εισαγωγή του, στον απολογισμό της επιχείρησης Γοργοποτάμου του Θέμη Μαρίνου.
Σημειώνει έκπληκτος πέντε διαφορετικές αφηγήσεις (ο Ζέρβας έγραψε δύο διαφορετικούς
απολογισμούς), από έξι συμμετέχοντες, επισημαίνοντας πως, πιθανότατα, ο Άρης
Βελουχιώτης να μη συμφωνούσε με κανέναν από αυτούς τους απολογισμούς. Αιτία αυτών
των διαφοροποιήσεων θεωρείται η επίσημη κυρίαρχη ιδεολογία του αντικομμουνισμού που
διήρκησε μέχρι και τη μεταπολίτευση, το 1974.</p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p><b><u>ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 </u></b></p><p><b>Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου </b></p><p><b>• Επιχείρηση Harling</b></p><p style="text-align: justify;">Τη νύχτα της 25ης προς 26η Νοεμβρίου, αντάρτικες δυνάμεις του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ, και μία
δωδεκαμελής ομάδα, με την κωδική ονομασία «Harling», αποτελούμενη από 11 ειδικά
εκπαιδευμένους Βρετανούς και έναν Ελλήνα, αλεξιπτωτιστές της SOE (Special Operations
Executive), ανατινάζουν τη γέφυρα του Γοργοπόταμου. Η ανατίναξη θεωρήθηκε η
κορυφαία πράξη της Εθνικής Αντίστασης και από τις θεαματικότερες στην, υπό γερμανική
κατοχή, Ευρώπη. Ήταν μια ιδιαίτερα πετυχημένη δολιοφθορά, η οποία διέκοψε για έξι
εβδομάδες τη σιδηροδρομική σύνδεση της κεντρικής με τη νότια Ελλάδα (η κίνηση
αποκαταστάθηκε στις 6 Ιανουαρίου 1943), μειώνοντας σημαντικά τη διακίνηση
πολεμοφοδίων προς και από την Ελλάδα.</p><p style="text-align: justify;"> <b>• Η Προετοιμασία </b></p><p style="text-align: justify;">Η γέφυρα του Γοργοπόταμου επιλέχθηκε μεταξύ τριών σιδηροδρομικών γεφυρών στην
κεντρική Ελλάδα (Παπαδιάς, Ασωπού, Γοργοποτάμου), από το συμμαχικό στρατηγείο.
Στόχευε στη διακοπή του σιδηροδρομικού ανεφοδιασμού των γερμανικών δυνάμεων στο
αφρικανικό μέτωπο. Η επιχείρηση ξεκίνησε τη νύχτα της 30ής Σεπτεμβρίου (1η Οκτωβρίου,
κατά τον Φλάισερ και τον Ριζοσπάστη) 1942, με τη ρίψη μικρής ομάδας βρετανών
αλεξιπτωτιστών υπό τον συνταγματάρχη Myers και τον, κατ΄ απονομή, ταγματάρχη
Woodhouse, στον ορεινό όγκο της Γκιώνας. Το πρωί της 14ης Νοεμβρίου 1942, οι
επικεφαλής των τριών ομάδων, Άρης (ΕΛΑΣ), Ζέρβας (ΕΔΕΣ) και Woodhouse (HARLING)
συναντήθηκαν για πρώτη φορά στο χωριό Βίνιανη της Ευρυτανίας και συμφώνησαν να
συνεργαστούν για την πραγματοποίηση της «Επιχείρησης Harling». Στις εβδομάδες που
ακολούθησαν, οργανώθηκε το σαμποτάζ, με τη συνεργασία και των τριών ομάδων, ενώ
παράλληλα γινόταν η εκπαίδευση των ανταρτών, η μεταφορά των υλικών κοντά στο στόχο
και νέες αναγνωρίσεις της τοποθεσίας.</p><p style="text-align: justify;"><b>• Ώρα Μηδέν </b></p><p style="text-align: justify;">Στις 20 Νοεμβρίου 1942, στο Μαυρολιθάρι, γίνεται πολεμικό συμβούλιο και αποφασίζεται
ως ημερομηνία εκτέλεσης της επιχείρησης η 25η Νοεμβρίου. Την επομένη, στο χωριό
Καστριώτισσα, πραγματοποιείται η τελευταία μεγάλη σύσκεψη κορυφής και εκδίδεται η
Διαταγή της Επιχείρησης: Ώρα μηδέν για την έναρξη της επίθεσης ορίζεται η 23:00 και
γενικός αρχηγός της επιχείρησης ο στρατηγός (Ζέρβας).</p><p style="text-align: justify;"><b>• Το χτύπημα στο Γοργοπόταμο </b></p><p style="text-align: justify;">Το χτύπημα έγινε τη νύχτα της 25ης προς 26η Νοεμβρίου. Πήραν μέρος 90 αντάρτες του
ΕΛΑΣ, με επικεφαλής τον Άρη, 60 αντάρτες του ΕΔΕΣ με επικεφαλής το Ζέρβα και η 12μελής
ομάδα των Βρετανών με επικεφαλής τον Mayers. Η γέφυρα φυλάσσονταν από 110 Ιταλούς,
80 στο νότιο βάθρο και 30 στο βόρειο.
Η τελική φάση της επιχείρησης ξεκίνησε λίγα λεπτά μετά τις 23:00, με τη γενική επίθεση
των ανταρτών και στα δύο βάθρα. Μία ομάδα 60 ανταρτών του ΕΛΑΣ εξουδετέρωσε την
ιταλική φρουρά του νότιου βάθρου, ενώ ομάδα από 40 περίπου αντάρτες του ΕΔΕΣ
επιτέθηκε στο βόρειο βάθρο, αλλά αποκρούστηκε από τους Ιταλούς. Η αντίσταση των
Ιταλών κάμφθηκε όταν έσπευσαν σε βοήθεια των ανταρτών του ΕΔΕΣ αρκετοί ελασίτες ή,
σύμφωνα με άλλες μαρτυρίες, έγινε ανασύνταξη της ομάδας του ΕΔΕΣ υπό τον
Πυρομάγλου. Παράλληλα με τις επιθέσεις αυτές, δύο 15μελείς ομάδες του ΕΛΑΣ
απέκοπταν τις προσβάσεις από τις δύο πλευρές της γέφυρας, προκειμένου να εμποδίσουν
την αποστολή ενισχύσεων προς τους Ιταλούς, ενώ μία τρίτη 15μελής ομάδα, του ΕΛΑΣ, είχε
διαταγή να καταστρέψει την ξύλινη οδική γέφυρα, προς παρεμπόδιση τυχόν ενισχύσεων από
Λαμία. Τέλος, μία τέταρτη, 8μελής ομάδα του ΕΔΕΣ εξουδετερώνει το πολυβολείο των Ιταλών και μία 10μελής ομάδα, επίσης του ΕΔΕΣ, ανέλαβε να πλευροκοπήσει τους Ιταλούς
που βρίσκονταν νοτιότερα της άμυνας του νότιου βάθρου.</p><p style="text-align: justify;"> Μετά την κατάληψη της γέφυρας, δράση ανέλαβε η ομάδα ανατινάξεων: έξι Βρετανοί
σαμποτέρ, δύο ελληνόφωνοι Τουρκοκύπριοι οπλίτες και οκτώ Έλληνες αντάρτες, τέσσερις
του ΕΛΑΣ και τέσσερις του ΕΔΕΣ. Οι σαμποτέρ γλίστρησαν μέσα από την αμυντική διάταξη
και έφτασαν στη βάση του σιδερένιου πυλώνα της γέφυρας. Τότε διαπίστωσαν πως τα
εκρηκτικά γεμίσματα δεν είχαν προετοιμαστεί σωστά. Επιδόθηκαν άμεσα στις αναγκαίες
μετατροπές (χρειάστηκαν 45 λεπτά της ώρας) και, αφού προσάρμοσαν τα εκρηκτικά στον
πύργο στήριξης της γέφυρας, προχώρησαν στην ανατίναξή της. Με την έκρηξη
ανατινάχθηκαν δύο ανοίγματα της γέφυρας, 27 μέτρα μήκος το καθένα, τα οποία έπεσαν
στο ποτάμι. Η δολιοφθορά ολοκληρώθηκε με μία δεύτερη ανατίναξη, λίγη ώρα μετά, για
εξασφάλιση πως η γέφυρα δεν θα μπορούσε να επισκευαστεί σε χρονικό διάστημα
μικρότερο των έξι εβδομάδων . Η επιχείρηση στέφθηκε με επιτυχία στις 2: 21`της 26ης
Νοεμβρίου. Η αποκατάστασή της πήρε έξι εβδομάδες, σύμφωνα με την πρόβλεψη της
SOE.</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEga8_E6IxG0sUZ_wYo4P6vDr8A9RG-IJSHUni7ZV8-pRfRPWmrNH8xKqzO9cEJCFi8E4gCyKDQ4V7BZFC_n2kWpyBoR8d2qs5jdBin_copAdayVN8YwYAay_TzAUVB9chz2ssy4eRQumTyiMVqgldfS7CqIi_AzlsH6uW_fRDwM_nOFm1eesmsjDGW2kA" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="756" data-original-width="1260" height="192" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEga8_E6IxG0sUZ_wYo4P6vDr8A9RG-IJSHUni7ZV8-pRfRPWmrNH8xKqzO9cEJCFi8E4gCyKDQ4V7BZFC_n2kWpyBoR8d2qs5jdBin_copAdayVN8YwYAay_TzAUVB9chz2ssy4eRQumTyiMVqgldfS7CqIi_AzlsH6uW_fRDwM_nOFm1eesmsjDGW2kA" width="320" /></a></div><br /> <i> Η γέφυρα του Γοργοπόταμου μετά την ανατίναξη</i><p></p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;"><b>• Το «διά ταύτα»</b> </p><p style="text-align: justify;">Ο κύριος στόχος της ανατίναξης της γέφυρας ήταν η παρακώλυση του ανεφοδιασμού των
γερμανικών δυνάμεων του Rommel στην Αφρική για έξι εβδομάδες, όσος χρόνος χρειάστηκε
για την επισκευή της. Για τη στρατηγική σημασία της, την επίδρασή της δηλαδή στον
ανεφοδιασμό των γερμανικών στρατευμάτων, οι απόψεις διίστανται. Για παράδειγμα, ο
Byforrd αναφέρει πως τα σχέδια του Rommel καθυστέρησαν ενώ, ο Φλάισερ υποστηρίζει
πως η διακοπή της σιδηροδρομικής σύνδεσης Βορρά - Νότου δεν έχει επιπτώσεις στον
ανεφοδιασμό του Ρόμμελ, ούτε σταμάτησε την «πορεία του για την Αλεξάνδρεια», καθώς η
προέλασή του είχε καθηλωθεί μήνες νωρίτερα, με τη συμμαχική νίκη στο Ελ Αλμέιν.
Ωστόσο, σε τοπικό επίπεδο, η διακοπή για έξι εβδομάδες της μοναδικής σιδηροδρομικής
σύνδεσης Βορρά - Νότου μείωσε σημαντικά τη διακίνηση πολεμοφοδίων από και προς την
Ελλάδα, κάτι που ειπώθηκε, στις 18/12/42, από τον ίδιο το Χίτλερ, και οδήγησε στην
απόφαση του Ανώτατου Στρατηγείου του Βερολίνου, η φρούρηση της γέφυρας να είναι
αποκλειστικά ευθύνη των Γερμανών.</p><p style="text-align: justify;"><b><u><br /></u></b></p><p style="text-align: justify;"><b><u>ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 </u></b></p><p style="text-align: justify;"><b>Γοργοπόταμος: Τόπος - Σύμβολο </b></p><p style="text-align: justify;"><b>• Σύμβολο εθνικής ομοψυχίας </b></p><p style="text-align: justify;">Η επιτυχής έκβαση της επιχείρησης είχε σημαντικό ψυχολογικό αντίκτυπο. Ενισχύθηκε το
ηθικό των ανταρτών και των κατακτημένων Ελλήνων, και αφυπνίστηκε ο λαός, ο οποίος
άρχισε να πυκνώνει τις γραμμές της Αντίστασης, καταξιώνοντας τον αγώνα της. Η σημασία
της για τους Έλληνες, είχε μεγάλη βαρύτητα. Ήταν η μοναδική επιχείρηση που
συνεργάστηκαν οι δύο μεγαλύτερες αντιστασιακές οργανώσεις, του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ, παρά τις όποιες αντιπαλότητές τους, καταδεικνύοντας στους κατακτημένους Έλληνες τα
αποτελέσματα της συνεργασίας και της ενότητας κατά των κατακτητών, καθιστώντας την
σύμβολο εθνικής ομοψυχίας.
</p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgLpujXNIW1IpmnxUNszybmuYcu7HyGnCTcNr7OFZcGbVeIkdiNDazbCJvtp-C2Nu-sBo7URLZ21SBWgIgDbu_PX6fm-kCkRzdhqj26UBjiMwgn2p-5wJBmOJvicYOXixq4vpqzCgjIc8WOCkc5rrZ4e-D5WTx1JQbwbhJ9hWQa120rZklhJMQdJ0_jsA" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="633" data-original-width="945" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgLpujXNIW1IpmnxUNszybmuYcu7HyGnCTcNr7OFZcGbVeIkdiNDazbCJvtp-C2Nu-sBo7URLZ21SBWgIgDbu_PX6fm-kCkRzdhqj26UBjiMwgn2p-5wJBmOJvicYOXixq4vpqzCgjIc8WOCkc5rrZ4e-D5WTx1JQbwbhJ9hWQa120rZklhJMQdJ0_jsA" width="320" /></a></div><p style="text-align: justify;"><i><span style="color: red;">Η γέφυρα του Γοργοπόταμου ενώνει τις δύο πλαγιές της Οίτης και γίνεται σύμβολο ενότητας του αντιστασιακού αγώνα κατά των κατοχικών δυνάμεων</span></i></p><p></p><p style="text-align: justify;"> Αυτός ο συμβολικός χαρακτήρας της εθνικής ομοψυχίας και ενότητας εκφράστηκε από την
κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου με τη θέσπιση, με το νόμο 1582/82, της επετείου του
Γοργοπόταμου, ως επίσημης εορτής της Εθνικής Αντίστασης. Ο ίδιος ο τόπος, το γεφύρι, όπως ενώνει τις δύο πλαγιές της Οίτης, έτσι συμβολίζει και την ενότητα των δύο μεγάλων Οργανώσεων, του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ, στην τέλεση
αυτής της πράξης.</p><p style="text-align: justify;"><b>• Τόπος και Σύμβολο Αντίστασης διαχρονικά </b></p><p style="text-align: justify;">Γοργοπόταμος - Αλαμάνα - Θερμοπύλες σχηματίζουν, γεωγραφικά, ένα μικρό τρίγωνο που
συμπεριλαμβάνει μια ιστορία 25 αιώνων, ομοψυχίας και αντίστασης.
Ο Byford παρατηρεί πως η γέφυρα του Γοργοπόταμου βρίσκεται κοντά στις Θερμοπύλες,
όπου το 480 π.Χ. οι Σπαρτιάτες κράτησαν το πέρασμα των Θερμοπυλών, πολεμώντας τους
Πέρσες. Στην γέφυρα της Αλαμάνας, στις 21 Απριλίου 1821, οι Έλληνες αντιστάθηκαν στους
Τούρκους, καθυστερώντας έτσι την προέλαση του Ομέρ Βρυώνη, βοηθώντας έτσι τον
Κολοκοτρώνη που πολιορκούσε την Τριπολιτσά, να κερδίσει χρόνο.
Έτσι ο Γοργοπόταμος, το 1942, συμπληρώνει σε αυτό το μικρό γεωγραφικό τρίγωνο, ένα
τρίγωνο ομοψυχίας και αντίστασης 25 αιώνων, αντάξιο του Ομηρικού στίχου «Εις οιωνός
άριστος, αμύνεσθαι περί Πάτρης» που άφησε, φεύγοντας, γραμμένο σε ένα ιταλικό
φυλάκιο, ο αντάρτης Μυριδάκης.</p><p style="text-align: justify;"><b><u><br /></u></b></p><p style="text-align: justify;"><b><u>Κεφάλαιο 3 </u></b></p><p style="text-align: justify;"><b>Ο Γοργοπόταμος στη συλλογική μνήμη</b> </p><p style="text-align: justify;">Το 1962 γιορτάστηκε για πρώτη φορά, επίσημα, η επέτειος της ανατίναξης της γέφυρας του
Γοργοπόταμου, με ελάχιστη, όμως, παρουσία, μόλις πεντακοσίων περίπου ατόμων, ενώ το
1963 σημειώθηκε εντυπωσιακή αύξηση στην προσέλευση που άγγιξε τα 5.500 άτομα. Το
1964 ο εορτασμός διοργανώθηκε από κυβερνητικούς φορείς, καταδεικνύοντας τη βούληση
των κεντρώων πολιτικών δυνάμεων να έχουν μερίδιο στο αντιστασιακό κεφάλαιο που είχε
κατοχυρώσει η αριστερά. Πρόκειται για τη ματωμένη επέτειο της ανατίναξης, με 13
νεκρούς και 51 τραυματίες, από έκρηξη νάρκης.</p><p style="text-align: justify;"> Κατά την περίοδο της χούντας οι επίσημες εκδηλώσεις σταμάτησαν, καθώς κυριαρχούν ο
αντικομμουνισμός και η ακραία εθνικοφροσύνη, για να έρθουν και πάλι στο προσκήνιο με
τη μεταπολίτευση. Ιδιαίτερη λαμπρότητα στον ιστορικό χώρο άρχισαν να έχουν οι εορτασμοί
από το 1982, με καταθέσεις στεφάνων, ομιλίες και χαιρετισμούς, καθώς, με την ψήφιση του
νόμου 1582/82, θεσπίστηκε η μέρα της επετείου του Γοργοπόταμου, ως επίσημη ημέρα της
Εθνικής Αντίστασης. Πλήθος κόσμου, κυβερνητικοί παράγοντες, αντιστασιακές οργανώσεις
και εκπρόσωποι κομμάτων συμμετείχαν στον πανηγυρικό εορτασμό. Το 1983 αίσθηση θα κάνει η παρουσία του Σπύρου Μουστακλή, ενώ την αίσθηση ενός φτωχού, μη ενωτικού, εορτασμού
είχαμε το 1985, καθώς συμμετείχαν μόνο εκπρόσωποι της κυβέρνησης και μέρους της
αντιπολίτευσης. Το ΚΚΕ και οι συν αυτώ αντιστασιακές οργανώσεις απείχαν και είχαν, εκ
νέου, παρουσία το 1986.</p><p style="text-align: justify;"> Το 1991 η κατάργηση των συντάξεων των αντιστασιακών είχε ως απότοκο να χάσει ο
εορτασμός τον ενωτικό χαρακτήρα του. Έτσι, από το 1992 παρατηρείται σταδιακά μείωση
συμμετοχής κυβερνητικών παραγόντων. Τα τελευταία χρόνια ο επίσημος εορτασμός είναι
ευθύνη του Δήμου Λαμίας, ενώ το ΚΚΕ διοργανώνει ξεχωριστές εκδηλώσεις. </p><p style="text-align: justify;"> Αυτές οι διαφοροποιήσεις στους εορτασμούς προδίδουν τη διαιρεμένη μνήμη, απόρροια
του εμφυλίου. Ο εμφύλιος, ως διαιρετικό γεγονός αποσιωπήθηκε και περιήλθε στη λήθη,
ιδιαίτερα μετά το 1974, καθώς οι μεν αριστεροί που τους βάραινε η ήττα ήθελαν η
επανεμφάνιση τους στην πολιτική ζωή να συνδεθεί με τη νομιμότητα, οι δε δεξιοί γιατί η
εθνικοφροσύνη, για την οποία πολέμησαν, είχε πλέον απαξιωθεί και η επίκληση της ήταν
επιζήμια για όποιον την επιχειρούσε. Από το 1991, η ανάγκη μιας καινούργιας, ευδιάκριτης
και ριζοσπαστικής ταυτότητας, οδηγεί το ΚΚΕ στην επίκληση του εμφύλιου, ηρωοποιώντας
και εξιδανικεύοντας αυτό το, αμφισβητούμενο, κομμάτι του παρελθόντος. Το αποτέλεσμα
παραμένει, όμως, διαιρετικό, αφού η εξιδανίκευση είναι κι αυτή μια μορφή αποσιώπησης,
καθώς εμποδίζει την κατανόηση, τη συγχώρεση, την αμφισβήτηση. </p><p style="text-align: justify;"> Η Εθνική Αντίσταση έχει γίνει θεσμική μνήμη και κυρίαρχη αφήγηση. Ωστόσο παρά τις
αναγνωρίσεις και τους επίσημους εορτασμούς, δεν έχει καθιερωθεί ως εθνική επέτειος και
επίσημη αργία, ούτε ως σχολική γιορτή. Αυτό φανερώνει πως, ακόμη και σήμερα, το ίχνος
της διαιρεμένης μνήμης (ίσως και ένοχης μνήμης) σκιάζει, ως απότοκος του εμφυλίου, τη
μεγαλειώδη έκφραση της Εθνικής Αντίστασης, το Γοργοπόταμο.</p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;"><b><u>ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ - Προσωπική κατάθεση </u></b></p><p style="text-align: justify;"><i>Κι α, χύσου πια απ’ τον Όλυμπο </i></p><p style="text-align: justify;"><i>ή απ’ τα Τάρταρα έλα </i></p><p style="text-align: justify;"><i>ιερή μεγάλη τρέλα </i></p><p style="text-align: justify;"><i>και πάρε μου το νου, </i></p><p style="text-align: justify;"><i>και τη σοφία σπατάλα μου </i></p><p style="text-align: justify;"><i>για μιαν αθάνατη ώρα, </i></p><p style="text-align: justify;"><i>μιαν ώρα νικηφόρα </i></p><p style="text-align: justify;"><i>σα να ‘ταν αλλουνού! (</i>Άγγελος Σικελιανός, Σόλωνος Απόλογος, 1942) </p><p style="text-align: justify;">Με αυτούς τους στίχους, το 1942, ο Άγγελος Σικελιανός, μάς δείχνει πως ο άνθρωπος,
αντιηρωϊκός στη βάση του, ξοδεύει τη σοφία που έχει σωρεύσει μια ζωή, σε μια στιγμή ιερής
τρέλας , ενός αξιόλογου παραλογισμού, για μια νικηφόρα στιγμή.</p><p style="text-align: justify;"> Σε συζητήσεις με τον αντάρτη Θεόδωρο, τον πατέρα μου, είχα αντλήσει πολλές
πληροφορίες (αρκετές τις βρήκα μπροστά μου σε αυτή την έρευνα). Θα σταθώ σε αυτές που
έχουν να κάνουν με τους αντάρτες που βρέθηκαν με τη μία ή την άλλη οργάνωση στα βουνά. </p><p style="text-align: justify;"> Δεν είχαν όλοι επιλογή προς ποια οργάνωση θα κατευθυνθούν, κατόπιν ώριμης σκέψης. Σε αρκετούς έγινε τυχαία, γιατί βρέθηκαν μπροστά στην κρίσιμη ώρα να βγουν στα βουνά.
Κάποιοι από αυτούς, το γνωρίζω καλά από προσωπικές μαρτυρίες ανταρτών και των δύο
οργανώσεων, φρόντισαν, όπως και όσο μπόρεσαν, να μην εμπλακούν στον εμφύλιο.</p><p style="text-align: justify;"> Ο 27χρονος Θεμιστοκλής, διατηρούσε στον Καρβασαρά (Αμφιλοχία) καφενείο και ο
μικρότερος αδερφός του κρεοπωλείο. Τα μαγαζιά τους ήταν ενιαία ως κτήριο και από πάνω
το σπίτι τους. Καθώς ήταν το μεγαλύτερο σπίτι του χωριού, ο Γερμανός αξιωματικός το είχε
επιτάξει και ζητούσε να τον εξυπηρετούν, στις καθημερινές του ανάγκες, οι αδερφές του
Θεμιστοκλή. Ο Θεμιστοκλής δεν μπορούσε να ανεχθεί αυτή την κατάσταση και αποφάσισε
να τον σκοτώσει. Κάποιο μεσημέρι πρότεινε στο Γερμανό να τον κεράσει ένα εξαιρετικό
τσίπουρο που είχε από την Άρτα. Ο Γερμανός δέχθηκε κι έτσι κάθισαν να πιούν τσίπουρα. Ο
Θεμιστοκλής είχε φροντίσει να έχει δίπλα στην καρέκλα του ένα μπουκάλι νερό, ίδιο με του
τσίπουρου. Αφού ήπιε και εκείνος δυο τρία μαζί με το Γερμανό, μετά φρόντισε να δίνει στο
Γερμανό τσίπουρο και ο ίδιος να σερβίρεται νερό. Βράδιασε και ο Γερμανός θέλησε να πάει
για ύπνο. Είχε γίνει όμως “ντίρλα” και ο Θεμιστοκλής έσπευσε να τον βοηθήσει. Ανέβηκαν
τη σκάλα και μόλις έφτασαν στο ακάλυπτο χαγιάτι, τον έσπρωξε με δύναμη. Το ύψος ήταν
περί τα 2,5 μέτρα, ο Γερμανός έπεσε με το κεφάλι σαν σακί. Ο Θεμιστοκλής έφυγε αμέσως,
από σημεία που τα είχε μελετήσει μέρες πριν και έφτασε στο Βάλτο, όπου βρισκόταν ο
Ζέρβας. Έτσι, προσχώρησε στην ομάδα του ΕΔΕΣ. Ούτε ο ίδιος, ούτε κανείς από την
οικογένειά του ήταν βασιλόφρονες ή ανήκαν στη Δεξιά. Ο ίδιος κεντρώος, έως το θάνατότου
και αρκετοί από την οικογένεια, αριστεροί. Αντάρτης της Αντίστασης, αλλά δεν έλαβε μέρος
στον εμφύλιο, και ένιωθε υπερήφανος γι’ αυτό.</p><p style="text-align: justify;"> Όσο για το Γερμανό... Περίμεναν όλοι (για δυο τρεις μέρες) να ακούσουν τα αντίποινα,
αλλά ο Γερμανός γιατρός απέδωσε το ατύχημα σε μέθη. </p><p style="text-align: justify;">Ας θυμόμαστε: </p><p style="text-align: justify;"><i>Ο Γοργοπόταμος χωρίς το Ζέρβα δε θα γινόταν και χωρίς τον Άρη δε θα πετύχαινε ! </i></p><p style="text-align: justify;"><i><br /></i></p><p style="text-align: justify;"><b><u>ΠΗΓΕΣ </u></b></p><p style="text-align: justify;"><b>Α. <span style="text-align: left;">ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ</span></b></p><p style="text-align: justify;">Θ. Μαρίνος, «ΑΠΟΣΤΟΛΗ HARLING - 1942», ΠΑΠΑΖΗΣΗ, Β’ Έκδοση, Αθήνα 1994 </p><p style="text-align: justify;">Δ. Μπόπης., «Αθανάσιος Διάκος, Ο Πρώτος Μάρτυρας του Αγώνα», ΓΚΟΒΟΣΤΗ, 2007 </p><p style="text-align: justify;">Ε. Πασχαλούδη, «Ένας πόλεμος χωρίς τέλος. Η δεκαετία του 1940 στον πολιτικό λόγο»,
1950-1967, Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο, 2010, </p><p style="text-align: justify;">Χ. Φλάισερ, «Οι Πόλεμοι της Μνήμης» ΝΕΦΕΛΗ, Αθήνα 2012 </p><p style="text-align: justify;">Χ. Φλάισερ, «Στέμμα και Σβάστικα», ΠΑΠΑΖΗΣΗ </p><p style="text-align: justify;">Δ. Χαριτόπουλος, «Άρης ο Αρχηγός των Ατάκτων», ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, Αθήνα, 2003 </p><p style="text-align: justify;">W. Byford-Jones, μεταφρ. Γιάννης Χρονόπουλος, «Η Ελληνική Τριλογία», HISTORICAL
QUEST, Αθήνα 2023 </p><p style="text-align: justify;">M. Halbwachs, «Τα κοινωνικά Πλαίσια της Μνήμης» , Εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ, Αθήνα 2013</p><p style="text-align: justify;">Chris Woodhouse , Εισαγωγή στο Θ. Μαρίνος, «ΑΠΟΣΤΟΛΗ HARLING - 1942»,
ΠΑΠΑΖΗΣΗ, Β΄ Έκδοση, Αθήνα 1994 </p><p style="text-align: justify;"><b>Β. ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ</b> </p><p style="text-align: justify;">Βασιλική, Λάζου, στο https://www.historical-quest.com/arxeio/20os-aionas-ellada/426-
gorgopotamos-1942-simeiwma-i-anatinaxi-tis-gefyras.html, </p><p style="text-align: justify;">Χ. Μουτσούρης, στο https://www.historical-quest.com/arxeio/20os-aionas-ellada/425-
gorgopotamos-1942-proseggiseis-tis-ethnikis-antistasis-sti-simerini-epoxi.html, </p><p style="text-align: justify;">Γ, Π, στο, https://www.rizospastis.gr/story.do?id=560013,</p>Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-28245813745015266602023-08-08T03:58:00.004-07:002023-08-08T23:42:04.896-07:00<p> <b>ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ </b></p><p>Άρθρο της Πόπης Ζαράγκα Κοροβέση</p><p> </p><p>Αγαπητές/οί συνδημότισσες/ες </p><p>Στη σημερινή ζοφερή πραγματικότητα πληθαίνουν οι φωνές που αναγνωρίζουν ότι η
οικοδόμηση του ελληνικού πολιτικού συστήματος είναι εκ βάθρων προβληματική και
η κρίση που βιώνουμε δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά και πολιτική/θεσμική. </p><p>H πρωτοφανής αυτή κρίση επιτάσσει να καταστεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση γνήσιος
θεσμικός εκφραστής ενός Κράτους κοινωνικής αλληλεγγύης και συνοχής, αλλά και
βασικός πυλώνας μιας νέας παραγωγικής και αναπτυξιακής πορείας της χώρας. </p><p><b>Ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των ΟΤΑ είναι αναμφισβήτητα
σπουδαίος, αφού μέσω αυτών προωθούνται και εξυπηρετούνται τα
συμφέροντα του κοινωνικού συνόλου. </b></p><p>Προς την κατεύθυνση αυτή προβλέπεται από το Σύνταγμα (άρθ.102, παργρ. 1) η
διοίκηση των τοπικών υποθέσεων να ανήκει στους Οργανισμούς Τοπικής
Αυτοδιοίκησης και η άσκηση όλων των κρατικών εκτελεστικών αρμοδιοτήτων
ανατίθενται, με νόμο, από το Κράτος σε αυτούς. </p><p> Όπως αναφέραμε και στην αρχή, βιώνουμε, ως χώρα, μία πρωτοφανή κρίση που εκτός
από οικονομική είναι κυρίως πολιτική. Βασικό</p><p> στοιχείο αυτής της κρίσης είναι οι
πελατειακές σχέσεις που ξεκινούν από το κράτος και προχωρούν, ως βαρύ
πυροβολικό, στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. </p><p>Με τον όρο “πελατειακές σχέσεις” εννοούμε τις αθέμιτες σχέσεις και συναλλαγές,
ανάμεσα σε υποψηφίους και ψηφοφόρους που στοχεύουν στην εξασφάλιση
προσωπικών συμφερόντων και των δύο πλευρών. Με αυτή την πρακτική τα
κομματικά/παραταξιακά δίκτυα πελατειακών σχέσεων μετέτρεψαν την πολιτική
συμμετοχή των πολιτών σε καθαρή συναλλαγή, αντικαθιστώντας την ανάγκη
αλληλεγγύης από άκρατο ατομικισμό, ο οποίος εκφράζεται με διαρκή αγώνα για
πρόσβαση στο κομματικό/παραταξιακό σύστημα προνομίων. </p><p>Είναι κοινό μυστικό πως τα δίκτυα αυτά των πελατειακών σχέσεων έχουν το πλέον
πρόσφορο έδαφος στους Δήμους και ιδιαίτερα αυτούς των μικρών κοινωνιών με
αποτέλεσμα όχι μόνο την απαξίωση του συλλογικού συμφέροντος, έναντι των
προσωπικών συμφερόντων και συναλλαγών, αλλά και έντονους αυταρχισμούς σε όλο
το φάσμα των θεσμών (πολιτικοί, εκπαιδευτικοί, οικονομικοί κλπ). </p><p>Ως υποψήφιοι του συνδυασμού “Εμείς” με επικεφαλής τον Άρη Παπουτσή, έχουμε ως
πρόταγμά μας το κοινωνικό σύνολο. Οραματιζόμαστε και υποσχόμαστε μια "κοινωνία
των πολιτών" που θα λειτουργήσει σαν συνδετική ύλη στο σύστημα πολίτη-δήμου,
διαμεσολαβώντας το συλλογικό συμφέρον. Γι' αυτό ΠΡΟΤΑΣΣΟΥΜΕ τη ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ,
ώστε με την ανάληψη του Δήμου μας, μετά από τη δική σας αποφασιστική εντολή, να
ενεργοποιήσουμε τις συνθήκες και τις διαδικασίες εκείνες που επιτρέπουν να γίνεται
φανερός ο τρόπος διαχείρισής του. Να βάλουμε ένα οριστικό τέλος στα όποια
φαινόμενα αυθαιρεσίας, παραβίασης της νομιμότητας και προσβολής των
δικαιωμάτων των πολιτών ή κατάχρησης της τοπικής εξουσίας. </p><p>Αγαπητοί/ες συνδημότες και συνδημότισσες!!! </p><p>Στις 8 Οκτωβρίου έχουμε όλοι και όλες την ευκαιρία να ξαναχτίσουμε τη σχέση μας με
το Δήμο με νέα, καθαρά υλικά.
Δώστε μας την ευκαιρία να αξιοποιήσουμε τις δυνάμεις που έχουμε μέσα μας για να
βοηθήσουμε στην ανάπτυξη και εξέλιξη του Δήμου μας. </p><p>Πόπη Ζαράγκα Κοροβέση</p><p> Ιστορικός </p><p>Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος
με τον συνδυασμό “Εμείς” με τον Άρη Παπουτσή</p>Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-54239978877087110082017-12-11T08:52:00.000-08:002017-12-11T10:38:38.415-08:00Hobbes και Rawls<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<b>ΕΠΟ
43 / Πολιτικές Ιδεολογίες</b><br />
<b>ΕΡΓΑΣΙΑ 1η </b></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Ακαδημαϊκό
έτος 2017-2018</b></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Ζαράγκα
Καλλιόπη</b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; text-align: center; text-autospace: none;">
<b>ΘΕΜΑ</b></div>
<div class="MsoNormal">
Η
επίκληση του κοινωνικού συμβολαίου αποτελεί μια από τις σημαντικότερες θεωρίες
πολιτικής νομιμοποίησης στην νεότερη και σύγχρονη πολιτική σκέψη. Σε αυτό το
πλαίσιο εξηγήστε το ρόλο που διαδραματίζει το κοινωνικό συμβόλαιο ως διαδικασία
δικαιολόγησης του τρόπου πολιτειακής οργάνωσης και ειδικότερα αναπτύξτε τις
βασικότερες ομοιότητες και διαφορές ανάμεσα στις ερμηνείες που διατυπώνουν ο
Hobbes και ο Rawls.</div>
<div class="MsoNormal">
<b>Λέξεις:
2200 </b><b><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<h2>
<b><span lang="EN-US"> </span></b></h2>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ</b>
</div>
<div class="MsoNormal">
<b><br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b>ΕΙΣΑΓΩΓΗ</b><br />
<b><br />
ΤΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ ΤΟΥ HOBBES (ΧΟΜΠΣ) </b></div>
<ul style="margin-top: 0cm;" type="disc">
<li class="MsoNormal"><b>Η φυσική κατάσταση του ανθρώπου<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></b></li>
<li class="MsoNormal"><b>Το κοινωνικό συμβόλαιο και η νομιμοποίηση της </b></li>
</ul>
<div class="MsoNormal">
<b>ΤΟ
ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ ΤΟΥ RAWLS (ΡΩΛΣ)</b></div>
<ul style="margin-top: 0cm;" type="disc">
<li class="MsoNormal"><b>Πρωταρχική θέση και Πέπλο άγνοιας<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></b></li>
<li class="MsoNormal"><b>Το κοινωνικό συμβόλαιο του Ρωλς<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></b></li>
<li class="MsoNormal"><b>Οι δύο αρχές δικαιοσύνης του Ρωλς<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></b></li>
<li class="MsoNormal"><b>Ο ορθολογισμός του Ρωλς</b></li>
</ul>
<div class="MsoNormal">
<b>ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ
ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΩΝ</b> </div>
<div class="MsoNormal">
<b><br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b>ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ
ΑΝΑΦΟΡΕΣ<br />
</b><br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><b><o:p></o:p></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><br />
ΕΙΣΑΓΩΓΗ</b> </div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></div>
<div class="MsoNormal">
Το
παρόν θέμα αναφέρεται στη θεωρία του κοινωνικού συμβολαίου και τη συμβολή της
στη σύγχρονη πολιτική σκέψη. </div>
<div class="MsoNormal">
Η
θεωρία του κοινωνικού συμβολαίου είναι μια υποθετική κατασκευή, η οποία, κατ'
αρχάς εξηγεί την αναγκαιότητα δημιουργίας μιας οργανωμένης πολιτικής κοινωνίας
και στη συνέχεια προχωρεί, μεθοδευμένα, στη νομιμοποίηση της πολιτικής εξουσίας
(Στυλιανού Α., 2006, <i>"Η έννοια του Κοινωνικού Συμβολαίου στην Πολιτική
Φιλοσοφία του Χομπς" </i>pdf σ. 28-29). </div>
<div class="MsoNormal">
Ως
κοινωνικό συμβόλαιο, κατά τον Χομπς, νοείται η εγκατάλειψη από τους ανθρώπους
της πρωτόγονης φυσικής τους κατάστασης και η μετάβασή τους σε μια οργανωμένη
πολιτική κοινωνία. Αυτή η μετάβαση συντελείται μέσω μιας συμφωνίας, ενός
συμβολαίου (Στυλιανού Α., (2006, ό.π. σ. 26). </div>
<div class="MsoNormal">
Ο
Χομπς θεωρείται ο θεμελιωτής της Πολιτικής Επιστήμης και Φιλοσοφίας. Εκφράζει
με πρωτοποριακό τρόπο, με τα έργα του <i>Λεβιάθαν </i>και <i>De Civi, </i>την
εποχή του και τα προβλήματά της και θέτει ως κυρίαρχο πρόβλημα τον
προσδιορισμό, τις προϋποθέσεις και τη μορφή της εξουσίας, την οποία θεωρούσε
αναγκαία (Στυλιανού Α., 2006,ό.π. σ.26). </div>
<div class="MsoNormal">
Ο
Ρωλς, μέσα από το έργο του "<i>Μια θεωρία της δικαιοσύνης"</i>
επιδιώκει να καταδείξει τη δυνατότητα διαμόρφωσης μιας ακριβοδίκαιης και
αμερόληπτης δικαιοσύνης, που θα μπορεί να ισχύσει σε μια ευτεταγμένη και
δημοκρατική κοινωνία, εμμένοντας στη θέση ότι μπορούμε και πρέπει να διαμορφώσουμε
αυτές τις συνθήκες, που θα περιορίσουν τον πόνο και την αδικία και θα
κατευθύνουν τη συμβίωση των πολιτών ενός κράτους αλλά και των λαών διεθνώς,
πάνω σε αρχές αμοιβαίου σεβασμού (Π.Κ.Σούρλας, <a href="http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=147289">http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=147289</a>).
</div>
<div class="MsoNormal">
Το
ακριβές ζητούμενο του θέματος είναι η εξακρίβωση, ανάλυση και δικαιολόγηση των
ομοιοτήτων και διαφορών ανάμεσα στα δύο θεωρητικά εγχειρήματα.</div>
<div class="MsoNormal">
Προς
την κατεύθυνση αυτή θα εξετάσουμε, μεμονωμένα, τα εγχειρήματα των δύο
στοχαστών, παρουσιάζοντας αρχικά τον προβληματισμό τους. Στη συνέχεια θα
μελετήσουμε, όσο το δυνατόν πιο λεπτομερώς, τις μεθόδους και διαδικασίες που
ακολουθούν για να φτάσουν, ο καθένας ξεχωριστά, στο επιθυμητό τους αποτέλεσμα.
Τέλος θα επισημάνουμε τις διαφορές και ομοιότητες, ως προς τη σύλληψη της
ιδέας, τις θέσεις και τις μεθόδους τους. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-top: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; text-autospace: none;">
<b>ΤΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ ΤΟΥ HOBBES (ΧΟΜΠΣ</b><b>)</b><u><br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></u></div>
<div class="MsoNormal">
Ο
Χομπς, αντίθετος με την Αριστοτέλεια θεωρία, σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος
είναι ον κοινωνικό, θεωρεί, πως ο άνθρωπος στη φυσική του πρωτόγονη,
προκοινωνική κατάσταση είναι μοναχικός και εχθρικός με τους άλλους,
επισημαίνοντας πως οι κοινωνικές συναναστροφές δεν τού προσφέρουν καμιά
ευχαρίστηση, αλλά αντίθετα τού προξενούν δυσαρέσκεια και ανταγωνιστική
διάθεση.(Hobbes, <i>Leviathan, </i>XIII, σ.195) </div>
<div class="MsoNormal">
Η
ανθρώπινη φύση, κατά τον Χομπς, χαρακτηρίζεται από δύο στοιχεία: τα πάθη και τη
λογική. Υποστηρίζει πως οι άνθρωποι είναι, από τη φύση τους, ίσοι σε
ικανότητες, φυσικές και διανοητικές. Όλοι έχουν τις ίδιες βασικές επιθυμίες,
που είναι η διατήρηση της ζωής και της περιουσίας τους, κάθε τι που θα τους
εξασφαλίσει μια ευχάριστη ζωή, καθώς και η αποφυγή του πόνου και του θανάτου,
αλλά και τα ίδια πάθη, εγωισμό, απληστία και λαχτάρα για ισχύ. Τα πάθη είναι
αυτά που παρωθούν τον άνθρωπο να επιδιώκει την αυτοσυντήρησή του, επιδιώκοντας
ειρήνη και ασφάλεια. Παράλληλα η λογική του, όταν αδυνατεί να ζει σε κατάσταση
ειρήνης, τού ενεργοποιεί το φόβο του θανάτου, οδηγώντας τον σε επιλογές
εξασφάλισής της, δηλαδή σε πόλεμο. Επομένως η θέση του Χομπς είναι πως, εφόσον
όλοι οι άνθρωποι είναι εκ φύσεως ίσοι και, επιθυμούν και στοχεύουν στα ίδια
πράγματα, αυτό τους καθιστά μεταξύ τους εχθρούς, οι οποίοι προσπαθούν να
καταστρέψουν ή να υποτάξουν ο ένας τον άλλο. Αυτή λοιπόν η φυσική κατάσταση,
στην οποία ο άνθρωπος είναι λύκος για τον κάθε άνθρωπο ("<i>homo homini
lupus est</i>"), είναι μια κατάσταση συνεχών συγκρούσεων και πολέμων, ένας
ατέλειωτος εμφύλιος πόλεμος όλων απέναντι σε όλους ("<i>bellum omnium
contra omnes</i>") και "<i>ο ανθρώπινος βίος, μοναχικός, ενδεής,
βρώμικος, κτηνώδης και βραχύς</i>" (Heywood, 2007,σ. 95 & Hobbes, <i>Leviathan,
</i>XIII,σ.193-198 & XVII, σ.200-201). </div>
<div class="MsoNormal">
Τα
πάθη και οι επιθυμίες, υποστηρίζει ο Χομπς, δεν είναι αμαρτήματα ,αφού δεν
υπάρχει κάποιος νόμος να τα περιορίζει ή να τα απαγορεύει. Ο φυσικός άνθρωπος
φοβάται και αγωνίζεται για τη ζωή του και την περιουσία του. Από τη στιγμή που
δεν υπάρχει κάποιος νόμος να προστατεύσει αυτά τα δύο επισφαλή αγαθά, ο φόβος
της απώλειάς τους θέτει σε εγρήγορση την ορθολογικότητα του ανθρώπου να τα
υπερασπιστεί, ασκώντας βία, με αποτέλεσμα να βρίσκεται σε μια διαρκή κατάσταση
πολέμου, ακόμη και σε περίοδο που δεν υφίσταται ένοπλη αναμέτρηση, αφού τίποτε
δεν του εγγυάται ειρήνη και ασφάλεια. Σε μια τέτοια κατάσταση διαρκούς φόβου
και του κινδύνου ενός βίαιου θανάτου καθένας μπορεί να χρησιμοποιήσει,
οποιοδήποτε μέσο κρίνει αναγκαίο, για να επιβιώσει, που σημαίνει πως τίποτε δεν
ανήκει σε κανέναν και όλοι έχουν δικαίωμα πάνω σε όλα. Συνέπεια αυτής της
κατάστασης είναι τα πάθη και οι πράξεις που απορρέουν από αυτά, να μην
θεωρούνται αμαρτήματα και τίποτε να μη μπορεί να λογιστεί ως σωστό ή λάθος,
τίποτε δεν θεωρείται άδικο και, από τη στιγμή που δεν υπάρχει νόμος και
εξουσία, δεν υφίστανται οι έννοιες της δικαιοσύνης και της αδικίας (Hobbes, <i>Leviathan,
</i>XIII,σ.193-198 & XVII, σ.200). <span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><u>Το
κοινωνικό συμβόλαιο και η νομιμοποίηση της εξουσίας</u></b> <span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο
διαρκής φόβος του βίαιου θανάτου καθώς και το πρόβλημα της επισφαλούς ειρήνης
και ασφάλειας του ανθρώπου στη φυσική του κατάσταση είναι τα κυρίαρχα σημεία
της θεωρίας του Χομπς. Είναι αναγκαίο γι' αυτόν να βρεθεί ένας τρόπος, ώστε ο
άνθρωπος να ξεφύγει από αυτόν τον συνεχή κίνδυνο πολέμων και συγκρούσεων. Κάτι
τέτοιο μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα σε μια πολιτική κοινωνία που θα διέπεται
από νόμους και κανόνες (Hobbes, <i>Leviathan,</i> XVII, σ.200). </div>
<div class="MsoNormal">
Η
θεωρία του Χομπς για τη φυσική κατάσταση του ανθρώπου δεν είναι παρά μια
υποθετική, φανταστική κατασκευή, την οποία επινόησε, προκειμένου να οικοδομήσει
μια τέλεια πολιτική κοινωνία, μια "<i>τέλεια πολιτεία</i>", όπως ο
ίδιος αναφέρει στο έργο του <i>De Cive,</i> η οποία θα εξασφαλίζει στους
ανθρώπους ειρηνική συμβίωση, δίνοντας, πρωτίστως, αξία στη διασφάλιση της ίδιας
της ανθρώπινης ζωής. Μια, τέτοια, τέλεια πολιτεία μπορεί να επιτευχθεί μόνο
μέσω μιας συναίνεσης, ενός κοινωνικού συμβολαίου (Στυλιανού Α., "<i>Η
έννοια του κοινωνικού συμβολαίου</i>",σ.106). </div>
<div class="MsoNormal">
Εδώ
τίθεται το ερώτημα: ποια θα είναι η μορφή αυτής της πολιτικής εξουσίας? Με την
περιγραφή, του πώς είναι αυτή η υποθετική φυσική κατάσταση, ο Χομπς, οδηγείται
στο πώς πρέπει να είναι η πολιτική εξουσία και καταλήγει στη νομιμοποίησή της,
δηλαδή στο κοινωνικό συμβόλαιο. </div>
<div class="MsoNormal">
Παρατηρεί,
πως οι άνθρωποι, προκειμένου να ζουν ειρηνικά και με ασφάλεια, είναι
διατεθειμένοι, να θέτουν περιορισμούς στον εαυτό τους, αν και αγαπούν να είναι
ελεύθεροι, και να ασκούν κυριαρχία πάνω σε άλλους. Θεωρεί, πως μόνο μια σύμβαση
που θα τηρείται με το νόμο του ξίφους, θα μπορεί να αποτρέψει τον άνθρωπο να
επιστρέψει στη φυσική του κατάσταση και να ενεργεί σύμφωνα με τις δικές του
δυνάμεις και δεξιότητες υπέρ του και εις βάρος των άλλων. Προτείνει, λοιπόν, να
εκχωρήσουν (οι άνθρωποι) μέρος της ελευθερίας τους σε έναν κυρίαρχο (ένα άτομο
ή συνέλευση ατόμων), ο οποίος θα ενεργεί έτσι, ώστε να τους εξασφαλίζει
ασφάλεια και ειρήνη (Hobbes, <i>Leviathan, </i>XVII,σ200-201, 237,241-242). </div>
<div class="Blockquote">
Με αυτόν τον τρόπο, αυτή τη συναίνεση, νομιμοποιείται μια
πολιτική εξουσία, σύμφωνα με την οποία ο κυρίαρχος θα έχει την απόλυτη εξουσία
πάνω στους υπηκόους του, οι οποίοι θα έχουν δικαίωμα αντίστασης στη μοναδική
περίπτωση που αυτός φανεί κατώτερος των ευθυνών του και των προσδοκιών τους
(Hobbes, <i>Leviathan, </i>XVII, σ. 242, Στυλιανού, "<i>Θεωρίες του
Κ.Σ."</i> 108 & Στυλιανού, "<i>Η έννοια του Κ.Σ.στην Π.Φ. του
Χομπς"</i>, σ. 24).<i><o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>ΤΟ
ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ ΤΟΥ RAWLS (ΡΩΛΣ)</b> </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><u>Πρωταρχική
θέση και Πέπλο άγνοιας</u></b> </div>
<div class="MsoNormal">
<b><u><br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></u></b></div>
<div class="MsoNormal">
Ο
Ρωλς με το κοινωνικό του συμβόλαιο δεν αποσκοπεί, όπως ο Χομπς, στη δημιουργία
μιας πολιτικής κοινωνίας ή στη δικαιολόγηση και νομιμοποίηση της πολιτικής
εξουσίας, αλλά στη δόμηση μιας δίκαιης και ευτεταγμένης κοινωνίας. Γι αυτό το
λόγο δεν του είναι απαραίτητη μια πλήρης και ολοκληρωμένη θεωρία κοινωνικού
συμβολαίου, αφού δεν χρειάζεται να αναλύσει την ανθρώπινη φύση και τις
εκφάνσεις της φυσικής κατάστασης. Ο Ρωλς προσπαθεί να κατασκευάσει δύο αρχές
της δικαιοσύνης, την αρχή της ελευθερίας και την αρχή της διαφοράς, οι οποίες
θα προκύψουν μέσα από μια έλλογη διαβούλευση, μιας ομάδας ατόμων, σε μια
πρωταρχική υποθετική θέση ισότητας, ελευθερίας και άγνοιας (Δημητρίου Σ.<i>Θεωρίες
Κ.Σ.</i>, σ. 160 & Μιχαλάκης,<i>Το δίκαιο και το αγαθό</i> σ.30,34). </div>
<div class="MsoNormal">
Σε αυτή
την υποθετική αρχική θέση, όπου όλα τα άτομα έχουν ίση ελευθερία και δικαιώματα
να εκφέρουν ελεύθερα τις απόψεις τους, τα σκεπάζει ένα πέπλο άγνοιας, ώστε να
μη γνωρίζουν τίποτε σχετικά με την κοινωνική θέση, την οικονομική κατάσταση, το
φύλο, τα ταλέντα και τις ικανότητές τους μέσα στην κοινωνία, αλλά ούτε και την
κοινωνία, τη χώρα ή τη φυλή, της οποίας θα είναι μέλη. Μόνο κάτω από αυτές τις
συνθήκες άγνοιας, σύμφωνα με τον Ρωλς, μπορούν τα άτομα να επιλέξουν,
ανεπηρέαστα και αμερόληπτα, εκείνες τις αρχές δικαιοσύνης που θεωρούν πως θα
είναι ρυθμιστές μιας δίκαιης και ευτεταγμένης κοινωνίας (Μιχαλάκης, σ. 30,31). </div>
<div class="MsoNormal">
Αυτό
που γνωρίζουν, πράγμα βασικό για την επιλογή των αρχών της δικαιοσύνης, είναι
τα αγαθά τα απαραίτητα για τη ζωή, τα "<i>πρωταρχικά αγαθά</i>", όπως
τα αναφέρει ο Ρωλς, όπως το εισόδημα, ο πλούτος, οι ευκαιρίες, τα δικαιώματα,
οι ελευθερίες. Αγαθά, από τα οποία οι άνθρωποι επιθυμούν πάντα να έχουν όσο το
δυνατό περισσότερα (Kymlika, σ. 156-157). </div>
<div class="MsoNormal">
Δεδομένο,
για τον Ρωλς, είναι, πως οι άνθρωποι σ' αυτή την αρχική θέση έχουν μια
διαισθητική αντίληψη της δικαιοσύνης, αντιμετωπίζονται, δηλαδή ως ηθικά
πρόσωπα, τα οποία βάσει των ηθικών εννοιών του δικαίου και του αγαθού
οδηγούνται σε πράξεις δίκαιες και ηθικές. Διακατεχόμενοι από το αίσθημα της
δικαιοσύνης θα σεβαστούν τις όποιες αρχές επιλέξουν μέσα σε αυτή την κατάσταση
άγνοιας, ανεξάρτητα αν, στο τέλος, αποκαλυφθεί, πως αυτές δε θα είναι ανάλογες
των δικών τους συμφερόντων και προσδοκιών (Δημητρίου, σ. 159, Μιχαλάκης, σ. 32
& Kymlika, σ. 155). <span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><u>Το
κοινωνικό συμβόλαιο του Ρωλς</u></b> </div>
<div class="MsoNormal">
<b><u><br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></u></b></div>
<div class="MsoNormal">
Όλες
οι θεωρίες των κοινωνικών συμβολαίων είναι υποθετικές κατασκευές που
χρησιμοποιούν οι στοχαστές τους, προκειμένου να καταλήξουν, μέσω συναίνεσης,
στη δημιουργία μιας οργανωμένης κοινωνίας και στη νομιμοποίηση της πολιτικής
εξουσίας (Μιχαλάκης, σ.35). Μια πρώτη στροφή παρατηρούμε στον Καντ, ο οποίος
προϋποθέτει την ύπαρξη μιας οργανωμένης κοινωνίας, για να προχωρήσει στη
νομιμοποίηση ενός κράτους δικαίου. Το κοινωνικό συμβόλαιο, στην καντιανή
μέθοδο, έχει τη μορφή μιας συμβολαιικής πράξης κανόνων της δικαιοσύνης, η οποία
απαιτείται να είναι σεβαστή τόσο από τους πολίτες, όσο και από το κράτος και με
βάση αυτή να ρυθμίζει τις λειτουργίες του. Επομένως ο κράτος δικαίου, σύμφωνα
με την καντιανή μέθοδο, συγκροτείται με τη συναίνεση, σε μια πρωταρχική θέση,
έλλογων, ηθικών και ελεύθερων προσώπων και όχι ως αποτέλεσμα φόβου και παθών,
όπως στον Χομπς (Δημητρίου Σ.,<i>Μεταηθικός αναστοχασμός,</i> σ. 164). </div>
<div class="MsoNormal">
Το
εγχείρημα του Ρωλς στηρίζεται πάνω στη συμβολαιοκρατική μέθοδο και πολιτική
φιλοσοφία του Καντ. Για το λόγο αυτό δεν καλούμαστε να αποφασίσουμε αν
επιθυμούμε ή όχι να βγούμε από την όποια φυσική κατάσταση και να ζήσουμε με
ασφάλεια σε μια οργανωμένη κοινωνία, αλλά μάς παρουσιάζει ευθύς αμέσως μια
συμβολαιική πράξη, για να επιλέξουμε, έχοντας ένα ορθολογιστικό και ηθικό
υπόβαθρο, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες (αρχική θέση άγνοιας και ισότητας),
δύο αρχές της δικαιοσύνης, αυτές της ελευθερίας και της διαφοράς, οι οποίες θα
διέπουν την πολιτική μας κοινωνία (Δημητρίου, σ. 163,164 & Μιχαλάκης,
σ.34). </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><u>Οι
δύο αρχές δικαιοσύνης του Ρωλς</u></b> </div>
<div class="MsoNormal">
<b><u><br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></u></b></div>
<div class="MsoNormal">
Ο
Ρωλς, υποστηρικτής του κοινωνικού φιλελευθερισμού, αντιλαμβάνεται, σε μια
εύτακτη και δίκαιη κοινωνία, τη δικαιοσύνη ως "<i>ακριβοδικεία</i>".
Η αντίληψή του αυτή τον οδηγεί σε δύο βασικές αρχές: α) την αρχή της
ελευθερίας, β) την αρχή της διαφοράς (Heywood, 2007,<i> σ.</i>132). </div>
<div class="MsoNormal">
<u>α)
Η αρχή της ελευθερίας</u> <span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Κάθε
πρόσωπο πρέπει να έχει ίσο δικαίωµα στο πιο εκτενές συνολικό σύστηµα ίσων
βασικών ελευθεριών που είναι συµβατό µε ένα παρόµοιο σύστηµα ελευθερίας για
όλους</i>. {(Θ∆), Kymlika, σ. 145)} </div>
<div class="MsoNormal">
Ως
βασικές ελευθερίες, ο Ρωλς, θεωρεί την πολιτική ελευθερία (το δικαίωμα του
εκλέγειν και εκλέγεσθαι), την ελευθερία λόγου και σκέψης, την προσωπική
ελευθερία, την ελευθερία της θρησκευτικής πίστης και λατρείας, το δικαίωμα της
ιδιοκτησίας (κ.α.), δικαιώματα, δηλαδή, που αναγνωρίζονται ως σημαντικά
στοιχεία των φιλελεύθερων δημοκρατιών στις δυτικές κοινωνίες (Heywood, σ. 73-74
& Kymlika, σ. 147). </div>
<div class="MsoNormal">
β) <u>Η
αρχή της διαφοράς,</u> </div>
<div class="MsoNormal">
<i>Κοινωνικές
και οικονοµικές ανισότητες πρέπει να διαρρυθµίζονται µε τέτοιο τρόπο, ώστε και
οι δύο: (α) να αποβαίνουν προς το µεγαλύτερο όφελος των λιγότερο ευνοηµένων
σύµφωνα µε τη δίκαιη αρχή της αποταµίευσης,22 και (β) να συνδέονται µε αξιώµατα
και θέσεις ανοικτές σε όλους, υπό συνθήκες ακριβοδίκαιης ισότητας ευκαιριών.</i>
{(Θ∆ 355), Kymlika,σ.145}</div>
<div class="MsoNormal">
Κατά
τον Ρωλς, σε μια δίκαιη κοινωνία πρέπει να ισχύει η "αρχή της
διαφοράς". Σύμφωνα με αυτή, οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες
μπορούν να γίνονται αποδεκτές μόνο στην περίπτωση που λειτουργούν έτσι, ώστε να
αποβαίνουν προς όφελος των φτωχότερων τάξεων και να συνδέονται έτσι, ώστε να
υπάρχουν ίσες ευκαιρίες για αξιώματα και θέσεις. Αυτό δε σημαίνει, επ' ουδενί,
πως θα πρέπει η ανισότητα να εξαλειφθεί εντελώς, αφού σε αυτή την περίπτωση,
όπου όλοι θα είχαν ίση πρόσβαση στα πρωταρχικά αγαθά, δε θα υπήρχαν τα κίνητρα
για εργασία (Heywood, σ. 87-89,131). </div>
<div class="MsoNormal">
Στις
δύο αυτές αρχές της δικαιοσύνης ισχύει ένα σύστημα ιεράρχησης δύο
προτεραιοτήτων, "<i>λεξικογραφική προτεραιότητα</i>" . Ως πρώτη
προτεραιότητα τίθεται η ελευθερία έναντι της ισότητας. Συγκεκριμένα, για να
λειτουργήσει η ισότητα θα πρέπει να τηρείται η ελευθερία. Η αρχή της ελευθερίας
έχει απόλυτη προτεραιότητα έναντι της ισότητας και επομένως η εξασφάλιση της
ισότητας δεν μπορεί να υποσκελίσει τις βασικές ελευθερίες, έστω και αν αυτή
στοχεύει στη μεγαλύτερη ευημερία ή στην ανακούφιση των ασθενέστερων τάξεων. Η
δεύτερη προτεραιότητα δηλώνει την ακριβοδικία έναντι της αρχής της διαφοράς. Η
εξασφάλιση ίσων ευκαιριών σε ανταγωνιστικές θέσεις ή αξιώματα, δεν αφήνει
περιθώρια ευνοϊκότερης μεταχείρισης των ασθενέστερων τάξεων (Kymlika, σ. 146). </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><u>Ο
ορθολογισμός του Ρωλς</u></b> <span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><u><br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></u></b></div>
<div class="MsoNormal">
Όπως
αναφέρθηκε πιο πάνω, ο Ρωλς στηρίζει το εγχείρημά του στην καντιανή πολιτική
φιλοσοφία. Ο Καντ αναζητεί τη δικαιοσύνη και στηρίζει τη μεθοδολογία του στις
ιδέες της αυτονομίας και του ορθολογισμού, κάτι που ο Ρωλς ακολουθεί,
εκλαμβάνοντας ως ηθική τις έννοιες του ορθού και του αγαθού και δίνοντας
προτεραιότητα στο ορθό έναντι του αγαθού. Η όλη διαδικασία του Ρωλς, από την
πρωταρχική θέση μέχρι και την κατάδειξη της δικαιοσύνης ως ακριβοδικίας,
εκφράζεται μέσα από </div>
<div class="MsoNormal">
την
καντιανή πρακτική της ηθικοπολιτικής αυτονομίας (Στυλιανού, <i>Θεωρίες Κ.Σ., </i>σ.
164-165)</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ
ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΩΝ</b> </div>
<div class="MsoNormal">
<b><br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></b><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
Εξετάζοντας
τις δύο αυτές θεωρήσεις διαπιστώσαμε ομοιότητες αλλά και σημαντικές διαφορές.</div>
<div class="MsoNormal">
Ομοιότητες:
</div>
<ul style="margin-top: 0cm;" type="disc">
<li class="MsoNormal">Και οι δύο στοχαστές χρησιμοποιούν ως εργαλείο ένα
υποθετικό συμβόλαιο, στοχεύοντας στη νομιμοποίηση της κρατικής εξουσίας.</li>
<li class="MsoNormal">Ξεκινούν από μία αρχική, υποθετική, κατάσταση και
μέσα από, τις δικές του ο καθένας, σταδιακές διαδικασίες, οδηγούνται σε
μια νέα τελική κατάσταση.</li>
<li class="MsoNormal">Τα εγχειρήματα και των δύο στοχαστών ξεκινούν, θέτοντας τους ανθρώπους, μέσα σε συνθήκες ισότητας, ίση ικανότητα των σωματικών και πνευματικών δυνατοτήτων στον Χομπς και ίση άγνοια στον Ρωλς, για να καταλήξουν σε μια συγκεκριμένη θέση, ως αποτέλεσμα συναίνεσης.</li>
</ul>
<div class="MsoNormal">
Διαφορές:</div>
<ul style="margin-top: 0cm;" type="disc">
<li class="MsoNormal">Ο Χομπς παρουσιάζει τον άνθρωπο σε μια πρωτόγονη,
φυσική κατάσταση έξω από οποιοδήποτε πλαίσιο οργανωμένης κοινωνίας. Σε
αυτή την κατάσταση οι άνθρωποι δρούν ορμώμενοι από τις επιθυμίες και τα
πάθη τους και επιδιώκουν, με οποιοδήποτε τρόπο, την εξασφάλιση μιας
ευχάριστης ζωής. Ζώντας συνεχώς το φόβο του θανάτου, κυριαρχούνται από το
ένστικτο της αυτοσυντήρησης, αναζητώντας την ειρήνη και την ασφάλεια, μέσα
από τον ίδιο τον πόλεμο. </li>
<li class="MsoNormal">Εφόσον όλοι έχουν ίδιες επιθυμίες και ίσες ικανότητες
για την επίτευξή τους, αλληλοαντιμετωπίζονται ως εχθροί, με αποτέλεσμα η
περιρρέουσα κατάσταση της κοινωνίας τους να είναι μια κατάσταση συνεχούς
φόβου και ατέρμονος πολέμου. </li>
<li class="MsoNormal">Σε αυτή την κατάσταση, όπου τα πάθη και οι επιθυμίες
καθορίζουν τις πράξεις τους, που μπορούν να θεωρηθούν δικαιολογημένες, τα
πρόσωπα δεν είναι ηθικά και οι έννοιες δίκαιο και άδικο είναι άγνωστες και
ανύπαρκτες. </li>
<li class="MsoNormal">Η φυσική κατάσταση για τον Ρωλς είναι μία αρχική θέση
στην οποία τα υποθετικά πρόσωπα είναι ίσα μεταξύ τους ως προς την άγνοια
της θέσης τους σε μια υποθετική μελλοντική κοινωνία, για την οποία, μέσα
από αυτή την ίση άγνοια, καλούνται να αποφασίσουν και συναινέσουν κανόνες
και αρχές δικαιοσύνης, έλλογα και ελεύθερα.Τα πρόσωπα έχουν επιλεχθεί με
βάση μια ηθική υπόσταση. Απ την πρώτη στιγμή ο Ρωλς μάς φέρνει
αντιμέτωπους με τις έννοιες της ηθικής και του δικαίου, έννοιες ανύπαρκτες
στη θεώρηση του Χομπς, που συνιστούν σημαντική διαφορά ανάμεσα στις δύο
θεωρίες. </li>
<li class="MsoNormal">Οι δύο αρχικές καταστάσεις έχουν την ίδια περίπου
μορφή ως σχήματα. Όμως ο Χομπς βασίζει τη δική του αρχική κατάσταση στην
εμπειρία, στην πραγματικότητα δηλαδή των εμφυλίων πολέμων και συγκρούσεων
(κάτι που βιώνει, άλλωστε, και ο ίδιος στη μεγαλύτερη διάρκεια της ζωής
του), ενώ την αρχική θέση του ο Ρωλς τη χειρίζεται αφαιρετικά αφού, πέραν
της ισότητας της άγνοιας, δεν αποδέχεται τη φυσική κατάσταση ως κατάσταση
ισότητας και αφαιρεί από αυτήν την ίση ικανότητα στις διαπραγματεύσεις
(Kymlika, σ. 154). </li>
<li class="MsoNormal">Το ζητούμενο για τον Χομπς είναι, περιγράφοντας τη
φυσική κατάσταση και την ανθρώπινη φύση, να αναδείξει τα αναδυόμενα από
αυτές προβλήματα και να τα επιλύσει. Η επίλυσή τους θα είναι η δημιουργία
μιας κοινωνίας που θα προσφέρει στους υπηκόους της ειρήνη και ασφάλεια και
θα απομακρύνει τον κίνδυνο του πολέμου. Κάτι τέτοιο είναι εφικτό, μόνο, με
την ίδρυση ενός απολυταρχικού κράτους, στο οποίο οι άνθρωποι με τη
συναίνεσή τους, μια συναίνεση που θα πηγάζει βέβαια από το διαρκή φόβο του
πόνου και του θανάτου, θα εκχωρήσουν μέρος της ελευθερίας τους σε έναν
κυρίαρχο, εντεταλμένο να τους προστατεύει από κάθε εξωτερική επιβουλή,
αλλά και να επιβάλλεται με το ξίφος του σε οποιαδήποτε παρέκκλιση των
υπηκόων του από τα συμπεφωνημένα. (Heywood, σ.110) </li>
<li class="MsoNormal">Ο Ρωλς αναζητά αρχές και κανόνες δικαιοσύνης για να
λειτουργήσει με δίκαιο τρόπο μια ευτεταγμένη κοινωνία. Γι αυτόν απαραίτητη
προϋπόθεση είναι τα πρόσωπα που θα εμπλακούν σε αυτό το διανοητικό πείραμα
να είναι ηθικά και αυτόνομα πρόσωπα και να αποφασίσουν ορθολογιστικά και
με ελεύθερο πνεύμα και όχι σε μια βάση καταπίεσης και φόβου. Μια τέτοια
κοινωνία που θα στηρίζει και θα στηρίζεται στις αρχές της ελευθερίας και
της ισότητας και θα αποσκοπεί στο γενικό καλό, είναιι μια δημοκρατική
κοινωνία.(Στυλιανού, <i>Η έννοια του Κ.Σ,</i> σ. 28)</li>
</ul>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ
ΑΝΑΦΟΡΕΣ</b> </div>
<div class="MsoNormal">
<b><br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></b></div>
<ul style="margin-top: 0cm;" type="disc">
<li class="MsoNormal">Μιχαλάκης Α., (2013) "<i>Το δίκαιο και το
αγαθό",</i>Αθήνα, ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ </li>
<li class="MsoNormal">Δημητρίου Σ., "<i>Μεταηθικός αναστοχασμός του
Ρωλς"</i>file:///C:/Users/user/Downloads</li>
<li class="MsoNormal">Σούρλας Π.Κ., <a href="http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=147289">http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=147289</a></li>
<li class="MsoNormal">Στυλιανού Α., (2006), " Η έννοια <i>του
Κοινωνικού Συμβολαίου στην Πολιτική Φιλοσοφία του Χομπς</i>", Αθήνα,
Πόλις </li>
<li class="MsoNormal">Στυλιανού Α., (2006), "<i>Θεωρίες του κοινωνικού
συμβολαίου</i>", Αθήνα, Πόλις </li>
<li class="MsoNormal">Χομπς Τ., (1989), "<i>Λεβιάθαν",</i> Αθήνα,
ΓΝΩΣΗ </li>
<li class="MsoNormal">Kymlika W., "<i>H πολιτική φιλοσοφία της εποχής
μας" </i>file:///C:/Users/user/Downloads </li>
<li class="MsoNormal">Heywood A., (2007), "<i> Πολιτικές Ιδεολογίες </i>",
Αθήνα, Επίκεντρο</li>
</ul>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-83307326209303385742017-12-11T08:45:00.002-08:002017-12-11T08:45:55.473-08:00Οι τύποι των σχολείων και ο κοινωνικός τους ρόλο το Μεσαίωνα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 16.0pt;">ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ<o:p></o:p></span></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 16.0pt;">ΣΧΟΛΗ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ<o:p></o:p></span></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 16.0pt;">ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΠΟ: ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ<o:p></o:p></span></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 16.0pt;">ΘΕΜΑΤΙΚΗ
ΕΝΟΤΗΤΑ 32: «Δύο Θεσμοί Διαμορφωτές του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού»<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt;">1<sup>η</sup>
εργασία της Ζαράγκα Καλλιόπης (Αθη4)<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt;">Ακαδημαϊκό
έτος</span><span lang="EN-US" style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">: </span><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt;">2017-2018<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt;">ΘΕΜΑ:
«Να παρουσιάσετε τους τύπους των σχολείων και τον κοινωνικό τους ρόλο το
Μεσαίωνα (10<sup>ος</sup>-13<sup>ος</sup> αι.)<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt;">Έκταση
1.500 λέξεις.<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 16.0pt;">ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:<o:p></o:p></span></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l4 level1 lfo3; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="color: #222222; font-family: Wingdings; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings;">v<span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><b><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt;">Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
ΣΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l4 level1 lfo3; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="color: #222222; font-family: Wingdings; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings;">v<span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><b><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt;">ΠΟΛΕΙΣ
ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΟ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l4 level1 lfo3; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="color: #222222; font-family: Wingdings; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings;">v<span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><b><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt;">ΤΥΠΟΙ
ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΣΤΟΝ ΩΡΙΜΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ<o:p></o:p></span></b></div>
<ol start="1" style="margin-top: 0cm;" type="1">
<li class="MsoNormal" style="color: #222222; mso-list: l2 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Συντεχνιακά
σχολεία<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal" style="color: #222222; mso-list: l2 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Εκκλησιαστικά
σχολεία<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal" style="color: #222222; mso-list: l2 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Τα σχολεία των
Δήμων<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal" style="color: #222222; mso-list: l2 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Τα σχολεία της
καθομιλουμένης<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal" style="color: #222222; mso-list: l2 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Τα
σχολεία στις αυλές της
αριστοκρατίας<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal" style="color: #222222; mso-list: l2 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Τα σχολεία των
ιπποτών<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal" style="color: #222222; mso-list: l2 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Σχολεία ωδικής
ή ψαλτικής<o:p></o:p></span></li>
</ol>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="color: #222222; font-family: Wingdings; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings;">v<span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><b><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt;">ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ
ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="color: #222222; font-family: Wingdings; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings;">v<span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><b><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt;">ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ
ΑΝΑΦΟΡΕΣ<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="color: #222222; font-family: Wingdings; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings;">v<span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><b><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt;">Η
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";"> Μέχρι και τα τέλη του 9ου αιώνα η
εκπαίδευση στο μεσαιωνικό κόσμο της Δύσης, βρίσκεται υπό την εποπτεία της
εκκλησιαστικής εξουσίας και κύριος στόχος της είναι η λατρεία του Θεού. Εν
αντιθέσει, στο Βυζάντιο η εκπαίδευση τελεί υπό την προστασία του κράτους.
Λειτουργούν ιδιωτικά και δημόσια σχολεία που παρέχουν την εγκύκλιο παιδεία
καθώς και ανώτερες σχολές νομικών και ρητόρων. Με την ανατολή του Ώριμου
Μεσαίωνα παρατηρούνται στην Ευρώπη κοσμογονικές αλλαγές, οι οποίες έχουν
επιπτώσεις σε όλους τους τομείς της ζωής και οδηγούν στη διαμόρφωση ενός νέου
εκπαιδευτικού συστήματος, ώστε να εξυπηρετείται η κάλυψη των πρακτικών
αναγκών που προκύπτουν σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, πράγμα που
επιτυγχάνεται με την ίδρυση σχολείων διαφορετικών ειδών και
τύπων ( Γκότσης, 2001, σ.45 & 58). <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 47.25pt; mso-list: l1 level1 lfo5; tab-stops: list 47.25pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="color: #222222; font-family: Wingdings; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings;">v<span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><b><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt;">ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΟ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";">
Οι μικροανακαλύψεις νέων τεχνικών αγροκαλλιέργειας, όπως η
τριζωνική καλλιέργεια και η επέκταση της αρόσιμης γης με εκχερσώσεις και
αποξηράνσεις, καθώς και οι τεχνολογικές καινοτομίες του αγροτικού εξοπλισμού,
έχουν ως αποτέλεσμα την ποιοτική και ποσοτική αύξηση της παραγωγής, την
εξασφάλιση περισσότερης και καλύτερης ποιότητας τροφής και τη δημιουργία
αποθεμάτων τροφίμων αλλά και τη δημογραφική αύξηση, με επακόλουθο ένα σημαντικό
μέρος του πληθυσμού να μην εξαρτάται πλέον από τις καλλιέργειες και να
μετακινείται από την ύπαιθρο στις πόλεις (Γκότσης, 2001, σ. 45 & Nicholas,
2000,σ. 420, 421, 423). <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";">
Η δημιουργία και η ανάπτυξη των πόλεων οδηγεί σε μια σειρά νέων
επισιτιστικών, ενδυματολογικών, στεγαστικών και πνευματικών αναγκών με απότοκο
την ανάπτυξη του εμπορίου και της βιοτεχνίας και την αντικατάσταση της
ανταλλακτικής οικονομίας με τη χρηματική. Παράλληλα, οι σταυροφορίες αυξάνουν
τη διαθεσιμότητα του χρήματος, ενισχύουν το εμπόριο και φέρνουν στο προσκήνιο
τις πρώτες εκδηλώσεις του χρηματοπιστωτικού συστήματος (Γκότσης, 2001, σ. 45-46
& Nicholas, 2000,σ. 403). Η εδραίωση της χρηματικής οικονομίας απαιτεί τη
διδασκαλία νέων μαθημάτων, της λογιστικής, της αριθμητικής, της εμπορικής
αλληλογραφίας και δημιουργεί νέα επαγγέλματα , (του δικαστικού υπαλλήλου, του
δικηγόρου, του συμβολαιογράφου κ.λ.π.), καθιστώντας αναγκαίες τις σπουδές πάνω
σε ένα διαφορετικό είδος γνώσης, αυτό των οικονομικών και εμπορικών συναλλαγών,
βασισμένο σε έναν "επιστημονικοποιημένο" τρόπο σκέψης, άγνωστο στις
μέχρι τότε μορφές διδασκαλίας ( Γκότσης, 2001, σ.45-46,49 & Milza,
1997, σ.153). <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";">
Απότοκος της ανάπτυξης του εμπορίου στις πόλεις ήταν η εμφάνιση
της βιοτεχνίας. Η πρωτόγονη βιοτεχνική παραγωγή, που στη διάρκεια του πρώιμου
Μεσαίωνα διεξαγόταν στα γαιοκτήματα, από τον 11ο αιώνα δίνει τη θέση της σε μια
βιοτεχνική παραγωγή υψηλών απαιτήσεων. Καλείται να καλύψει ένα εύρος
καταναλωτικών αγαθών, από τα αναγκαία έως τα εκλεκτά και πολυτελή, απαιτώντας
τεχνίτες με υψηλή ειδίκευση ( Nicholas, 2007, σ. 437-438). Είναι η περίοδος που
δημιουργούνται συντεχνίες, δηλαδή κλειστοί επαγγελματικοί οργανισμοί, με
καταστατικά, πολιτικά δικαιώματα και διοικητικούς υπαλλήλους, τα οποία απαιτούν
όχι μόνο εξειδικευμένες τεχνικές γνώσεις αλλά και ευρύτερες, καθιστώντας
επιτακτικό ένα ανάλογο εκπαιδευτικό σύστημα (Γκότσης, 2001, σ. 46).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";">
Τέλος, η εξέλιξη των πόλεων οδηγεί στην πολιτική χειραφέτηση,
αυτονόμηση και αυτοδιαχείρησή τους, εγείροντας την ανάγκη για την οργάνωση της
διοίκησής τους σε ορθολογιστική βάση με υπαλλήλους, οι οποίοι καλούνται να
στελεχώσουν πολιτικά και δικαστικά αξιώματα και άρα πρέπει να διαθέτουν την
ανάλογη παιδεία (Γκότσης, 2001, σ. 49-50). <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";">
Καθίσταται, επομένως, επιτακτική η ανάγκη για μια βαθιά τομή στο υπάρχον
εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο θα πρέπει να διαμορφωθεί έτσι ώστε να υπηρετήσει
τις κοινωνικές και συντεχνιακές ανάγκες και δραστηριότητες, καθώς και τις
πολιτικές και οικονομικές αλλαγές που παρατηρούνται στη μεσαιωνική κοινωνία.
Για να υπηρετηθεί αυτός ο στόχος, δημιουργούνται διαφορετικοί τύποι σχολείων,
παρέχοντας εκπαίδευση πρακτική και χρηστική σε όλες τις κοινωνικές τάξεις.</span><span lang="EN-US" style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 47.25pt; mso-list: l1 level1 lfo5; tab-stops: list 47.25pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="color: #222222; font-family: Wingdings; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings;">v<span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><b><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt;">ΤΥΠΟΙ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΣΤΟΝ ΩΡΙΜΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";"> <u>Συντεχνιακά
σχολεία</u><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";">
Με την άνθηση των πόλεων ιδρύονται και οργανώνονται, από τις
συντεχνίες των εμπόρων και των βιοτεχνών, τα πρώτα σχολεία, τα
"συντεχνιακά", προκειμένου να καλύψουν τις πρακτικές ανάγκες που
αναδύθηκαν. Σκοπός τους είναι η παροχή στοιχειώδους και μόνο εκπαίδευσης,
δηλαδή η διδασκαλία ανάγνωσης, γραφής και αριθμητικής και όχι η επαγγελματική
κατάρτιση των μαθητών, για την οποία απαραίτητη προϋπόθεση, σύμφωνα με σχετικό
νόμο, είναι να έχει λάβει ο υποψήφιος μαθητευόμενος τη βασική εκπαίδευση. Η
αύξηση των δραστηριοτήτων και των αναγκών των συντεχνιών τις οδηγούν στην
ίδρυση δύο ειδών σχολείων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, στα σχολεία γενικής
παιδείας και στα επαγγελματικά σχολεία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";">
Στα σχολεία γενικής παιδείας διδάσκονται τα λατινικά και παρέχεται
στους μαθητές μια εγκυκλοπαιδική μόρφωση με στόχο τη συνέχιση των σπουδών
τους στα πανεπιστήμια. Στα επαγγελματικά σχολεία οι μαθητευόμενοι
διδάσκονται ένα ειδικό επάγγελμα. Η διάρκεια μαθητείας δεν είναι ίδια για όλες
τις τέχνες, αλλά παρουσιάζει μεγάλες διακυμάνσεις. Για παράδειγμα, για την
τέχνη του ξυλουργού απαιτείται τουλάχιστον διετής παρακολούθηση και εξάσκηση,
ενώ για καταρτιστεί ένας χρυσοχόος, ο χρόνος μαθητείας που απαιτείται είναι από
οκτώ έως και δέκα έτη (Γκότσης, 2001, σ. 46, Powers,2001, σ. 228, &
Nicholas, 2007, σ. 446).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><u><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";">Εκκλησιαστικά σχολεία</span></u></b><b><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";"> Παράλληλα με τα σχολεία των συντεχνιών
ιδρύονται σχολεία, δευτεροβάθμιας κυρίως εκπαίδευσης και από την εκκλησία.
Κύριος μοχλός της ίδρυσής τους, πέρα από τη μετάδοση της θρησκευτικής πίστης
και λατρείας, είναι αυτή καθαυτή η ανάγκη της εκκλησίας, ως πολυπληθούς και
πολυσύνθετης οργάνωσης, να έχει ικανά και καταρτισμένα στελέχη, για την
καλύτερη διοίκησή της, ενώ συχνά καλείται να υποκαταστήσει την κοσμική εξουσία.
Άρα, καθίσταται απαραίτητη η παροχή κατάλληλης εκπαίδευσης στον κλήρο, θέμα για
το οποίο η εκκλησία δείχνει τη μέριμνά της (Powers,2001, σ. 203, & Γκότσης,
2001, σ.47).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><u><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";">Τα σχολεία των δήμων</span></u></b><b><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";">
Στις μεσαιωνικές πόλεις του 12ου και 13ου αιώνα εμφανίζονται τα
"λατινικά" ή "δημοτικά" σχολεία, τα οποία διοικούνται από
τις δημοτικές αρχές της πόλης. Στα σχολεία αυτά, τα οποία ανήκουν στη
δευτεροβάθμια εκπαίδευση, φοιτούν παιδιά εύπορων οικογενειών, εμπόρων και
αστών. Παράλληλα δημιουργούνται, για τους γιους των εμπόρων, των μεταπρατών και
των τεχνιτών, σχολεία στοιχειώδους κατάρτισης, όπου διδάσκονται ανάγνωση,
γραφή και αριθμητική, καθώς και σχολεία με σπουδές στη γραμματική, στη
λογιστική, στη ρητορική και στη σύνταξη νομικών κειμένων (Γκότσης, 2001, σ. 47
& Powers,2001, σ.227).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><u><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";">Τα σχολεία της
καθομιλουμένης </span></u></b><b><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";">
Με τη συνεχή άνοδο του εμπορίου και των πόλεων καθίσταται πλέον
απαραίτητο, ο πληθυσμός να γνωρίζει ανάγνωση και γραφή. Γι' αυτό το λόγο, σε
όλο το μεσαιωνικό κόσμο, ιδρύονται πολυάριθμα σχολεία πρωτοβάθμιας και
δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, τα "σχολεία της καθομιλουμένης" γλώσσας.
Σε αυτά διδάσκονται γραφή και ανάγνωση, όχι στα λατινικά, αλλά στις τοπικές
γλώσσες που είναι απαραίτητες στις συναλλαγές, συμβάλλοντας παράλληλα στην
ενίσχυση των εθνικών γλωσσών (Γκότσης, 2001, σ.47 & Powers,2001, σ.227).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><u><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";">Τα σχολεία στις αυλές
της αριστοκρατίας</span></u></b><b><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";"> Τα παιδιά των ευγενών, αγόρια και
κορίτσια, πρέπει να λαμβάνουν εκπαίδευση ανάλογη της κοινωνικής τους θέσης με
στόχο την απόκτηση καλών τρόπων, την επαφή τους με τη λόγια παιδεία και την
ικανότητα διαχείρισης της πατρικής τους περιουσίας. Τα εφόδια αυτά τους
παρέχονται από τα "σχολεία της αυλής", στα οποία τα διδασκόμενα
μαθήματα, εκτός από αυτά της στοιχειώδους εκπαίδευσης, ήταν σχετικά με τα
Γράμματα και τις Τέχνες, αναβαθμίζοντας τους καλούς τρόπους και τη μόρφωση των
αριστοκρατών (Γκότσης, 2001, σ. 47 & Powers,2001,σ.228).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><u><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";">Τα σχολεία των ιπποτών</span></u></b><b><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";">
Τα σχολεία των ιπποτών απευθύνονται στους γιους των φεουδαρχών. Ο
σκοπός της εκπαίδευσής τους είναι να γίνουν καλοί ιππότες, καλοί πολεμιστές,
ώστε να είναι ικανοί για την άμυνα και την επέκταση της κτηματικής πατρικής
περιουσίας. Προς το σκοπό αυτό, εκτός από τη διδασκαλία των λατινικών, των
γαλλικών της ποίησης και της μουσικής, απαραίτητων, ωστόσο, στοιχείων για την
παιδεία των ιπποτών, δίνεται ιδιαίτερη σημασία στη φυσική αγωγή, στην εξάσκηση
στα όπλα και στην ιππασία (Γκότσης, 2001, σ. 47).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><u><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";">Σχολεία ωδικής ή
ψαλτικής</span></u></b><b><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";">
Τα σχολεία αυτά δρουν κυρίως στην Αγγλία και είναι δημιουργήματα
φιλανθρωπίας. Σε αυτά οι πάστορες εκπαιδεύουν αγόρια στην εκκλησιαστική
μουσική, προκειμένου να συγκροτείται χορωδία για τις επίσημες λειτουργίες, ενώ
παράλληλα τους διδάσκουν ανάγνωση και γραφή. Με τα σχολεία ψαλτικής
ολοκληρώνεται το φάσμα της βασικής και εγκύκλιας μεσαιωνικής εκπαίδευσης
(Γκότσης, 2001, σ. 47 & Powers, 2001, σ. 228).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 47.25pt; mso-list: l1 level1 lfo5; tab-stops: list 47.25pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="color: #222222; font-family: Wingdings; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings;">v<span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><b><span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt;">ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";">
Σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν ως τώρα, παρατηρούμε πως η εκπαίδευση
οργανώνεται από τη μεσαιωνική κοινωνία με τέτοιο τρόπο, ώστε να δώσει λύσεις
στα διάφορα και διαφορετικά προβλήματα που αναδύθηκαν τη συγκεκριμένη χρονική
περίοδο. Έτσι, προκειμένου να μπορέσουν οι άνθρωποι των πόλεων, να
συναλλάσσονται μεταξύ τους, καθιερώνονται τα σχολεία της καθομιλουμένης
γλώσσας, ενώ παράλληλα ιδρύονται πολυάριθμα σχολεία βασικής εκπαίδευσης, ώστε,
αφού οι νεαροί πολίτες μάθουν ανάγνωση, γραφή και αριθμητική, να μπορούν στη
συνέχεια να λάβουν εξειδικευμένη επαγγελματική κατάρτιση ή, κατά τις
δυνατότητές τους, να προχωρήσουν σε ανώτερες σπουδές και να γίνουν μέτοχοι της
επιστημονικής γνώσης. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";">
Κάθε κοινωνική τάξη έχει τις δικές της ιδιαίτερες ανάγκες και
απαιτήσεις, οι οποίες καλύπτονται από το νέο αυτό εκπαιδευτικό σύστημα. Η
νέα γενιά των ευγενών, των πλούσιων αστών και της αριστοκρατίας θα διαμορφώσει
τις απαιτούμενες, για την τάξη τους, μορφές συμπεριφοράς και θα λάβει αισθητική
και πνευματική καλλιέργεια στα σχολεία της αυλής, ενώ οι μαθητευόμενοι ιππότες
θα αποκτήσουν ήθος, καλλιέργεια αλλά και πολεμικές δεξιότητες στα οικεία
σχολεία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif";">
Μπορούμε, επομένως, να ισχυριστούμε πως η εκπαίδευση είναι ένας
ζωντανός οργανισμός που υφίσταται αλλαγές, για να ανταποκριθεί στις επιταγές
της εκάστοτε κοινωνίας. Οι εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί είναι πάντοτε ένδειξη
και αποτέλεσμα κοινωνικών μετασχηματισμών (Durkheim, 2014, σ.16).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 47.25pt; mso-list: l1 level1 lfo5; tab-stops: list 47.25pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Wingdings; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings;">v<span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><b><span style="font-size: 14.0pt;">ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ
ΑΝΑΦΟΡΕΣ<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l3 level1 lfo4; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt;">1.<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt;">Γκότσης Γ. &
Συριάτου Α., (2001), «<i>Δύο Θεσμοί
Διαμορφωτές του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού</i>», Πάτρα, ΕΑΠ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l3 level1 lfo4; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt;">2.<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">Berstein</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt;">
</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">S</span><span style="font-size: 14.0pt;">. & </span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">Milza</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt;">
</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">P</span><span style="font-size: 14.0pt;">., (1997), «<i>Από
τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στα Ευρωπαϊκά κράτη</i>», 5<sup>ος</sup>-18<sup>ος</sup>
αιώνας, (τόμος Α), Αθήνα, ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l3 level1 lfo4; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt;">3.<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">Durkheim</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt;">
</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">E</span><span style="font-size: 14.0pt;">., (2014), «<i>Η
εξέλιξη της παιδαγωγικής σκέψης</i>», Αθήνα, ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l3 level1 lfo4; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt;">4.<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">Nicholas</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt;">
</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span style="font-size: 14.0pt;">., (2007), «<i>Η
εξέλιξη του Μεσαιωνικού κόσμου, 315-1550</i>», Αθήνα, ΜΙΕΤ<o:p></o:p></span></div>
<br />
<h2 style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l3 level1 lfo4; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<span style="font-size: 14.0pt;">5.<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">Power</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt;">
</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">E</span><span style="font-size: 14.0pt;">., (2001), «<i>Η
κληρονομιά της μάθησης, Ιστορία της Δυτικής εκπαίδευσης</i>», Πάτρα, ΕΑΠ<o:p></o:p></span></h2>
</div>
Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-3747486685468026722015-05-03T05:01:00.000-07:002015-05-03T05:29:27.824-07:00ΓΚΕΡΝΙΚΑ ή ΓΚΟΥΕΡΝΙΚΑ, Ο ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΟΥ ΠΙΚΑΣΣΟ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8000001907349px;">
<span style="color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16.3090915679932px; white-space: pre-wrap;">Αν κάποιος ρωτήσει ποιο ζωγραφικό έργο μπορεί να θεωρηθεί ως το πλέον αντιπροσωπευτικό της αποστασιοποίησης του χώρου και του χρόνου, σίγουρα από τους περισσότερους η απάντηση θα ήταν η Γκερνίκα. Η βιαιότητα και η απόγνωση του πολέμου, ο φόβος και ο τρόμος που αυτός προκαλεί, η απανθρωπιά που τον χαρακτηρίζει όταν οι επιθέσεις γίνονται σε αμάχους, δε γνωρίζουν τόπο και δεν τελειώνουν σε κάποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Η ίδια φρίκη, παραλογισμός και κτηνωδία, η ίδια παραφροσύνη κυριάρχησαν στο κοντινό ή πολύ μακρινό παρελθόν, κυριαρχούν και θα κυριαρχούν σε όποιο τόπο έχει λαβωθεί θανάσιμα η ειρήνη.</span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8000001907349px;">
<span style="color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16.3090915679932px; white-space: pre-wrap;">Λίγο πριν το ξέσπασμα του Β΄Παγκόσμιου Πολέμου, Γερμανοί πιλότοι της αεροπορίας των εθνικιστών (Χίτλερ), στα πλαίσια του Ισπανικού Εμφύλιου και της βοήθειας που είχε δοθεί στο φασίστα στρατηγό Φράγκο από το Χίτλερ, βομβαρδίζουν ένα μικρό βασκικό χωριό, τη Γκερνίκα, στη βόρεια Ισπανία. Κατά το βομβαρδισμό αυτό σκοτώθηκαν </span><span style="color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16.3090915679932px; white-space: pre-wrap;">κυρίως γυναίκες και παιδιά και έτσι με αυτή την πράξη έχουμε την πρώτη μαζική δολοφονία παιδιών στο σύγχρονο, πολιτισμένο κόσμο.</span></div>
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16.3090915679932px; white-space: pre-wrap;">Ο Πικάσσο, ευαίσθητος στα γύρω του γεγονότα και βαθιά δημοκρατικός και επηρεασμένος από τη φρίκη του πολέμου, όταν του παραγγέλθηκε από την ισπανική δημοκρατική κυβέρνηση ένα έργο κατάλληλο να αντιπροσωπεύσει την αγωνιζόμενη Ισπανία στη διεθνή έκθεση στο Παρίσι το 1937, ζωγραφίζει με θέμα τη Γκερνίκα , ένα έργο μνημειακών διαστάσεων, ύψους 3,5 μέτρων και πλάτους 7,5 μέτρων, θέλοντας να επισημάνει τη φρίκη του πολέμου, και τις κτηνωδίες που προκαλεί η επερχόμενη φασιστική θύελλα.</span><br />
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16.3090915679932px; white-space: pre-wrap;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16.3090915679932px; white-space: pre-wrap;"><br /></span>
<br />
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8000001907349px;">
<div style="font-size: 12.8000001907349px;">
<a href="http://users.sch.gr/marianezi/e-learning/war%20and%20art.files/image001.jpg" style="color: #1155cc;" target="_blank">http://users.sch.gr/marianezi/<wbr></wbr>e-learning/war%20and%20art.<wbr></wbr>files/image001.jpg</a></div>
<div style="font-size: 12.8000001907349px;">
<br /></div>
<div style="font-size: 12.8000001907349px;">
<br /></div>
<div style="font-size: 12.8000001907349px;">
<span style="font-size: 12.8000001907349px;">(Πάμπλο Πικάσσο: Γκερνίκα. 1937. Ελαιογραφία σε μουσαμά 3,5x7,5. Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, Νέα Υόρκη)</span></div>
<div style="font-size: 12.8000001907349px;">
<span style="font-size: 12.8000001907349px;"><br /></span></div>
<div style="font-size: 12.8000001907349px;">
<span style="font-size: 12.8000001907349px;"><br /></span></div>
<div style="font-size: 12.8000001907349px;">
<div style="color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16.3090915679932px; margin-top: 10px; white-space: pre-wrap;">
Ανάλυση του έργου.</div>
<div style="color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16.3090915679932px; margin-top: 10px; white-space: pre-wrap;">
"Σταματήστε τον πόλεμο", είναι η κραυγή που βγαίνει μέσα από αυτό το έργο του Πικάσσο. Μια κραυγή που ταιριάζει σε κάθε εποχή και σε κάθε γωνιά της γης αφού ο πόνος, η δυστυχία, η απελπισία και ο φόβος του θανάτου δεν έχει σύνορα ούτε χρονικά όρια.
Άνθρωποι και ζώα κυριολεκτικά χυμένα πάνω στον πίνακα , μορφές χωρίς συγκεκριμένη δομή (αλλού τα μάτια, αλλού τα χέρια), καταδεικνύουν τα αποτελέσματα ενός βομβαρδισμού στα ίδια τα σώματα, αλλά και στην ψυχολογική κατάσταση των ανθρώπων.
Ο πόνος, η δυστυχία και η απελπισία είναι διάχυτα σε αυτό τον πίνακα, στον οποίο κυριαρχούν τρία χρώματα, το μαύρο, το άσπρο και το γκρι, αφού κάθε άλλο χρώμα θα έστελνε έστω και ένα ελάχιστο μήνυμα ελπίδας και ζωής.
Ξεκινώντας από αριστερά βλέπουμε μια μητέρα να κρατά <span style="line-height: 16.3090915679932px;">στην αγκαλιά της το παιδί της. Το σώμα του παιδιού εκτείνεται προς τα κάτω, προς τη μάνα γη, για να μας δείξει πως είναι νεκρό, ενώ το στόμα της μητέρας είναι μισάνοιχτο, βγάζοντας πόνο και βουβή κραυγή. Για να μας δώσει την αίσθηση της κραυγής ο Πικάσσο έχει δώσει στο στόμα της το σχήμα που έχει το στόμα του αλόγου και δίνοντας στη γλώσσα της τριγωνικό σχήμα κάνει ακόμα εντονότερο το στοιχείο του πόνου. Πάνω ακριβώς απ τη μητέρα είναι ένας ταύρος, το αγαπημένο σύμβολο του Πικάσσο, σύμβολο του φασισμού του πολέμου και της βιαιότητας. Όλες οι μορφές του πίνακα είναι στραμμένες προς αυτόν με ανοιχτά τα στόματα, ένα βουβό ουρλιαχτό ικεσίας που όμως δεν τον αγγίζει αφού </span><span style="line-height: 16.3090915679932px;">αυτός παραμένει σταθερός και ατάραχος και έχει το βλέμμα του έξω από αυτό το σκηνικό της φρίκης και της δυστυχίας.Πίσω από τον ταύρο, πάνω στο τραπέζι , στο βάθος υπάρχει ένα μαύρο πουλί, το οποίο συμβολίζει το θάνατο, τις ψυχές που μόλις χάθηκαν. Κάτω από τη μητέρα βρίσκεται το διαμελισμένο σώμα ενός νεκρού πολεμιστή με τα χέρια ανοιχτά, ώστε με το κάθετα τοποθετημένο σώμα του προς αυτά να σχηματίζεται η σταύρωση, συμβολίζοντας τη θυσία του Ισπανικού λαού. Ο νεκρός στρατιώτης κρατάει σφιχτά στο χέρι το σπασμένο σπαθί του, σύμβολο ηρωικής αντίστασης. </span><span style="line-height: 16.3090915679932px;"> Κάποιοι κριτικοί</span><span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; line-height: normal;"> υποστηρίζουν πως ο νεκρός πολεμιστής είναι άγαλμα, οπότε σε αυτή την περίπτωση το μήνυμα που θέλει να στείλει ο δημιουργός είναι πως μαζί με το λαό δοκιμάζεται η ιστορία και ο πολιτισμός του τόπου. Στο κέντρο του πίνακα βρίσκεται ένα άλογο, πληγωμένο από λόγχη που χλιμιντρίζει - </span><span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; line-height: normal;">ξεψυχάει,</span><span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; line-height: normal;"> </span><span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; line-height: normal;"> σύμβολο του λαού που ξεψυχάει αναζητώντας την ειρήνη και τη δημοκρατία. Το άλογο καταρρέει, αλλά κρατά το κεφάλι του όρθιο, δείχνοντάς μας το λαό που πονά και υποφέρει , αλλά αντιστέκεται με ηρωισμό, δεν υποκύπτει. Παρατηρούμε πως το άλογο στηρίζεται στο μπροστινό αριστερό του πόδι, όπως το άλογο του Παρθενώνα, συμβολίζοντας την ελπίδα και την πεποίθηση μαζί, πως η τέχνη θα φέρει τη σωτηρία. Τέλος παρατηρούμε πως το σώμα του αλόγου είναι καλυμμένο με εφημερίδες, αφήνοντας άλλο ένα ενδεχόμενο βοήθειας ή σωτηρίας από το ρόλο του τύπου στο δοκιμαζόμενο ισπανικό λαό. Προς τα δεξιά του πίνακα διακρίνονται γυναικείες μορφές που προσπαθούν να γλυτώσουν από τον βομβαρδισμό και στην άκρη δεξιά συμβολίζεται ένας άντρας πριν πέσει νεκρός. Σε αρκετά σημεία βλέπουμε ημίλευκα και λευκά ανισοσκελή τρίγωνα, τα οποία προδίδουν τη φωτιά που καίει το κτίριο. Σε κάθε έργο ζωγραφικής, ένα σημαντικό στοιχείο είναι ο φωτισμός. Στη Γκερνίκα το φως έρχεται από μία ηλεκτρική λάμπα με ακτίνες μυτερές σαν δόντια, που δε φωτίζει απολύτως τίποτα, αλλά μας δίνει την αίσθηση της αγριότητας του πολέμου σε αυτό το σύγχρονο και πολιτισμένο κόσμο με τις πάμπολλες τεχνολογικές κατακτήσεις. Τέλος παρατηρούμε μια γυναικεία μορφή που κρατά στα χέρια της μια λάμπα πετρελαίου, η μόνη μορφή που δεν είναι χτυπημένη από το βομβαρδισμό. Σύμφωνα με μελέτες η σύνθεση του έργου βασίζεται σε μια πυραμίδα που στην κορυφή της βρίσκεται αυτή η λάμπα με φως αχνό αλλά ζεστό. Με τη γυναικεία αυτή μορφή ο Πικάσσο συμβολίζει την έννοια της Ελευθερίας που προσπαθεί να σωθεί κρατώντας γερά στα χέρια της το φως της τέχνης και του πολιτισμού ως μοναδική ελπίδα για ένα καλύτερο κόσμο ακόμα και σε αυτές τις σκοτεινές στιγμές. </span><br />
<span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; line-height: normal;"><br /></span>
<div style="font-family: arial, sans-serif; line-height: 16.3090915679932px; margin-top: 10px;">
<span style="color: #222222; font-size: x-small; line-height: normal;"><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Στοιχεία της σύνθεσης.</span></span></div>
<div style="font-family: arial, sans-serif; line-height: 16.3090915679932px; margin-top: 10px;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="font-family: arial, sans-serif; line-height: 16.3090915679932px; margin-top: 10px;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="color: #222222; font-size: x-small; line-height: normal;">Στο έργο αυτό παρατηρούμε τρία διαφορετικά εικαστικά ρεύματα, τον κυβισμό, τον εξπρεσιονισμό και το σουρεαλισμό. Ο Πικάσσο χρησιμοποίησε την τεχνοτροπία του κυβισμού, όπου με τα έντονα γεωμετρικά σχήματα, τον κατακερματισμό των μορφών και τη μεγάλη αντίθεση μαύρου - άσπρου, φωτεινού - σκοτεινού, δεν στάθηκε στην απλή απεικόνιση του γεγονότος, αλλά αποκάλυψε την αγωνία του πολέμου και εξέφρασε την αγωνία και τη φρίκη των ανθρώπων μπροστά σε αυτό το απάνθρωπο γεγονός. Ο ίδιος ο χώρος είναι ακαθόριστος, θέλοντας με αυτό τον τρόπο ο Πικάσσο να τονίσει πως η φρίκη του πολέμου δεν περιορίζεται σε συγκεκριμένα χωρικά όρια,α</span><span style="color: #222222; font-size: x-small; line-height: normal;">λλά και οι μορφές έτσι όπως είναι δοσμένες απ' τον καλλιτέχνη, δεν προσδιορίζουν (από ενδυματολογικά ή άλλα στοιχεία) την εποχή ή τον τόπο. Είναι ο άνθρωπος που δέχεται τη βία και τον πόνο απ τον άνθρωπο.</span><span style="color: #222222; font-size: x-small; line-height: normal;"> Η σύνθεση, η οποία βασίζεται σε μια πυραμίδα, στην κορυφή της οποίας βρίσκεται η λάμπα πετρελαίου, δεξιά και αριστερά πλαισιώνεται από δύο όρθια παραλληλόγραμμα και σε μερικά ανισοσκελή τρίγωνα, δίνει την αίσθηση της ασφάλειας και του δυναμισμού. </span><span style="color: #222222; font-size: x-small; line-height: normal;">Ο τρόπος έκφρασης έχει έντονα τα στοιχεία του εξπρεσιονισμού, τόσο στη μητέρα, με το νεκρό παιδί στην αγκαλιά της, που ουρλιάζει αλλά και στο λαβωμένο άλογο που χλιμιντρίζει από τον πόνο. </span><span style="color: #222222; font-size: x-small; line-height: normal;">Όπως είδαμε και από την ανάλυση του έργου, επικρατούν έντονα και τα στοιχεία του σουρεαλισμού. Ολόκληρος ο πίνακας απεικονίζει </span><span style="color: #222222; font-size: x-small; line-height: normal;">τον τρόμο, το φόβο, τον πόνο και την απόγνωση που επικρατούν τη στιγμή του βομβαρδισμού. </span><span style="color: #222222; font-size: x-small; line-height: normal;">Ο Πικάσσο χρησιμοποίησε πλήθος συμβολισμών για να αποδώσει τα νοήματα, τα αντιπολεμικά μηνύματα. Ιδιαίτερη ένταση στη σκηνή δίνει ο συμβολισμός του αλόγου (λαού) που σφαδάζει σε αντίθεση με τον ταύρο (φασισμός, βιαιότητα) που παραμένει σταθερά και παγερά αδιάφορος για ό,τι συμβαίνει γύρω του και της ψυχρής ηλεκτρικής λάμπας που δε φωτίζει τίποτα σε αντίθεση με το αμυδρό αλλά ζεστό φως της λάμπας πετρελαίου, το φως της τέχνης ως ελπίδα για την ελευθερία και την ειρήνη. </span></span></div>
<span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; line-height: normal;"><br /></span>
<span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; line-height: normal;"><br /></span>
<br />
<div style="line-height: 16.3090915679932px; margin-top: 10px;">
<br /></div>
<span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; line-height: normal;"><br /></span>
<span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; line-height: normal;"><br /></span>
<br />
<span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; line-height: normal;"><br /></span>
<span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; line-height: normal;"><br /></span>
<br />
<div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8000001907349px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: auto; text-align: left; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 1; word-spacing: 0px;">
<div style="line-height: 16.3090915679932px; margin-top: 10px;">
<div style="margin: 0px;">
<br /></div>
</div>
</div>
<div style="line-height: 16.3090915679932px;">
<span style="line-height: 16.3090915679932px;"><br /></span></div>
<span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; line-height: normal;"><br /></span>
<span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; line-height: normal;"><br /></span>
<span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; line-height: normal;"><br /></span><br />
<span style="line-height: 16.3090915679932px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.3090915679932px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.3090915679932px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.3090915679932px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.3090915679932px;"><br /></span>
</div>
</div>
<div>
<br /></div>
</div>
</div>
Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-13999493792285271472015-04-25T16:36:00.001-07:002015-04-26T08:32:03.218-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h2>
Στην αίθουσα τοκετών...</h2>
<div>
Τέλη του εικοστού αιώνα.</div>
<div>
Η Αμαλία, μια νεαρή μέλλουσα ανύπαντρη μητέρα, 22 ετών,βρίσκεται στην αίθουσα τοκετών του μαιευτηρίου ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ.. Οι ωδίνες της, ίδιες κι απαράλλαχτες με τις ωδίνες της 16χρονης πιτσιρίκας που βρίσκεται ακριβώς δίπλα της και της, πραγματικά μικρής,γυφτοπούλας (μόλις 14 ετών) απέναντί της. Η νεαρή, ανύπαντρη Αμαλία, κάνει τη διαφορά από τις υπόλοιπες μέλλουσες μητέρες, αφού έχει το δικό της γιατρό και όχι όπως οι υπόλοιπες, το γιατρό της εφημερίας και τους ειδικευόμενους φοιτητές... Κανείς λοιπόν δεν υποπτεύεται πως είναι μόνη της εκεί, χωρίς να προσμονά μαζί της κάποιος, έξω, στην αίθουσα αναμονής... Η ίδια, απόλυτα εξαρτημένη από τις ωδίνες, αλλά και από τη λαχτάρα της στιγμής πως όλα αυτά θα τελειώσουν και θα έρθει η ώρα που θα κρατήσει στα χέρια της το πρώτο της βλαστάρι, δεν έχει συνειδητοποιήσει πως η διαφορά της με τις άλλες μέλλουσες δεν είναι πως έχει το δικό της γιατρό, αλλά πως είναι μια γυναίκα "άτιμη", που κανείς δεν την περιμένει απ' έξω... Δε χρειάστηκαν όμως παρά λίγες ώρες για να νιώσει και τις δύο αυτές καταστάσεις στο πετσί της...</div>
<div>
-Ξέρεις πώς εδώ , σε αυτό το μαιευτήριο γεννάνε και ανύπαντρες? τη ρωτά ξαφνικά η πιτσιρίκα , δίπλα της, με μια απέχθεια γι αυτές τις ...τιποτένιες ...τις ανύπαντρες. </div>
<div>
-Κάπου θα πρέπει να γεννήσουν κι αυτές , απαντά η Αμαλία, νιώθοντας την αποστροφή της κοινωνίας για τα "μπάσταρδα", ακόμα και στα τέλη του εικοστού αιώνα.</div>
<div>
-Τις βάζουν σε ξεχωριστό θάλαμο μετά, θα σε πάω αύριο να τις δούμε!!! συνεχίζει η πιτσιρίκα με μια αίσθηση θριάμβου, που ξέρει πράγματα και μπορεί να ανοίξει και τα μάτια άλλων...</div>
<div>
6.00 το πρωί , μέρα Κυριακή! Το αγοράκι της Αμαλίας έκανε αισθητή την έλευσή του με το κλάμα του σε αυτό τον κόσμο των άκρων. Ένα κόσμο που τον έχει κατακλύσει η τεχνολογία, που είναι γεμάτος με νέες και πρωτοποριακές ιδέες, αλλά που ακόμα μια μητέρα που αποφασίζει να κρατήσει το παιδί της, γιατί έτσι θέλει, έτσι νιώθει, είναι κατακριτέα, είναι τιποτένια γιατί απλά είναι ανύπαντρη.</div>
<div>
10.00 το πρωί!! Ήρθε η ώρα να πάει η Αμαλία στο δωμάτιό της. Ευτυχώς γι αυτήν, είχε δικό της δωμάτιο, (όπως άλλωστε είχε και δικό της γιατρό) κι έτσι δε θα τη δει η πιτσιρίκα στο θάλαμο με τις υπόλοιπες "τιποτένιες" ανύπαντρες. Η μεταφορά της από την αίθουσα τοκετών, αποδείχτηκε ένας δεύτερος εφιάλτης. </div>
<div>
- Καλά δεν έχει κανέναν αυτή η γυναίκα? είπαν όσοι πατεράδες, μανάδες, συγγενείς περίμεναν έξω απ την αίθουσα τοκετών τη δική τους νέα "μαμά"...</div>
<div>
Πολλά χρόνια μετά, η Αμαλία θυμάται τα δάκρυα που κύλησαν στα μάτια της εκείνη τη στιγμή, και τον υψηλό πυρετό που την έκαιγε σχεδόν όλη την υπόλοιπη μέρα, τη μέρα που ήθελε να τη θυμάται μόνο σαν την πιο ευτυχισμένη της ζωής της, που την αξίωσε ο Θεός να γίνει για πρώτη φορά μητέρα!!!</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-16061245901786216442015-04-23T22:40:00.001-07:002015-04-23T22:41:07.295-07:00(VIDEO) Επιτροπή Αναφορών – Ευρωκοινοβουλίου – Συζήτηση για τους χρηματοδοτούμενους από την Ε.Ε. ΧΥΤΑ ανά την Ελληνική επικράτεια !!! « Το ΧΑΟΣ» !! ΟΛΟΙ ΟΙ ΟΜΙΛΗΤΕΣ !!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
https://www.youtube.com/watch?v=jDdhbgLXucs&feature=youtu.be</div>
Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-86719572526191961922015-04-23T22:34:00.002-07:002015-04-23T22:44:24.992-07:00ΟΛΟΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
http://attikanea.blogspot.gr/2014/04/blog-post_3519.html</div>
Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-13640548889729823552015-04-23T04:37:00.001-07:002015-04-23T22:32:36.824-07:00ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ: ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="http://sosialistikitasi.blogspot.com/2014/11/blog-post_39.html?spref=bl">ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ: ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ</a>: ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΠΟΠΗΣ ΖΑΡΑΓΚΑ - ΚΟΡΟΒΕΣΗ Στη σημερινή ζοφερή πραγματικότητα πληθαίνουν οι φωνές που αναγνωρίζουν ότι η οικοδόμηση του ελλη...</div>
Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-73393835291539670182015-04-21T23:20:00.002-07:002015-04-23T22:31:14.499-07:00Το Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 Οι μελανότερες στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Στρατιωτικό κίνημα, που εξερράγη τα ξημερώματα τις 21ης Απριλίου 1967, με επικεφαλής τον ταξίαρχο Στυλιανό Παττακό και τους συνταγματάρχες Γεώργιο Παπαδόπουλο και Νικόλαο Μακαρέζο. Κατέλυσε το δημοκρατικό πολίτευμα στην Ελλάδα και επέβαλλε μία στυγνή δικτατορία, που διήρκεσε επτά χρόνια.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Η χώρα την εποχή εκείνη βρισκόταν ουσιαστικά σε προεκλογική περίοδο. Οι εκλογές είχαν προκηρυχθεί για τις 28 Μαΐου και την εξουσία ασκούσε από τις 3 Απριλίου η ΕΡΕ, με πρωθυπουργό τον αρχηγό της Παναγιώτη Κανελλόπουλο, έχοντας τη συναίνεση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γεωργίου Παπανδρέου και του Βασιλιά Κωνσταντίνου. Γεγονός των ημερών ήταν η συναυλία των Rolling Stones στο γήπεδο του Παναθηναϊκού (17 Απριλίου), που όμως διαλύθηκε από την Αστυνομία, προς μεγάλη απογοήτευση των αθηναίων ροκάδων, που θα έβλεπαν ένα συγκρότημα - θρύλο στην ακμή της δημιουργικότητάς του.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Διάχυτη ήταν η πεποίθηση ότι τις επερχόμενες εκλογές θα κέρδιζε η Ένωση Κέντρου και θα επανερχόταν θριαμβευτικά στην εξουσία υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Πολλοί ήλπιζαν ότι θα ετίθετο ένα τέλος στη διετή πολιτική ανωμαλία, που έμεινε στην ελληνική ιστορία ως «Αποστασία» και σηματοδοτήθηκε με την παραίτηση του λαοπρόβλητου πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου (είχε λάβει το 52,2% στις εκλογές του 1964) στις 15 Ιουλίου 1965, μετά τη σύγκρουσή του με τον βασιλιά Κωνσταντίνο.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Στα δεξιότερα του πολιτικού φάσματος, ένα τμήμα της ΕΡΕ ζητούσε ένα «λοχία» για να σώσει τη χώρα από τον αναρχοκομμουνισμό. Για τη μετεμφυλιακή Δεξιά της προδικτατορικής περιόδου, κομμουνιστές ήταν εν ευρεία εννοια και οι κεντρώοι και οπωσδήποτε ο απρόβλεπτος Ανδρέας Παπανδρέου, που ήταν το ανερχόμενο αστέρι στην πολιτική σκηνή και εκινείτο αριστερότερα από το κόμμα του, την Ένωση Κέντρου.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Οι στρατηγοί, το Παλάτι, κάποιοι πολιτικοί της Δεξιάς και οι Αμερικανοί καλόβλεπαν μία μικρής διάρκειας συνταγματική εκτροπή, που θα επανέφερε την πολιτική κατάσταση στη σωστή ρότα, δηλαδή στην εναλλαγή στην εξουσία της Δεξιάς και ενός μετριοπαθούς Κέντρου. «Η Χούντα των Στρατηγών» έμεινε στα σχέδια, καθώς τους πρόλαβαν με το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου οι μικροί αξιωματικοί, με πρόσχημα τον κομμουνιστικό κίνδυνο. Τέτοια περίπτωση δεν διαφαινόταν στον ορίζοντα, καθώς η ΕΔΑ, που εκπροσωπούσε την κομμουνιστική Αριστερά (το ΚΚΕ ήταν εκτός νόμου), κινούνταν στο 11,80% των ψήφων στις εκλογές του 1964, σε σχέση με το 24,43% του 1958.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Πρέπει, όμως, να συνυπολογίσουμε ότι βρισκόμασταν 17 χρόνια από τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου και στην κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου, όσον αφορά τον διεθνή περίγυρο. Ο στρατός ήταν πανίσχυρος, με παράδοση επεμβάσεων τον 20ο αιώνα, οι Αμερικανοί θεωρούσαν φέουδό τους την Ελλάδα, το δεξιό παρακράτος ήταν ισχυρό (Δολοφονία Λαμπράκη) και το Παλάτι ήταν ένας αυτόνομος πόλος εξουσίας, «που δεν βασίλευε, αλλά κυβερνούσε». Οι πολιτικοί που κυβέρνησαν αυτά τα 17 χρόνια (Πλαστήρας, Παπάγος, Καραμανλής και Παπανδρέου), ασχολήθηκαν κυρίως με την ανοικοδόμηση της χώρας και την οικονομική ανάπτυξη, παρά με το «βάθεμα και το πλάτεμα» των δημοκρατικών θεσμών και την εξάλειψη των μνημών του Εμφυλίου.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Το πραξικόπημα, «Επανάσταση» για τους θιασώτες του, εκδηλώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 21ης Απριλίου. Λίγες ώρες πριν, είχε ολοκληρωθεί η συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου και τα μέλη του αποχώρησαν για τα σπίτια τους, χωρίς να έχουν ιδέα για το τι θα επακολουθούσε. Ανάμεσά τους και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Παναγιώτης Παπαληγούρας.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Η τριάδα των Παπαδόπουλου, Παττακού και Μακαρέζου, μπορεί να ήταν άσοι στη συνωμοσία, αλλά εκμεταλλεύτηκαν τον βαθύ ύπνο των δημοκρατικών κυβερνήσεων και φρόντισαν να τοποθετήσουν στις πιο νευραλγικές θέσεις του στρατεύματος ανθρώπους μυημένους στα σχέδιά τους. Τους βοήθησε, επίσης, το γεγονός ότι μέσα στην Αθήνα υπήρχαν μεγάλες μάχιμες μονάδες, όπως το Κέντρο Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων, που βρισκόταν στη σημερινή Πολυτεχνειούπολη, με διοικητή τον ταξίαρχο Παττακό.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Από εκεί βγήκαν τα πρώτα τανκς στις 2 τα ξημερώματα, για να καταλάβουν όλα τα στρατηγικά σημεία της πρωτεύουσας (Βουλή, Υπουργεία, ΕΙΡ, ΟΤΕ, Ανάκτορα). Την ίδια ώρα, ο συνταγματάρχης Ιωάννης Λαδάς εξαπέλυε πιστές στο κίνημα δυνάμεις για να συλλάβουν το σύνολο της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας. Οι πραξικοπηματίες έβαλαν σε εφαρμογή το ΝΑΤΟικό σχέδιο «Προμηθεύς», για την αντιμετώπιση του κομμουνιστικού κινδύνου, με αποτέλεσμα να κινηθούν όλες οι στρατιωτικές μονάδες της Αττικής. Μεγάλη ήταν η συμβολή του διοικητή της Σχολής Ευελπίδων, Δημήτρη Ιωαννίδη, ο οποίος κινητοποίησε το τάγμα της σχολής και τη Στρατιωτική Αστυνομία (ΕΣΑ).</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Μία από τις πρώτες ενέργειες των συνωμοτών ήταν να συλλάβουν τον αρχηγό του ΓΕΣ αντιστράτηγο Σπαντιδάκη και να τον αντικαταστήσουν με τον ομοιόβαθμό του Οδυσσέα Αγγελή, που ήταν μυημένος στο κίνημα. Ο νέος αρχηγός του Στρατού έδωσε εντολή σε όλους του μεγάλους στρατιωτικούς σχηματισμούς να εφαρμόσουν το σχέδιο «Προμηθεύς» κι έτσι να εξασφαλισθεί η υπακοή του στρατεύματος σε όλη τη χώρα.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Η μοναδική ενέργεια για να αντιμετωπιστεί εγκαίρως το πραξικόπημα έγινε από την πλευρά του Υπουργού Δημόσιας Τάξης, Γεωργίου Ράλλη, ο οποίος προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον ταξίαρχο Ορέστη Βιδάλη για να κινητοποιήσει το Γ' Σώμα Στρατού στη Θεσσαλονίκη. Δεν πρόλαβε, αφού το σχέδιο «Προμηθεύς» είχε ήδη τεθεί σε εφαρμογή, με αποτέλεσμα ο ταξίαρχος Βιδάλης να μην λάβει ποτέ το σήμα του Γεωργίου Ράλλη.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Ο αιφνιδιασμός ήταν πλήρης και στις 3:30 τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου το στρατιωτικό κίνημα είχε επικρατήσει και μάλιστα αναίμακτα. Νωρίς το πρωί, το ραδιόφωνο ΕΙΡ έπαιζε εμβατήρια και δημοτικά άσματα και οι αγουροξυπνημένοι Έλληνες άκουγαν τα πρώτα «Αποφασίζομεν και Διατάζομεν» των δικτατόρων, που ήταν η απαγόρευση των συγκεντρώσεων άνω των τριών ατόμων. Με συντακτική πράξη κατά τη διάρκεια της ημέρας ανεστάλησαν οι διατάξεις του Συντάγματος και ματαιώθηκαν οι εκλογές της 28ης Μαΐου 1967.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Αιφνιδιασμένοι από τις εξελίξεις φαίνεται να ήταν και οι Αμερικανοί, που δεν περίμεναν την κίνηση του Παπαδόπουλου. Τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα Φίλιπ Τάλμποτ ξύπνησε ο ανιψιός του πρωθυπουργού Κανελλόπουλου, Διονύσης Λιβανός, και του ανακοίνωσε την είδηση. Όταν μετά από λίγες μέρες ο Τάλμποτ είπε στο σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα, Τζακ Μέρι, ότι το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου ήταν ο βιασμός της Ελληνικής Δημοκρατίας, αυτός του απάντησε κυνικά: «Μα, πως είναι δυνατόν να βιάσεις μία πόρνη;..»</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Μόνο δύο πρωινές εφημερίδες πρόλαβαν να περιλάβουν στην ύλη τους την εκδήλωση του πραξικοπήματος. Η «Καθημερινή» στην πρώτη της σελίδα είχε ένα μονόστηλο με τίτλο «Την 2αν πρωινήν εξερράγη στρατιωτικόν κίνημα. Συνελήφθησαν πολιτικοί άνδρες», ενώ η «Αυγή» πάνω από τον τίτλο της έγραφε: «Συνελήφθησαν από στρατιωτικούς οι Μ. Γλέζος, Λ. Κύρκος, Α. Παπανδρέου. Ασυνήθιστες κινήσεις στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων».</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Στις 7 το πρωί, η ηγεσία των πραξικοπηματιών επισκέφθηκε στα Ανάκτορα του Τατοΐου τον Κωνσταντίνο και του ζήτησε να ορκίσει την κυβέρνησή τους. Η περιοχή ήταν περικυκλωμένη από τανκς για να μην υπάρξει περίπτωση δυναμικής αντίδρασης από τον άνακτα. Ο βασιλιάς, παρά την προτροπή του συλληφθέντα πρωθυπουργού Παναγιώτη Κανελλόπουλου να αντισταθεί, συμβιβάστηκε μαζί τους «για να μην χυθεί αίμα ελληνικό» και αργά το απόγευμα όρκισε την κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνο Κόλλια. Επρόκειτο βέβαια για πρωθυπουργό - μαριονέτα, αφού τα νήματα κινούσε ο ισχυρός άνδρας του κινήματος, συνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος. Ο συλληφθείς και αποπεμφθείς αρχηγός του ΓΕΣ Γρηγόριος Σπαντιδάκης, άνθρωπος του βασιλιά, όπως και ο Κόλλιας, προσχώρησε στους κινηματίες και ανέλαβε Υπουργός Εθνικής Άμυνας.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Την ίδια μέρα άρχισαν και οι συλλήψεις απλών πολιτών, ενώ είχαμε και τα πρώτα θύματα. Τα όργανα της Χούντας δολοφονούν στον Ιππόδρομο, που είχε μετατραπεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, το στέλεχος της ΕΔΑ Παναγιώτη Ελή, ενώ ένας στρατιώτης πυροβολεί τη νεαρή Αθηναία Μαρία Καλαυρά, γιατί δεν υπάκουσε στις διαταγές του. Δέκα ημέρες αργότερα, η Χούντα ανακοίνωσε ότι οι συλληφθέντες ανέρχονταν σε 6509 άτομα, στη συντριπτική τους πλειονότητα αριστερών πεποιθήσεων.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-top: 6px;">
Η Ελλάδα από την 21η Απριλίου 1967 μπήκε στο «γύψο», κατά την έκφραση του Παπαδόπουλου, για 7 χρόνια, 3 μήνες και 3 μέρες. Η Δικτατορία κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος στις 23 Ιουλίου 1974, μετά το εγκληματικό πραξικόπημα στην Κύπρο και την τουρκική εισβολή στη Μεγαλόνησο. Η κατάργηση των στοιχειωδών ελευθεριών, οι φυλακές, οι εξορίες και τα βασανιστήρια, οι δολοφονίες των αντιπάλων του καθεστώτος, ο πνευματικός και πολιτιστικός μεσαίωνας, αλλά και η Κυπριακή τραγωδία, καταγράφουν τη Χούντα των Συνταγματαρχών ως μία από τις μελανότερες στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.</div>
</div>
Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-71322878082968038152015-03-04T02:12:00.000-08:002015-03-04T02:12:50.332-08:00Τζουζέπε Βέρντι: Ο μουσουργός που ξεσήκωσε μια ολόκληρη χώρα!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-left: 1em; margin-right: 1em; margin-top: 6px;">
Ω πατρίδα, τόσο όμορφη και χαμένη!<img alt="Αποτέλεσμα εικόνας για βέρντι ναμπούκο" src="" /><br />Ω ανάμνηση τόσο αγαπητή<br /> και κατάφορτη με απελπισία</div>
<br />
<br />
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-top: 6px;">
</div>
<div>
<span style="line-height: 17.5636348724365px;">Οι στίχοι αυτοί απ το "Ναμπούκο" ξεσήκωσαν μια ολόκληρη χώρα, "μίλησαν" στην καρδιά ενός ολόκληρου λαού που ταυτίστηκε με τους καταπιεσμένους Εβραίους, αντικατοπτρίζοντας τη δική του συναισθηματική και πραγματική κατάσταση από την αυστριακή κατοχή.</span><span style="line-height: 17.5636348724365px;"> </span></div>
Το 1842, η Σκάλα πλημμυρίζει από τη μουσική και τους στίχους του Ναμπούκο ένα έργο στο οποίο ο Βέρντι οφείλει πραγματικά την καθιέρωσή του ως κορυφαίος μουσουργός.<br />Η πορεία του μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν γεμάτη ανατροπές, αλλά χάρη στην υποστήριξη ενός φιλόμουσου εμπόρου και στην ισχυρή του θέληση καταξιώθηκε ως ο μεγαλύτερος μουσικός συνθέτης όπερας του 19ου αιώνα.<br />Ο Τζουζέπε Βέρντι καταγόταν από μια φτωχή οικογένεια της Ιταλίας. Μεγάλωσε στη μικρή επαρχιακή πόλη Μπουσέτο, μέσα στη φτώχεια, σε συνθήκες δηλαδή που δεν προμήνυαν πως θα εξελισσόταν σε κορυφαία μουσική φυσιογνωμία. Ο φιλόμουσος και εύπορος έμπορος Μπαρέτσι, γοητευμένος από το ταλέντο και την ιδιοφυία του νεαρού Βέρντι, αναλαμβάνει τις δαπάνες για τις σπουδές του και στέκεται στο πλευρό του μέχρι το τέλος της ζωής του.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://encrypted-tbn3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSwt-teAFUV5qmKG-3Z0o569CQXEBwrnrvpGDGeV8YMtvlpE58L" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Αποτέλεσμα εικόνας για βέρντι ναμπούκο" border="0" src="https://encrypted-tbn3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSwt-teAFUV5qmKG-3Z0o569CQXEBwrnrvpGDGeV8YMtvlpE58L" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-top: 6px;">
<br /></div>
</div>
<div>
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px;">Ο νεαρός Βέρντι ολοκληρώνοντας τις σπουδές του στο Μιλάνο, επιστρέφει στο Μπουσέτο και αναλαμβάνει τη θέση του μουσικού διευθυντή της πόλης. Τότε ερωτεύεται και παντρεύεται την κόρη του μαικήνα του, τη Μαργαρίτα, χωρίς κανένα πρόβλημα, αφού ο Μπαρέτσι σε αντίθεση με τα ήθη της εποχής, δέχεται για γαμπρό του το νεαρό φτωχό μουσικό. Τρία χρόνια αργότερα ανεβαίνει στη Σκάλα μια σύνθεσή του για όπερα, η οποία σημειώνει μεγάλη επιτυχία, γεγονός που του εξασφαλίζει νέες παραγγελίες για συνθέσεις. Η ανοδική του πορεία διακόπτεται απότομα όταν χάνει και το δεύτερο παιδί του και λίγο αργότερα και τη γυναίκα του. Αποφασίζει τότε , σε κατάσταση ψυχικής πίεσης, να εγκαταλείψει για πάντα τη σύνθεση. Τελικά, μετά από έντονες αμφιταλαντεύσεις και εσωτερική κρίση, δέχτηκε την πρόταση του διευθυντή της Σκάλας να συνθέσει το "Ναμπούκο ή Ναβουχοδονόσωρ", έργο το οποίο αφ' ενός έφερε το δημιουργό του στην κορυφή της επιτυχίας, απογειώνοντας τη μετέπειτα πορεία του και αφ' ετέρου έδωσε στο λαό της Ιταλίας την ευκαιρία να εκφράσει την αντίδρασή του στην αυστριακή κατοχή.</span><span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px;"> </span></div>
<div>
<div style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-top: 6px;">
Η Ιταλία, όταν γεννήθηκε ο Βέρντι, το 1813, βρισκόταν ήδη υπό αυστριακή κατοχή. </div>
</div>
<div>
<div style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-top: 6px;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-top: 6px;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-top: 6px;">
Την περίοδο που γράφτηκε ο Ναμπούκο το πατριωτικό εθνικιστικό κόμμα Ριζορτζιμέντο (Αναγέννηση), το οποίο ιδρύθηκε το 1820 από τους Καρμπονάρους, εμπνευσμένο από τη Γαλλική Επανάσταση και τα ιδεώδη της για ελευθερία, ισότητα, εθνικό κράτος και κυρίαρχο λαό, ζητούσε την απελευθέρωση της Ιταλίας από την Αυστρία, το σχηματισμό της σε έθνος και την εδραίωση ενός ενωμένου βασιλείου υπό τον Οίκο των Σαβόϋ. Στον αγώνα αυτό συμμετείχε ο Βέρντι από τα νεανικά του χρόνια, τόσο ως μέλος του κόμματος, αλλά και ως μουσουργός, επιλέγοντας τις ιστορίες για τις πρώτες του όπερες, Ναμπούκο , Ερνάνης, Ζαν ντ’Άρκ, Αττίλας, οι ληστές και η Μάχη του Λενιάνο, ως έκφραση πατριωτισμού. Αν και εξαιτίας της λογοκρισίας από τους Αυστριακούς, μεταφέρει τα μηνύματά του αλληγορικά, οι όπερές του έμοιαζαν με ιαχές που ωθούσαν τους Ιταλούς να απελευθερωθούν. Το χορωδιακό μέρος των Ιουδαίων αιχμαλώτων, "Va pensiero",άγγιξε τον πατριωτισμό των Ιταλών, αφού στην πραγματικότητα εξέφραζε συγκαλυμμένα την επιθυμία για μια Ιταλία ενωμένη και ελεύθερη.<br /></div>
</div>
<div>
<div style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-top: 6px;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="background-color: white; clear: left; color: #141823; display: inline; float: left; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; margin-top: 6px;">
<img src="http://www.e-grammes.gr/phplib/resize.php?src=/images2/5695.jpg&w=170" /></div>
</div>
<div>
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px;">Μετά την τεράστια επιτυχία του Ναμπούκο, το "Va pensiero" έγινε ο ύμνος του Ριζορτζιμέντο. Οι Ιταλοί το τραγουδούσαν στους δρόμους, γράφοντας στους τοίχους το σύνθημα VIVA VERDI. Ο Βέρντι και η μουσική του μιλούσαν εξ ονόματος ολόκληρου του έθνους.</span></div>
<div>
<div style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-top: 6px;">
Περίπου 20 χρόνια αργότερα από την πρώτη εκείνη εκτέλεση του Ναμπούκο, το 1861, η Ιταλία ενοποιήθηκε και έγινε ανεξάρτητο κράτος. Ο Βέρντι εκλέχθηκε στο ιταλικό κοινοβούλιο στο οποίο παρέμεινε μέλος μέχρι και το 1865 οπότε και παραιτήθηκε.</div>
</div>
</div>
Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-78293883774954185112015-03-04T00:54:00.003-08:002015-03-04T00:54:58.677-08:00Ζαν Φρανσουά Μιγέ, "Οι σταχομαζώχτρες", 1857.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Η προσπάθεια πιστής απόδοσης της πραγματικότητας, το ενδιαφέρον του καλλιτέχνη για τη ζωή των απλών καθημερινών ανθρώπων, για το αληθινό και όχι για το ωραίο αποτυπώνεται σε αυτό τον πίνακα του Μιγέ. </div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<img src="https://fbexternal-a.akamaihd.net/safe_image.php?d=AQCuYekgfzmc1jr4&w=365&h=260&url=http%3A%2F%2Febooks.edu.gr%2Fmodules%2Febook%2Fshow.php%2FDSGL-B102%2F132%2F962%2C3473%2Fimages%2Fimg7_10.jpg" /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span style="line-height: 17.5636348724365px;">Χωρίς συναισθηματισμούς και εξιδανικεύσεις ο καλλιτέχνης απεικονίζει τη δραστηριότητα του μαζέματος των υπολειμμάτων μιας μεγάλης σοδειάς σιταριού από τρεις απλές γυναίκες της κατώτερης κοινωνικής τάξης, τρεις γυναίκες του καθημερινού</span><span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 17.5636348724365px;"> μόχθου και της δύσκολης ,δραματικής, ζωής της υπαίθρου. Στο βάθος διακρίνουμε μια μεγάλη αγροτική φάρμα όπου εργάτες μεταφέρουν δεμάτια από σιτάρι ενώ οι τρεις γυναίκες πρέπει να αρκεστούν στα πενιχρά υπολείμματα του εδάφους. Με αυτή την αντίθεση , της πλούσιας σοδειάς απ τη μια και του κόπου και μόχθου για τη συγκομιδή των διάσπαρτων υπολειμμάτων, ο καλλιτέχνης εκτός από την εργασία του θερισμού μας δίνει το στίγμα της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης της εποχής του., η οποία χαρακτηρίζεται από μεγάλες ταξικές διαφορές, των πλούσιων αστών και των εξαθλιωμένων αγροτών ή εργατών. Οι γυναικείες μορφές μοιάζουν στατικές, χωρίς τίποτε το χαριτωμένο ή το άξιο λόγου, χωρίς εντυπωσιακά χρώματα και φωτοσκιάσεις, χωρίς καν να φαίνονται τα πρόσωπά τους, παρά μόνο τα κουρασμένα σώματα με τις λυγισμένες πλάτες,σύμβολο του καθημερινού μόχθου τους για την επιβίωση. Είναι πλασμένες στέρεα, με απλά περιγράμματα, με φόντο την ηλιόλουστη πεδιάδα και με τρόπο ώστε να φαίνεται πως είναι απόλυτα αφοσιωμένες στη δουλειά τους και παράλληλα να μας μεταφέρει την αίσθηση της αξιοπρέπειας χωρίς να μας αφήνει περιθώρια συμπόνοιας για αυτές τις ηρωίδες της καθημερινής ζωής.</span></div>
</div>
Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-51425943915729416392015-03-04T00:34:00.000-08:002015-03-04T00:34:02.655-08:00Ο όρκος του σφαιριστηρίου, 20 Ιουνίου 1789, Ζ.Λ.Νταβίντ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Ο πίνακας αυτός απεικονίζει την ιστορική στιγμή του όρκου των εκπροσώπων της αστικής τάξης στην αίθουσα του σφαιριστηρίου, στις 20 Ιουνίου 1789 ότι θα παραχωρήσουν σύνταγμα στη Γαλλία. Στην αίθουσα αυτή κατέφυγαν όταν ο βασιλιάς έκλεισε την αίθουσα συνεδριάσεων της συνέλευσης των τριών τάξεων. Ο πίνακας φιλοτεχνήθηκε από τον Ζακ Λουί Νταβίντ δυο χρόνια μετά, το 1791, κι έτσι μας μεταφέρει άμεσα <span class="text_exposed_show" style="display: inline;">τον ενθουσιασμό που είχε συνεπάρει τους εκπροσώπους της Τρίτης Τάξης. Ο Ζακ Λουί Νταβίντ είναι μια ηγετική φυσιογνωμία της τεχνοτροπίας του κλασικισμού. Γεννήθηκε στο Παρίσι το 1748, σύγχρονος των γεγονότων της Γαλλικής Επανάστασης και ένθερμος υποστηρικτής της.</span></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><br /></span></div>
<div style="background-color: white; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<img src="http://storage.canalblog.com/72/59/13773/8363329.jpg" /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><br /></span></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><br /></span></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span style="line-height: 17.5636348724365px;">Περιγραφή του πίνακα</span></div>
<div class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 17.5636348724365px;">
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Η αίθουσα είναι κατάμεστη από κόσμο που ζητοκραυγάζει και ορκίζεται με υψωμένο το δεξί χέρι ότι θα πολεμήσει για σύνταγμα. Άνθρωποι παραληρούν, αγκαλιάζονται και συμμετέχουν ολόψυχα στην ιστορική απόφαση της Εθνοσυνέλευσης να δώσει σύνταγμα στη Γαλλία. Στη μέση, πάνω σε ένα τραπέζι, για να είναι ορατός από όλους, κάποιος διαβάζει τον όρκο και υψώνει το δεξί του χέρι. Οι άλλοι, γύρω του και πίσω του, σε ολόκληρη την αίθουσα, υψώνουν κι αυτοί το χέρι και ορκίζονται πίστη στο σύνταγμα. Μπροστά του τρεις άνθρωποι δίνουν τα χέρια και κάνουν πράξη το σύνθημα της Γαλλικής Επανάστασης: αδελφοσύνη. Ο ένας απ αυτούς, αριστερά, είναι ιερωμένος, ο άλλος δεξιά φαίνεται απ' την ενδυμασία του να είναι ευγενής, ενώ στο μέσον τους ενώνει ένας εκπρόσωπος της αστικής τάξης. Στο πανηγύρι αυτό της δημοκρατίας συμμετέχουν όλες οι τάξεις, αλλά και όλες οι ηλικίες, καθώς φαίνεται από τους δύο νέους που υποβαστάζουν έναν ηλικιωμένο στα αριστερά της εικόνας. Πάνω αριστερά ένας ορμητικός άνεμος εισβάλλει μέσα στην αίθουσα, όπως υποδηλώνεται από το κούνημα της κουρτίνας.Είναι ο άνεμος του ενθουσιασμού του πλήθους που στηρίζει την επανάσταση. Από την ανοιχτή κουρτίνα εισβάλλει στην κατάμεστη αίθουσα άπλετο φως, το οποίο -συμβολικά- φωτίζει τον άνθρωπο στο μέσον της εικόνας.</div>
</div>
</div>
Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-34748092999381426792014-12-13T14:05:00.001-08:002014-12-13T14:05:18.257-08:00ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ: Νεοσυντηρητισμός: Ιδεολόγημα ή εργαλειακή σύλληψη;...<a href="http://sosialistikitasi.blogspot.com/2014/12/blog-post_19.html?spref=bl">ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ: Νεοσυντηρητισμός: Ιδεολόγημα ή εργαλειακή σύλληψη;...</a>: ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΠΟΠΗΣ ΖΑΡΑΓΚΑ - ΚΟΡΟΒΕΣΗ Ο νεοσυντηρητισμός εμφανίστηκε ως τάση τη δεκαετία του 1970 στις ΗΠΑ και όπως αποκαλύπτει κα...Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-55030037031598918522013-04-28T04:01:00.002-07:002014-04-09T16:32:35.016-07:00ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΗΡΩΑ !!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="_wk shareUnit attachmentUnit" style="background-color: white; border-left-color: rgb(211, 215, 220); border-left-style: solid; border-left-width: 2px; color: #898f9c; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; margin: 0px 0px 12px 2px; padding: 5px 0px 5px 8px;">
<div class="userContentWrapper">
<span class="userContent">Κωνσταντίνος Κουκίδης.</span></div>
<div class="userContentWrapper">
<span class="userContent"><br /></span></div>
<div class="userContentWrapper">
<span class="userContent"> Ο ήρωας που αρνήθηκε να παραδώσει τη σημαία στους Γερμανούς.<br /><br />Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα, 27 Απριλίου 1941, η πρώτη τους δουλειά ήταν να στείλουν ένα απόσπασμα υπό τον λοχαγό<span class="text_exposed_show" style="display: inline;"> Γιάκομπι και τον υπολοχαγό Έλσνιτς για να κατεβάσει τη Γαλανόλευκη από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και να υψώσει τη σβάστικα. Oι Γερμανοί αντικρίζουν στο ακραίο σημείο τού βράχου της Ακρόπολης πού δεσπόζει τής πόλης, την γαλανόλευκη σημαία πού θ' αντικατασταθεί από τον αγκυλωτό σταυρό.<br />Εκεί στην θέση Καλλιθέα, στο ανατολικό σημείο του Ιερού Βράχου ο επικεφαλής του αποσπάσματος ζήτησε από τον εύζωνο που φρουρούσε τη σημαία μας να την κατεβάσει και να την παραδώσει. Ο απλός αυτός φαντάρος, όταν στις 8:45 το πρωί έφθασαν μπροστά του οι κατακτητές της χώρας μας και με το δάκτυλο στην σκανδάλη των πολυβόλων τους, τον διέταξαν να κατεβάσει το Εθνικό μας σύμβολο, δεν έδειξε κανένα συναίσθημα.<br />Ψυχρός, άτεγκτος και αποφασισμένος... απλά αρνήθηκε! Οι ώρες της περισυλλογής, που μόνος του είχε περάσει δίπλα στην σημαία, τον είχαν οδηγήσει στη μεγάλη απόφαση..."ΟΧΙ"! Αυτό μονάχα πρόφερε και τίποτε άλλο. Μια απλή λέξη, με πόση όμως τεράστια σημασία και αξία. Η Ελληνική μεγαλοσύνη. Ο εύζωνας τυλίχτηκε με τη σημαία, έτρεξε ως την άκρη του Ιερού Βράχου και μπρος στα μάτια των εμβρόντητων Γερμανών ρίχτηκε μ' ένα σάλτο στον γκρεμό, βάφοντας το εθνικό μας σύμβολο με το τίμιο αίμα.<br />Η γερμανική στρατιωτική διοίκηση Αθηνών υποχρέωσε την προδοτική κυβέρνηση Τσολάκογλου να δημοσιεύσει στον Τύπο ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία ο φρουρός της σημαίας μας, υπέστη έμφραγμα από την συγκίνηση όταν του ζητήθηκε να την παραδώσει.<br />Όμως οι στρατιώτες κι οι επικεφαλής του γερμανικού αποσπάσματος είχαν συγκλονιστεί απ' αυτό που είδαν και δεν κράτησαν το στόμα τους κλειστό. Στις 9 Ιουνίου η είδηση δημοσιεύθηκε στην DAILY MAIL με τίτλο: "A Greek carries his flag to the death" (Ένας Έλληνας φέρει την σημαία του έως τον θάνατο).<br />Η θυσία του Έλληνα στρατιώτη έγινε αιτία να εκδοθεί διαταγή από τον Γερμανό φρούραρχο να υψώνεται και η ελληνική σημαία δίπλα στη γερμανική. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, εκεί στα Αναφιώτικα κάτω από τον Ιερό Βράχο, ζούσαν ακόμα αυτόπτες μάρτυρες, που είδαν το παλληκάρι να γκρεμοτσακίζεται μπροστά στα μάτια τους τυλιγμένο με την Γαλανόλευκη. Και κάθε χρόνο, στο μνημόσυνό του στις 27 Απριλίου, άφηναν τα δάκρυά τους να κυλήσουν στη μνήμη του.</span></span></div>
</div>
<div class="photoUnit clearfix belowUnitContent" style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; margin: 0px -12px; position: relative; zoom: 1;">
<div class="_53s uiScaledThumb photo photoWidth1" data-ft="{"tn":"E"}" data-gt="{"fbid":"299251473540483"}" style="float: left; position: relative;">
<a ajaxify="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=299251473540483&set=a.168754409923524.38094.168732893259009&type=1&relevant_count=1&src=https%3A%2F%2Ffbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net%2Fhphotos-ak-ash3%2F58172_299251473540483_580226185_n.jpg&size=537%2C820&theater" class="_6i9" href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=299251473540483&set=a.168754409923524.38094.168732893259009&type=1&relevant_count=1" rel="theater" style="color: #3b5998; cursor: pointer;"></a><br />
<div class="uiScaledImageContainer photoWrap" style="height: 378px; margin-left: 3px; overflow: hidden; position: relative; width: 504px;">
<a ajaxify="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=299251473540483&set=a.168754409923524.38094.168732893259009&type=1&relevant_count=1&src=https%3A%2F%2Ffbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net%2Fhphotos-ak-ash3%2F58172_299251473540483_580226185_n.jpg&size=537%2C820&theater" class="_6i9" href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=299251473540483&set=a.168754409923524.38094.168732893259009&type=1&relevant_count=1" rel="theater" style="color: #3b5998; cursor: pointer;"><img alt="Φωτογραφία: ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΗΡΩΑ !!!Κωνσταντίνος Κουκίδης. Ο ήρωας που αρνήθηκε να παραδώσει τη σημαία στους Γερμανούς.
Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα, 27 Απριλίου 1941, η πρώτη τους δουλειά ήταν να στείλουν ένα απόσπασμα υπό τον λοχαγό Γιάκομπι και τον υπολοχαγό Έλσνιτς για να κατεβάσει τη Γαλανόλευκη από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και να υψώσει τη σβάστικα. Oι Γερμανοί αντικρίζουν στο ακραίο σημείο τού βράχου της Ακρόπολης πού δεσπόζει τής πόλης, την γαλανόλευκη σημαία πού θ' αντικατασταθεί από τον αγκυλωτό σταυρό.
Εκεί στην θέση Καλλιθέα, στο ανατολικό σημείο του Ιερού Βράχου ο επικεφαλής του αποσπάσματος ζήτησε από τον εύζωνο που φρουρούσε τη σημαία μας να την κατεβάσει και να την παραδώσει. Ο απλός αυτός φαντάρος, όταν στις 8:45 το πρωί έφθασαν μπροστά του οι κατακτητές της χώρας μας και με το δάκτυλο στην σκανδάλη των πολυβόλων τους, τον διέταξαν να κατεβάσει το Εθνικό μας σύμβολο, δεν έδειξε κανένα συναίσθημα.
Ψυχρός, άτεγκτος και αποφασισμένος... απλά αρνήθηκε! Οι ώρες της περισυλλογής, που μόνος του είχε περάσει δίπλα στην σημαία, τον είχαν οδηγήσει στη μεγάλη απόφαση..."ΟΧΙ"! Αυτό μονάχα πρόφερε και τίποτε άλλο. Μια απλή λέξη, με πόση όμως τεράστια σημασία και αξία. Η Ελληνική μεγαλοσύνη. Ο εύζωνας τυλίχτηκε με τη σημαία, έτρεξε ως την άκρη του Ιερού Βράχου και μπρος στα μάτια των εμβρόντητων Γερμανών ρίχτηκε μ' ένα σάλτο στον γκρεμό, βάφοντας το εθνικό μας σύμβολο με το τίμιο αίμα.
Η γερμανική στρατιωτική διοίκηση Αθηνών υποχρέωσε την προδοτική κυβέρνηση Τσολάκογλου να δημοσιεύσει στον Τύπο ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία ο φρουρός της σημαίας μας, υπέστη έμφραγμα από την συγκίνηση όταν του ζητήθηκε να την παραδώσει.
Όμως οι στρατιώτες κι οι επικεφαλής του γερμανικού αποσπάσματος είχαν συγκλονιστεί απ' αυτό που είδαν και δεν κράτησαν το στόμα τους κλειστό. Στις 9 Ιουνίου η είδηση δημοσιεύθηκε στην DAILY MAIL με τίτλο: "A Greek carries his flag to the death" (Ένας Έλληνας φέρει την σημαία του έως τον θάνατο).
Η θυσία του Έλληνα στρατιώτη έγινε αιτία να εκδοθεί διαταγή από τον Γερμανό φρούραρχο να υψώνεται και η ελληνική σημαία δίπλα στη γερμανική. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, εκεί στα Αναφιώτικα κάτω από τον Ιερό Βράχο, ζούσαν ακόμα αυτόπτες μάρτυρες, που είδαν το παλληκάρι να γκρεμοτσακίζεται μπροστά στα μάτια τους τυλιγμένο με την Γαλανόλευκη. Και κάθε χρόνο, στο μνημόσυνό του στις 27 Απριλίου, άφηναν τα δάκρυά τους να κυλήσουν στη μνήμη του." class="scaledImageFitWidth img" height="769" src="https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/p480x480/58172_299251473540483_580226185_n.jpg" style="border: 0px; height: auto; min-height: 100%; position: relative; width: 504px;" width="504" /></a></div>
<a ajaxify="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=299251473540483&set=a.168754409923524.38094.168732893259009&type=1&relevant_count=1&src=https%3A%2F%2Ffbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net%2Fhphotos-ak-ash3%2F58172_299251473540483_580226185_n.jpg&size=537%2C820&theater" class="_6i9" href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=299251473540483&set=a.168754409923524.38094.168732893259009&type=1&relevant_count=1" rel="theater" style="color: #3b5998; cursor: pointer;">
</a></div>
</div>
</div>
Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-10152668954880048172013-04-28T03:45:00.002-07:002014-08-18T23:47:32.631-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="posttitle" style="background-color: white; color: #333333; font-family: verdana, tahoma, arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 19.453125px; margin: 0px; padding: 0px;">
<h2 style="font-family: Georgia, Verdana, Arial, serif; font-size: 1.4em; font-weight: normal; letter-spacing: 1px; margin: 1em 0px 0px; padding: 0px;">
Σπύρος Μουστακλής: ο ξεχασμένος αντιστασιακός</h2>
<div class="post-info" style="background-image: url(http://s2.wp.com/wp-content/themes/pub/mistylook/img/underline1.jpg); background-position: 0% 100%; background-repeat: no-repeat no-repeat; color: #999999; font-size: 0.9em; line-height: 1.6em; padding: 0px 0px 12px;">
<br /></div>
</div>
<div class="entry" style="background-color: white; color: #333333; font-family: verdana, tahoma, arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 19.453125px; margin: 1em 0px; overflow: hidden; padding: 0px 1em 0px 0px;">
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
Πριν μερικές μέρες, στην αποφράδα <a href="http://kelaidismata.wordpress.com/2009/04/21/21%ce%b7-%ce%b1%cf%80%cf%81%ce%b9%ce%bb%ce%af%ce%bf%cf%85-1967-42-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%bf%cf%83%cf%89%cf%84%ce%ae%cf%81/" style="border-bottom-color: rgb(153, 102, 51); border-bottom-style: dashed; border-bottom-width: 1px; color: #265e15; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration: none;">επέτειο της “εθνοσωτηρίου επαναστάσεως”</a>, είχαμε αναφέρει πως η αντίσταση κατά της χούντας ήταν περιορισμένη, μάλλον… πλατωνική κατά το Βασίλη Ραφαηλίδη, από τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας τουλάχιστο. Φωτεινές εξαιρέσεις, ο <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%80%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82" style="border-bottom-color: rgb(153, 102, 51); border-bottom-style: dashed; border-bottom-width: 1px; color: #265e15; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration: none;">Σπύρος Μουστακλής </a>και ο <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7%CF%82" style="border-bottom-color: rgb(153, 102, 51); border-bottom-style: dashed; border-bottom-width: 1px; color: #265e15; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration: none;">Αλέκος Παναγούλης</a>. Συμπτωματικά, τιμούμε τη μνήμη τους με διαφορά μόλις τριών ημερών.</div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<img alt="moustaklis" class="alignleft size-full wp-image-1486" src="http://kelaidismata.files.wordpress.com/2009/04/moustaklis.jpg?w=500" style="background-image: url(http://s2.wp.com/wp-content/themes/pub/mistylook/img/shadow.gif); background-position: 100% 100%; background-repeat: no-repeat no-repeat; border-left-color: rgb(238, 238, 238); border-left-width: 1px; border-style: solid none none solid; border-top-color: rgb(238, 238, 238); border-top-width: 1px; display: inline; float: left; height: auto; margin: 0px 7px 2px 0px; max-width: 100%; padding: 4px 10px 10px 4px; width: auto;" title="moustaklis" /></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
Ο ταγματάρχης Μουστακλής πέθανε παράλυτος στις 28 Απρίλη 1986, μετά από φριχτά βασανιστήρια που υπέστη κατά τις 47 ημέρες που κρατήθηκε στα κρατητήρια της ΕΑΤ-ΕΣΑ, για τη συμμετοχή του στο αποτυχημένο <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%9D%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D" style="border-bottom-color: rgb(153, 102, 51); border-bottom-style: dashed; border-bottom-width: 1px; color: #265e15; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration: none;">Κίνημα του Ναυτικού </a>(Μάης 1973) για την ανατροπή της χούντας. Μέχρι να πεθάνει κατέθετε κάθε χρόνο στεφάνι στην επέτειο του Πολυτεχνείου.</div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<img alt="alexandros_panagoulis" class="alignleft size-full wp-image-1487" src="http://kelaidismata.files.wordpress.com/2009/04/alexandros_panagoulis.jpg?w=500" style="background-image: url(http://s2.wp.com/wp-content/themes/pub/mistylook/img/shadow.gif); background-position: 100% 100%; background-repeat: no-repeat no-repeat; border-left-color: rgb(238, 238, 238); border-left-width: 1px; border-style: solid none none solid; border-top-color: rgb(238, 238, 238); border-top-width: 1px; display: inline; float: left; height: auto; margin: 0px 7px 2px 0px; max-width: 100%; padding: 4px 10px 10px 4px; width: auto;" title="alexandros_panagoulis" />Ο Παναγούλης έγινε παγκόσμια γνωστός ως παρολίγον τυραννοκτόνος, με την απόπειρα δολοφονίας κατά του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου στις 13 Αυγούστου 1968. Η απόπειρα απέτυχε για λίγα δευτερόλεπτα, όσο χρειαζόταν για να πυροδοτηθεί ο εκρηκτικός μηχανισμός που είχε τοποθετήσει κάτω από γέφυρα στο δρόμο για την κατοικία του δικτάτορα στο Λαγονήσι. Ο Παναγούλης συλλαμβάνεται, βασανίζεται, αποδρά, συλλαμβάνεται και βασανίζεται εκ νέου. Καταδικάζεται σε θάνατο αλλά η καταδίκη δεν εκτελείται μετά από κινητοποίηση της διεθνούς κοινής γνώμης. Μετά τη μεταπολίτευση εκλέγεται βουλευτής με την Ένωση Κέντρου. Σκοτώνεται σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα κάτω από περίεργες συνθήκες την Πρωτομαγιά του 1976, ενώ είναι έτοιμος να δώσει στη δημοσιότητα ενοχοποιητικά στοιχεία για πολιτικούς που συνεργάστηκαν με τη χούντα.</div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
Ο Παναγούλης έχει τιμηθεί αρκετά για την αγωνιστική δράση του, από την ιστορία και στη συνείδηση του κόσμου. Πολλά βιβλία, άρθρα και εκπομπές έχουν αφιερωθεί σε αυτόν και τον έχουν καταξιώσει σε διεθνές σύμβολο του αγώνα κατά της τυραννίας. <strong style="margin: 0px; padding: 0px;">Ο Μουστακλής αντίθετα είναι ελάχιστα γνωστός</strong>. Παρακάτω παραθέτουμε σχετικό άρθρο του Αντρέα Μπούσιου που δημοσιεύτηκε στην <a href="http://archive.enet.gr/online/online_text/c=110,dt=16.11.2003,id=71351500" style="border-bottom-color: rgb(153, 102, 51); border-bottom-style: dashed; border-bottom-width: 1px; color: #265e15; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration: none;">Ελευθεροτυπία </a>στις 16 Νοέμβρη 2003, και απόσπασμα από την εκπομπή “Μηχανή του Χρόνου¨ του Χρίστου Βασιλόπουλου.</div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">- Σπύρο, κάνε ένα τσιγάρο και μετά ξεκινάμε…</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">Ο Σπύρος… «μιλούσε» με τις εκφράσεις του. Ο Σπύρος μπορούσε να κινηθεί. Η αρχική διάγνωση ήταν αφασία κινητικού τύπου, με μπλοκαρισμένο το κέντρο της κίνησης και της ομιλίας, εξαιτίας του εγκεφαλικού που προκλήθηκε από βίαιο χτύπημα στην καρωτίδα.</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">Το τσιγάρο γλιστράει από το χέρι του που τρέμει και κυλάει στο πάτωμα… Το πρόσωπο του Σπύρου αρχίζει να «μιλάει»…</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">Το μάτι του φυσιοθεραπευτή «κλέβει» τις εκφράσεις του Σπύρου, αλλά συνεχίζει να κάνει τη δουλειά του.</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">Απέναντι, η δεκάχρονη Ολγίτσα συνεχίζει τον δικό της Γολγοθά στο φυσιοθεραπευτήριο του ΚΑΤ.</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">Ο Σπύρος δεν μπορεί να πιάσει το τσιγάρο. Νευριάζει. Εξοργίζεται. Αρχίζει να βγάζει άναρθρες κραυγές.</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">- Σπύρο, πιάσ’ το μόνος σου, του απαντά κοφτά ο φυσιοθεραπευτής.</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">Ο Σπύρος έχει ήδη κοκκινίσει. Τα κατεστραμμένα νευρικά κύτταρα δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις εντολές του εγκεφάλου.</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">- Τι περιμένεις, Σπύρο; ΠΙΑΣ’ ΤΟ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ… Κοίτα την Ολγα τι κάνει, φωνάζει σχεδόν ουρλιάζοντας πια ο φυσιοθεραπευτής…</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">Ο Σπύρος αντιδρά. Το κοκκινισμένο πρόσωπό του… «ουρλιάζει»… Το ιατρείο του ΚΑΤ γεμίζει από τις φωνές του φυσιοθεραπευτή και τις άναρθρες κραυγές του Σπύρου.</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">Η Ολγα έχει σταματήσει τη φυσιοθεραπεία και κοιτά.</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">Το πρόσωπο του Σπύρου συνεχίζει να… «ουρλιάζει». Το σώμα του αρχίζει να σηκώνεται από την καρέκλα από ένα περίεργο ηλεκτρικό ρεύμα θέλησης που ξυπνά μέσα του.</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">Το στόμα του Σπύρου θυμάται και…</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">- ΓΑΜΩ… ΓΑΜΩ…</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">Ο φυσιοθεραπευτής σταματάει να μιλάει και τα μάτια του ρουφάνε ευχαρίστηση από τις νευρικές κινήσεις του Σπύρου που έχει σηκωθεί και έχει πιάσει το τσιγάρο.</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">Ο Σπύρος κάθεται μόνος του. Ανάβει με δυσκολία το τσιγάρο. Ο «κόκκινος» Σπύρος πάλλεται από οργισμένη χαρά. Κι όλα αυτά γιατί ήταν… «κόκκινος».</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">«Ηταν το χειρότερο περιστατικό που είχε έρθει μέχρι τότε, αλλά και από τότε και μετά…» θυμάται η Ντία Τσερμπίνη, φυσιοθεραπεύτρια στο ΚΑΤ. «Ηταν ένα μαύρο σώμα με πληγές παντού. Ηταν φρικτό».</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">Υστερα από πέντε μήνες ο Σπύρος Μουστακλής άρχισε να σηκώνεται, με τη βοήθεια της Χριστίνας, της γυναίκας του, και των νοσοκόμων του ΚΑΤ, μόνο με βοηθητικά μηχανήματα.</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">«Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που σηκώθηκε. Είχε βουίξει όλος ο έκτος όροφος: – Ο Σπύρος σηκώθηκε! Ο Σπύρος σηκώθηκε! Από στόμα σε στόμα. Είχαμε ανατριχιάσει από χαρά όλοι» μας λέει η κυρία Τσερμπίνη, που στάθηκε από την πρώτη μέρα δίπλα του, όχι μόνο από επαγγελματική ευσυνειδησία.</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">Καθημερινή συντροφιά του μετά τη μεταπολίτευση, ο Αλέκος Παναγούλης, ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος, ο Γιάννης Αλευράς. Αυτοί που ήξεραν και βίωσαν και το πριν και το μετά.</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">Εζησε δυόμισι χρόνια στο δωμάτιο 609 και κατάφερε να βγει από το νοσοκομείο, γιατί ήταν ήρωας όχι μόνο πριν… αλλά και μετά.</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">Από το Μάιο του 1973 έως τις 28 Απριλίου του 1986 που πέθανε δεν μίλησε ποτέ όπως όλοι οι άνθρωποι. Οι μόνες λέξεις που έβγαιναν από το στόμα του ήταν οι βρισιές που έλεγε στους βασανιστές του τις ώρες της φρίκης. Ηταν οι μόνες που έμειναν χαραγμένες στον εγκέφαλό του. Οι άλλες σβήστηκαν από τα χτυπήματα.</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">«Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα ανώνυμα τηλεφωνήματα που γίνονταν καθημερινά στο γραφείο μου και με ρωτούσαν: Μίλησε;» μας λέει η κυρία Τσερμπίνη.</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">Ο Σπύρος Μουστακλής δεν μίλησε, όπως περίμεναν… αυτοί που έκαναν τα ανώνυμα τηλεφωνήματα. Μίλησε όμως με τον δικό του τρόπο… Μιλούσε τα υπόλοιπα 13 χρόνια που έζησε με το… πρόσωπό του.</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: grey; margin: 0px; padding: 0px;">Με την ύπαρξή του…</span></div>
<div style="line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; padding: 0px; text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
</div>
Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-14467261967883446582013-01-14T05:49:00.001-08:002013-02-02T01:18:38.333-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>ΜΟΥ ΕΔΩΣΑΝ</b><br />
<b><br /></b>
δε μου έδωσαν μόνο<br />
τη γλώσσα ελληνική<br />
αυτοί οι μακάριοι τετιμημένοι<br />
μου έδωσαν το σταυρό<br />
μου έδωσαν το ΟΧΙ<br />
και με έπλασαν άνθρωπο της Άρνησης<br />
μου έδωσαν το λεβέντικο βάδισμα<br />
γι' αυτό είμαι ακόμη εδώ σήμερα<br />
σ' αυτές τις πέτρες<br />
σ' αυτές τις θάλασσες<br />
τις εκ βαθυτάτων ελληνικές<br />
και όχι γκρίζες όπως μας ποτίζουν<br />
μου έδωσαν Ζάλογγο και Μεσολόγγι<br />
μου έδωσαν δημοκρατία και ελευθερία<br />
όχι μόνο για να ανατείνω το χέρι μου στη βουλή<br />
αλλά και για να ψάχνω αυτόν τον υπέροχο άγνωστο Θεό<br />
μου έδωσαν λίγο από το αίμα τους<br />
να το έχω για ώρα ανάγκης<br />
είναι κι άλλα πολλά μου έδωσαν<br />
αλλά μπορούν να συνοψιστούν σε μια δυο λέξεις<br />
μου έδωσαν... ΤΑ ΠΑΝΤΑ<br />
ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΟΣ!!!<br />
<br />
Αχιλλέας Κατσαρός<br />
(Ιχνηλάτες ανέμων, σελ. 58)<br />
<br />
<br />
<br />
΄Ενας ύμνος γεμάτος θαυμασμό και λατρεία για μια πατρίδα, για μια Ελλάδα που η λεβεντιά της λάμπει από τα βάθη των αιώνων και φτάνει μέχρι σήμερα, πάντα όρθια, πάντα αγέρωχη. Ένας ύμνος, υπενθύμιση και προσταγή μαζί για τη βαριά και ιερή κληρονομιά να είσαι Έλληνας.<br />
Έλληνας! Είμαι Έλληνας! Μέσα μου κυλάει αίμα ηρωικό, αίμα που πότισε τα πεδία των μαχών και από μέσα του ανάβλυσε η αρετή της ελευθερίας κι ένα πνεύμα λαμπερό που ορθώνει το ΟΧΙ του το βροντερό για να προασπιστεί τη βαριά κληρονομιά που του άφησαν τα παλικάρια του Λεωνίδα και οι αμάρανθοι του Μαραθώνα. Μια κληρονομιά που περιγράφεται με μόνο δυο λέξεις: ελευθερία και δημοκρατία.<br />
Ελευθερία! Δημοκρατία! δυο λέξεις που πρωτογεννήθηκαν στην κυρά των αμπελιών, που πρωτοτραγουδήθηκαν στ' ακρογιάλια του Ομήρου, που ταξίδεψαν ως τα πέρατα του κόσμου, σκαρφαλώνοντας δύσβατα βουνά, πλέοντας σε άγριες γκρίζες θάλασσες, σπέρνοντας πνεύμα ελεύθερο και πολιτισμό.<br />
Είναι τιμή και υποχρέωση συνάμα να γεννιέσαι κάτω από ένα γλαυκό ουρανό, ανασαίνοντας τις μυρουδιές της θαλασσινής αρμύρας. Είναι τιμή και υποχρέωση συνάμα να γεννιέσαι Έλληνας, να γεννιέσαι ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΟΣ!<br />
<br />
(Πόπη Ζαράγκα-Κοροβέση)<br />
<br /></div>
Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-1516794978104100232013-01-13T07:23:00.000-08:002013-01-14T05:51:19.637-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<b>ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ ΣΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ</b><br />
<b><br /></b>
<b><br /></b>
Σήμερα ήρθε στα χέρια μου η 1η ποιητική συλλογή ενός νέου και νεαρού συνάμα ποιητή, του Αχιλλέα Κατσαρού. Εντύπωση μού έκανε (που ήταν και το ορμητήριο για το παρακάτω κείμενό μου) η φράση του "... γεννηθήκαμε στη Γη και γεννηθήκαμε άνθρωποι"<br />
<br />
Με τη δημιουργία του κόσμου ο άνθρωπος γίνεται ο βασιλιάς της κτίσης, ο πρίγκηπας στο βασίλειο του Θεού. Η γη σαν κατοικητήριο του ανθρώπου έγινε η οικουμένη. Χωρίς τον άνθρωπο τα πάντα θα ήταν νεκρά, παντού θα υπήρχε απόλυτη σιωπή. Ο άνθρωπος ελέγχει τα πάντα, αφού έχει τη δύναμη να διαμορφώνει τη φύση, να αλλοτροιώνει ή να προστατεύει το περιβάλλον, να μολύνει ή να κρατά καθαρή την ατμόσφαιρα. Η γη χωρίς τον άνθρωπο θα ήταν ένας άσημος πλανήτης, ένας μικρός κόκκος μέσα στο άπειρο. Με τον άνθρωπο έγινε ένας πλανήτης ένδοξος, θέατρο και σκηνή υπερκόσμιων γεγονότων και επομένως προνομιούχος, αφού δέχτηκε την επίσκεψη του Υιού του Θεού.<br />
Η γη κατοικείται από τη ζωή, ύπαρξη της οποίας δεν έχει αποδειχτεί (τουλάχιστον μέχρι σήμερα) σε άλλους πλανήτες. Η ύπαρξη του ανθρώπου σ' αυτήν υπογραμμίζει τη σπουδαιότητά της, αφού ο άνθρωπος, απ' όλα τα ζώα που την κατοικούν, είναι το μόνο "έλογον" (Αριστοτέλης) και συνάμα το "πολυπλοκώτατον και ποικιλώτατον" (Γρηγόριος ο Θεολόγος) ον, αφού έχει την ικανότητα να αισθάνεται και να συναισθάνεται, να σκέπτεται και να μεταβάλλει τα συναισθήματά του και τις σκέψεις του σε αντίστοιχα έργα.<br />
Άνθρωπος = άνω θρώσκω, βλέπω προς τα πάνω, είναι η ετυμολογία της σύνθετης αυτής λέξης. Βλέπω ψηλά, βλέπω προς τα πάνω, ατενίζω την τελειότητα, πατώντας πάντα γερά πάνω στη γη που με γέννησε και θα με ξαναδεχτεί όταν έρθει εκείνη η ώρα. Μια τελειότητα, για την οποία ο άνθρωπος πρέπει να παλεύει καθημερινά. Να προσπαθεί να γίνει τέλειος, πιστοποιώντας την άνθρώπινη ύπαρξή του πάνω στη γη. Και με την επιδίωξή του αυτή, τον καθημερινό αγώνα του για την τελειότητα θα καταφέρει να γίνει και ευτυχισμένος, σύμφωνα με την πλατωνική θεωρία "ευδαιμονία εστί τελειότης κατ' αρετήν".<br />
<br />
<br />
</div>
Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-80803647398036055732012-12-30T06:06:00.002-08:002012-12-30T06:06:28.239-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;"> T.S. Elliot :</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">"Αν παραπονεθείτε πως ένας ποιητής είναι σκοτεινός [...] θυμηθείτε πως αυτό που προσπάθησε να κάνει ήταν να βάλει κάτι μέσα σε λέξεις, κάτι που δεν μπορούσε να το πει με κανέναν άλλο τρόπο, και γι΄ αυτό σε μια γλώσσα που ίσως άξιζε τον κόπο να τη μάθουμε".</span></div>
Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-79337393232010406972012-12-13T03:55:00.001-08:002012-12-13T09:44:12.840-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<span data-ft="{"tn":"K"}" style="background-color: #edeff4; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px;"><span data-ft="{"tn":"K"}"><br /></span></span>
<span data-ft="{"tn":"K"}" style="background-color: #edeff4; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px;"><span data-ft="{"tn":"K"}"><br /></span></span>
<span data-ft="{"tn":"K"}" style="background-color: #edeff4; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px;"><span data-ft="{"tn":"K"}"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18px;">ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΓΥΡΗ!!</span><br style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18px;">ΜΝΗΜΕΣ 69 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ!! </span><br style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18px;" /><a href="http://www.youtube.com/watch?v=pZOKAZV5WXM" rel="nofollow nofollow" style="background-color: white; color: #3b5998; cursor: pointer; font-size: 13px; line-height: 18px; text-decoration: initial;" target="_blank">http://www.youtube.com/<wbr></wbr><span class="word_break" style="display: inline-block;"></span>watch?v=pZOKAZV5WXM</a></span></span><br />
<span data-ft="{"tn":"K"}" style="background-color: #edeff4; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px;"><br /></span></div>
Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-56351119574345466522012-12-10T10:04:00.000-08:002012-12-10T10:04:24.086-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<b>ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ: ΝΟΜΠΕΛ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ 10/12/1963</b><br />
<b><br /></b>
<b><br /></b>
<b><br /></b>
<br />
<div class="clearfix mbs pbs _1_m " style="background-color: white; border-bottom-color: rgb(229, 229, 229); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; margin-bottom: 5px; padding-bottom: 5px; zoom: 1;">
<div class="_3dp _29k" style="display: table-cell; vertical-align: top; width: 10000px;">
<h5 class="_1_s" style="font-size: 11px; font-weight: normal; margin: 0px 15px 0px 0px; padding: 0px;">
<span class="fcg" style="color: grey;"><span class="fwb" style="font-weight: bold;"><a data-hovercard="/ajax/hovercard/user.php?id=100001756481637" href="https://www.facebook.com/dimitris.spyropoulos.10" style="color: #3b5998; cursor: pointer; text-decoration: initial;">Dimitris Spyropoulos</a></span></span></h5>
<div class="_1_n fsm fwn fcg" style="color: grey; line-height: 15px;">
<br /><a aria-label="Οι φίλοι του χρήστη Dimitris" class="uiStreamPrivacy inlineBlock fbStreamPrivacy fbPrivacyAudienceIndicator _1_o" data-hover="tooltip" href="https://www.facebook.com/dimitris.spyropoulos.10#" style="color: #3b5998; cursor: pointer; display: inline-block; margin-left: 6px; position: relative; text-decoration: initial; top: 1px; zoom: 1;"><i class="lock img sp_apqfpf sx_dc8a8c" style="background-image: url(https://fbstatic-a.akamaihd.net/rsrc.php/v2/yj/x/Hd1Px2ph_sW.png); background-position: -243px -618px; background-repeat: no-repeat no-repeat; background-size: auto; bottom: -1px; display: inline-block; height: 12px; margin-bottom: -5px; position: relative; vertical-align: top; width: 12px;"></i></a></div>
</div>
</div>
<div class="_1x1" style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; padding: 10px 0px 15px;">
<div class="userContentWrapper">
<div class="_wk" style="font-size: 13px; line-height: 18px;">
<div class="text_exposed_root text_exposed" id="id_50c620cbaf4e45a58518207" style="display: inline;">
Σαν σήμερα πριν 49 χρόνια η απονομή του Βραβείου Νόμπελ στον ποιητή των Ασπάλαθων...<br /><br />Και να ο λόγος του ενώπιον της επιτροπής...Λόγος έξοχος, λόγος καταλυτικός, λόγος του Γ. Σεφέρη.<br /><br />Τούτη την ώρα αισθάνομαι πως είμαι ο ίδιος μια αντίφαση. Αλήθεια, η<br />Σουηδική Ακαδημία έκρινε πως η προσπάθειά μου σε μια γλώσσα περιλάλητη<br />επί αιώνες, αλλά στην παρούσα μορφή της περιορισμένη, άξιζε αυτή την<br />υψηλή δι<div class="text_exposed_show" style="display: inline;">
άκριση. Θέλησε να τιμήσει τη γλώσσα μου, και να - εκφράζω τώρα<br />τις ευχαριστίες μου σε ξένη γλώσσα. Σας παρακαλώ να μου δώσετε τη<br />συγγνώμη που ζητώ πρώτα-πρώτα από τον εαυτό μου.<br /><br />Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν<br />έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα, και το φως<br />του ήλιου. Είναι μικρός ο τόπος μας, αλλά η παράδοσή του είναι<br />τεράστια και το πράγμα που μας χαρακτηρίζει είναι ότι μας παραδόθηκε<br />χωρίς διακοπή. Η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ της να μιλιέται.<br />Δέχτηκε τις αλλοιώσεις που δέχεται καθετί ζωντανό, αλλά δεν<br />παρουσιάζει κανένα χάσμα. Άλλο χαρακτηριστικό αυτής της παράδοσης<br />είναι η αγάπη της για την ανθρωπιά· κανόνας της είναι η δικαιοσύνη.<br />Στην αρχαία τραγωδία, την οργανωμένη με τόση ακρίβεια, ο άνθρωπος που<br />ξεπερνά το μέτρο, πρέπει να τιμωρηθεί από τις Ερινύες. Ο ίδιος νόμος<br />ισχύει και όταν ακόμα πρόκειται για φυσικά φαινόμενα: "Ήλιος ουχ<br />υπερβήσεται μέτρα" λέει ο Ηράκλειτος, "ει δε μη, Ερινύες μιν Δίκης<br />επίκουροι εξευρήσουσιν".<br /><br />Συλλογίζομαι πως δεν αποκλείεται ολωσδιόλου να ωφεληθεί ένας σύγχρονος<br />επιστήμων, αν στοχαστεί τούτο το απόφθεγμα του Ίωνα φιλοσόφου. Όσο για<br />μένα συγκινούμαι παρατηρώντας πως η συνείδηση της δικαιοσύνης είχε<br />τόσο πολύ διαποτίσει την ελληνική ψυχή, ώστε να γίνει κανόνας και του<br />φυσικού κόσμου. Και ένας από τους διδασκάλους μου (εννοεί τον<br />Μακρυγιάννη), των αρχών του περασμένου αιώνα, γράφει: "...θα χαθούμε<br />γιατί αδικήσαμε..." Αυτός ο άνθρωπος ήταν αγράμματος· είχε μάθει να<br />γράφει στα τριανταπέντε χρόνια της ηλικίας του. Αλλά στην Ελλάδα των<br />ημερών μας, η προφορική παράδοση πηγαίνει μακριά στα περασμένα όσο και<br />η γραπτή. Το ίδιο και η ποίηση. Είναι για μένα σημαντικό το γεγονός<br />ότι η Σουηδία θέλησε να τιμήσει και τούτη την ποίηση και όλη την<br />ποίηση γενικά, ακόμη και όταν αναβρύζει ανάμεσα σ' ένα λαό<br />περιορισμένο. Γιατί πιστεύω πως τούτος ο σύγχρονος κόσμος όπου ζούμε,<br />ο τυραννισμένος από το φόβο και την ανησυχία, τη χρειάζεται την<br />ποίηση. Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα, και τι θα<br />γινόμασταν αν η πνοή μας λιγόστευε; Είναι μια πράξη εμπιστοσύνης κι<br />ένας Θεός το ξέρει αν τα δεινά μας δεν τα χρωστάμε στη στέρηση<br />εμπιστοσύνης.<br /><br />Παρατήρησαν, τον περασμένο χρόνο γύρω από τούτο το τραπέζι, την πολύ<br />μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις ανακαλύψεις της σύγχρονης επιστήμης και<br />στη λογοτεχνία· παρατήρησαν πως ανάμεσα σ' ένα αρχαίο ελληνικό δράμα<br />και ένα σημερινό, η διαφορά είναι λίγη. Ναι, η συμπεριφορά του<br />ανθρώπου δε μοιάζει να έχει αλλάξει βασικά. Και πρέπει να προσθέσω πως<br />νιώθει πάντα την ανάγκη ν' ακούσει τούτη την ανθρώπινη φωνή που<br />ονομάζουμε ποίηση. Αυτή τη φωνή που κινδυνεύει να σβήσει κάθε στιγμή<br />από στέρηση αγάπης και ολοένα ξαναγεννιέται. Κυνηγημένη, ξέρει πού να<br />βρει καταφύγιο· απαρνημένη, έχει το ένστικτο να πάει να ριζώσει στους<br />πιο απροσδόκητους τόπους. Γι' αυτή δεν υπάρχουν μεγάλα και μικρά μέρη<br />του κόσμου. Το βασίλειό της είναι στις καρδιές όλων των ανθρώπων της<br />γης. Έχει τη χάρη να αποφεύγει πάντα τη συνήθεια, αυτή τη βιομηχανία.<br />Χρωστώ την ευγνωμοσύνη μου στη Σουηδική Ακαδημία που ένιωσε αυτά τα<br />πράγματα· που ένιωσε πως οι γλώσσες, οι λεγόμενες περιορισμένης<br />χρήσης, δεν πρέπει να καταντούν φράχτες όπου πνίγεται ο παλμός της<br />ανθρώπινης καρδιάς· που έγινε ένας Άρειος Πάγος ικανός:<br /><br />να κρίνει με αλήθεια επίσημη την άδικη μοίρα της ζωής,<br /><br />για να θυμηθώ τον Σέλεϋ, τον εμπνευστή, καθώς μας λένε, του Αλφρέδου<br />Νόμπελ, αυτού του ανθρώπου που μπόρεσε να εξαγοράσει την αναπόφευκτη<br />βία με τη μεγαλοσύνη της καρδιάς του.<br /><br />Σ' αυτόν τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται<br />όλους τους άλλους. Πρέπει ν' αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου κι αν<br />βρίσκεται.<br /><br />Όταν, στο δρόμο της Θήβας, ο Οιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα, κι αυτή του<br />έθεσε το αίνιγμά της, η απόκρισή του ήταν: ο άνθρωπος. Τούτη η απλή<br />λέξη χάλασε το τέρας. Έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε. Ας<br />συλλογιστούμε την απόκριση του Οιδίποδα.</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-87634018885820033612012-12-09T00:29:00.000-08:002012-12-09T00:29:06.116-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΠΛΑΤΕΙΩΝ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ</b><br />
<br />
<br />
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
Αμερικής</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
Περιβάλλεται από τις οδούς Πατησίων, Μηθύμνης, προεκτ. Λευκωσίας και Σπάρτης. Παλαιότερα η πλατεία αυτή λεγόταν «Αγάμων». Το όνομα είχε δοθεί από τον λαό επειδή τότε ήταν ερημική και αποτελούσε κέντρο ερωτικών συναντήσεων και επειδή στο «άθλημα» αυτό επιδίδονταν τότε περισσότερο οι άγαμοι. Αρχικά λεγόταν επίσημα και πλατεία Ανθεστηρίων, επειδή στην περιοχή της, όπου τότε δεν υπήρχε κανένα σπίτι, γιορταζόταν η Πρωτομαγιά. Η σημερινή πλατεία Αμερικής, σύμφωνα με την Πράξη Ονοματοθεσίας του Δημοτικού Συμβουλίου, δόθηκε προς τιμή των ΗΠΑ, για τον φιλελληνισμό που επέδειξαν οι κάτοικοί τους.</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
<br />Ανεξαρτησίας (Βάθης)<br />Η πλατεία αυτή είναι περισσότερο γνωστή ως «Πλατεία Βάθης», όνομα που προέρχεται από παλαιά<br />ονομασία της θέσεως (Βάθη), γιατί από εκεί περνούσε ο δρόμος του Μενιδίου (Αχαρνών) μέσα από την κοίτη του ρέματος του Κυκλοβόρου. Το ρέμα αυτό στη συνέχεια καλύφθηκε και αποτέλεσε την σημερινή οδό Μάρνη. Η πλατεία ονομάστηκε επίσημα «Ανεξαρτησίας» για να τιμηθεί η απελευθέρωση και ανεξαρτησία της Ελλάδας μετά την επανάσταση του 1821. Βρίσκεται στην συμβολή των οδών Αχαρνών, Μάρνη, Καματερού, Μαιζώνος και Λιοσίων.</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
<br />Βικτωρίας<br />Βικτωρία Αλεξανδρινή (1819-1901): Βασίλισσα της Μεγάλης Βρετανίας. Ήταν κόρη του Εδουάρδου, Δούκα του Κεντ, και της πριγκήπισσας Λουΐζας Βικτωρίας. Ανέβηκε στο θρόνο σε ηλικία 18 χρονών και έμεινε σ’ αυτόν επί 64 χρόνια. Παντρεύτηκε το γερμανό πρίγκηπα Αλβέρτο του Σάξ-Κόμπουργκ-Γκότα το 1840 και απέκτησε πολλά παιδιά. Ήταν ικανή βασίλισσα και θεωρήθηκε σύμβολο της ακμής και της ισχύος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Η βασιλεία της σημάδεψε μία ολόκληρη εποχή και νοοτροπία για τη Μεγάλη Βρετανία (Βικτωριανή εποχή). Στις μέρες της έγινε η ένωση των Επτανήσων (που ήταν υπό Βρετανική προστασία) με την Ελλάδα (1864). Στο θρόνο τη διαδέχθηκε ο γιος της Εδουάρδος, πρίγκηψ της Ουαλλίας, ως Εδουάρδος Ζ’.Η πλατεία αυτή λεγόταν άλλοτε πλατεία «Κυριακού» από το Δήμαρχο Αθηναίων Παναγή Κυριάκο (1870-1879), που είχε εκεί κοντά το σπίτι του. Οι εργασίες διαμορφώσεώς της άρχισαν το 1872. Η ονομασία Πλατεία Βικτωρίας δόθηκε προς τιμήν της βασίλισσας της Αγγλίας, οι πολιτικοί όμως αντίπαλοι του Παν. Κυριάκου, τότε δημάρχου, έλεγαν ότι δόθηκε προς τιμήν της … κόρης του Βικτωρίας.</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
<br />Βεΐκου (Γαργαρέττα)<br />Βεΐκος Λάμπρος (+1827): Σουλιώτης οπλαρχηγός και αγωνιστής του 1821, γιος του επίσης οπλαρχηγού Φώτου Βεϊκου. Όταν ο Αλή Πασάς κατέλαβε το Σούλι (1802) κατέφυγε στην Κέρκυρα, από όπου ξαναγύρισε στην πατρίδα του, για να αγωνιστεί εναντίον του Αλή Πασά. Κατέβηκε κατόπιν στηνεπαναστατημένη Ελλάδα, μπήκε στο πολιορκημένο Μεσολόγγι και από εκεί στάλθηκε στην Ύδρα για να συγκεντρώσει βοήθεια για τους πολιορκημένους. Αργότερα πολέμησε με τον Καραϊσκάκη και τον Κίτσο Τζαβέλα. Σκοτώθηκε στη μάχη του Αναλάτου (στη σημερινή περιοχή του Αγίου Σώστη της λεωφόρου Συγγρού). Η πλατεία (και η συνοικία) αρχικά ονομάστηκε «Γαργαρέττα» πήρε την ονομασία της από την μεσαιωνική οικογένεια Γαργαρέττα, που είχε κτήματα στην περιοχή της.</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
<br />Εξαρχείων<br />Η πλατεία αυτή, όπως και ολόκληρη η συνοικία αυτή των Αθηνών, πήρε την ονομασία της από κάποιο Έξαρχο (Ηπειρώτη) που κατά τα χρόνια του Γεωργίου Α’ είχε παντοπωλείο στην γωνία των οδών Θεμιστοκλέους και Σολωμού.</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
<br />Κάνιγγος (σωστότερα Κάννινγκος)<br />Κάννινγκ, Γεώργιος (Canning 1770-1827): Bρεττανός πολιτικός και φιλέλληνας, από το Λονδίνο. Διακρίθηκε ως υπουργός των Εξωτερικών. Την εποχή εκείνη η πολιτική της Αγγλίας, όπως και των άλλων Μεγάλων Δυνάμεων (Ιερά Συμμαχία), ήταν γενικά υπέρ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, από φόβο όμως προς την επιρροή της Ρωσίας στην Ελλάδα, ο Κάννιγκ απηύθυνε το 1823 διακοίνωση στην Τουρκία καλώντας την να σεβαστεί τις υποχρεώσεις της προς τους χριστιανούς. Το 1825 διέταξε την κυβέρνηση των Ιονίων Νήσων να θεωρούν τους Έλληνες επαναστάτες ως εμπόλεμους. Δεν δέχθηκε πρόταση των Ελλήνων να πάρει υπό την προστασία του τον Αγώνα τους, τους έδωσε όμως υποσχέσεις για τη μεσολάβηση του. Είναι από τους πρωτεργάτες του Πρωτοκόλλου των Μεγάλων Δυνάμεων «Περί ανεξαρτησίας της Ελλάδος», που υπογράφτηκε στο Λονδίνο στις 6 Ιουλίου 1827. Πέθανε στις 27 Ιουλίου 1827, δηλ. σχεδόν αμέσως μετά την υπογραφή του πρωτοκόλλου αυτού. Μαρμάρινος ανδριάντας του, έργο του Βρετανού γλύπτη Τσάντρεϋ (Chantray) βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία.</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
<br />Κλαυθμώνος<br />Το όνομα αυτής της πλατείας οφείλεται στο ότι στην προ του 1909 περίοδο, οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν ήταν μόνιμοι. Τότε λοιπόν οι απολυμένοι, οι «Παυσανίες» όπως τους έλεγαν, πήγαιναν εμπρός από το Υπουργείο Εσωτερικών που ήταν στην πλατεία αυτή και με κλάματα και θρήνους («κλαυθμούς») παρακαλούσαν να τους ξαναπροσλάβουν. Δεδομένου ότι τέτοιες απολύσεις συνέβαιναν τακτικά σε κάθε αλλαγή κυβερνήσεως, οι σκηνές αυτές ήταν αρκετά συχνές στην πλατεία. Ανάδοχος της ονομασίας ήταν πάντως ο συγγραφέας και κατόπιν ακαδημαϊκός Δημ. Γρ. Καμπούρογλου, που πρώτος ονόμασε την πλατεία «Κλαυθμώνος» σε ένα χρονογράφημα του στην «Εστία» το 1878. Η πλατεία Κλαυθμώνος είναι ο πρώτος χώρος που δεντροφυτεύτηκε στην Αθήνα. Για το σκοπό αυτό ο βασιλιάς της Βαυαρίας Λουδοβίκος έστειλε τον ειδικό κηποτεχνικό Σμάρατ. Στη δυτική πλευρά της υπήρχαν οι τρεις συνεχόμενες οικίες των Βούρου, Μαστρονικόλα και Αφθονίδου, όπου έμειναν αρχικά οι βασιλείς Οθων και Αμαλία μετά τους γάμους τους. Στα σπίτια αυτά (όσα σώζονται) στεγάζεται σήμερα το «Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών». Στην πλατεία υπήρχαν επίσης τα κτίρια των Υπουργείων Εσωτερικών και Οικονομικών. Πολλές περιπέτειες πέρασε η επίσημη ονομασία της πλατείας. Στο αρχικό σχέδιο της πόλεως των Αθηνών (του von Klentze) λεγόταν «Πλατεία Αισχύλου». Κατόπιν ονομάστηκε «Πλατεία Νομισματοκοπείου» γιατί εκεί ήταν το κτίριο του Νομισματοκοπείου. Στη συνέχεια η πλατεία ονομάστηκε «25ης Μαρτίου», όνομα που κράτησε για πολλά χρόνια. Κατόπιν μετονομάστηκε σε «Πλατεία Δημοκρατίας» και μετά πήρε και επίσημα πλέον το όνομα με το οποίο ήταν πάντοτε γνωστή, «Πλατεία Κλαυθμώνος». Τέλος τον Ιούνιο του 1989 μετονομάστηκε σε «Πλατεία Εθνικής Συμφιλιώσεως» με την αφορμή των αποκαλυπτηρίων του ομώνυμου μνημείου στην πλατεία.</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
<br />Κολιάτσου<br />Κολιάτσος, Στυλιανός (+ 1878): Στρατιωτικός και πολιτικός που έδρασε στο γ’ τέταρτο του 19ου αιώνα.Η οικογένεια Κολιάτσου είχε κτήματα στην περιοχή που είναι σήμερα η πλατεία και η ομώνυμη συνοικία. Ο Στυλιανός Κολιάτσος ήταν αξιωματικός της χωροφυλακής επί Οθωνος και εκλέχτηκε πληρεξούσιος στη Β’ Εθνοσυνέλευση (1864) και πολλές φορές βουλευτής. Έπαιξε επίσης σημαντικό ρόλο στις συζητήσεις για το Σύνταγμα της χώρας. Διετέλεσε Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων από το 1866 έως το 1878 και Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου (1866-1874).Βρίσκεται μεταξύ των οδών Πατησίων, Καλλινίκου και Σίφνου.</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
<br />Κολωνακίου<br />Η επίσημη ονομασία είναι Πλατεία Φιλικής Εταιρείας. Η ονομασία προέρχεται από κάποιο παλαιό στύλο (κολωνάκι) που υπήρχε εκεί κοντά (υπάρχει και σήμερα στο κηπάριο της πλατείας) και που μάλλον ήταν «αποτρεπτικό» νόσων και θεομηνιών. Ο στύλος αυτός έδωσε το όνομά του στη σημερινή συνοικία, μια από τις καλύτερες της Αθήνας. Πρέπει πάντως να σημειώσουμε ότι η περιοχή του Κολωνακίου πάνω από την Δεξαμενή λεγόταν παλαιότερα «Κατσικάδα»,γιατί Λιδωρικιώτες γαλατάδες έβοσκαν εκεί τις κατσίκες τους, στις πλαγιές του Λυκαβηττού.</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
<br />Κουκάκη (και όχι Κουκακίου)<br />Κουκάκης Γεώργιος: Εργοστασιάρχης σιδερένιων κρεβατιών, που πρώτος έκτισε σπίτι στην περιοχή αυτή και της έδωσε το όνομά της. Το σπίτι αυτό βρισκόταν στην ανατολική γωνία των οδών Δημητρακοπούλου και Γεωργ. Ολυμπίου και κατεδαφίστηκε στα μέσα του 20ου αιώνα.Η πλατεία σχηματίζεται στη συμβολή των οδών Βεΐκου, Ορλωφ, Ματρόζου και Γεωργ. Ολυμπίου.</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
<br /> Κυνοσάργους<br />Κυνόσαργες ένα από τα τρία μεγάλα γυμναστήρια των αρχαίων Αθηνών. Ανήκε στο δήμο Διομείας και βρισκόταν έξω από τα τείχη της πόλεως στα νότια του ναού του Ολυμπίου Διός στην αριστερή όχθη του Ιλισού, όπου σήμερα η συνοικία Κυνοσάργους (παλιότερα Κατσιπόδι). Το γυμναστήριο του Κυνοσάργους ιδρύθηκε τον 6ο π.Χ. αιώνα. Εκεί εγυμνάζοντο οι νέοι που ένας από τους γονείς τους δεν ήταν Αθηναίος (νόθοι). Η ονομασία προέρχεται από έναν «κύνα αργόν» (σκύλο λευκό ή ταχύ) που άρπαξε κομμάτια από το ζώο τη στιγμή της θυσίας στον Ηρακλή στον οποίο ήταν αφιερωμένο το άλσος που περιέβαλε το γυμναστήριο. Στο σημείο που άρπαξε τα κομμάτια το ζώο σύμφωνα με χρησμό του Μαντείου ιδρύθηκε το γυμναστήριο για να εξευμενιστεί ο Ηρακλής. Η διάκριση μεταξύ γνήσιων και νόθων Αθηναίων καταργήθηκε όταν ο Θεμιστοκλής (που η μητέρα του δεν ήταν Αθηναία) έπεισε γνήσιους Αθηναίους να γυμνάζονται στο Κυνόσαργες.</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
Μαβίλη<br />Η πλατεία ονομάστηκε προς τιμήν του Ιθακήσιου ποιητή Λορέντζου Μαβίλη (1860-1912). Από οικογένεια ευγενούς καταγωγής σπούδασε στη Γερμανία και στη συνέχεια επέστρεψε στην Ελλάδα και, ως θερμός πατριώτης, πήρε μέρος στις πολεμικές περιπέτειες του έθνους στην Κρήτη (1896) και στην Ήπειρο (1987) όπου και τραυματίστηκε. Το 1910 εκλέχθηκε βουλευτής. Στη Βουλή πρωτοστάτησε στους αγώνες για τη Δημοτική γλώσσα. Σε μια αγόρευσή του είπε «δεν υπάρχει γλώσσα χυδαία υπάρχουν μόνο χυδαίοι άνθρωποι». Πήρε μέρος στον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο ως λοχαγός στο εθελοντικό σώμα των Γαριβαλδινών. Σκοτώθηκε στη μάχη του Δρίσκου στην Ήπειρο.Η πλατεία παλιότερα λεγόταν «Στέγη Πατρίδος» επειδή σε μικρή απόσταση υπήρχαν οι προσφυγικές πολυκατοικίες του ομώνυμου Οργανισμού.</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
<br />Μεταξουργείου<br />Η ονομασία της προήλθε από εργοστάσιο κατασκευής μεταξωτών υφασμάτων που ιδρύθηκε εκεί το 1835. Το εργοστάσιο εγκαταστάθηκε στην ημιτελή οικία του πρίγκιπα Καντακουζηνού (που διατηρείται ακόμα και σήμερα στις οδούς Μεγ. Αλεξάνδρου, Μυλλέρου, Γιατράκου). Το Μεταξουργείο είναι από τις παραδοσιακές συνοικίες της Αθήνας και από εκεί ξεκινούσαν οι αποκριάτικες «ατραξιόν» της παλιάς πόλης όπως το«Γαιτανάκι».</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
<br />Μοναστηρακίου<br />Πήρε το όνομά της από το «Μέγα Μοναστήριον της Παντανάσσσης» που ιδρύθηκε στον 10ον αιώνα. Εκεί ύφαιναν τους «αμπάδες» φθηνά και χονδρά υφάσματα που έγιναν παράδοση για την περιοχή (απ’ όπου και η ονομασία της Αμπατζήδικα). Με την πάροδο του χρόνου τα κτίρια εγκαταλείφθηκαν και ερειπώθηκαν, έμεινε μόνον η μικρή εκκλησία (τρίκλιτη βασιλική) της Παντανάσσης) που σκεπάστηκε από χώματα και μόνο ένα μέρος της ήταν πάνω από το έδαφος. Γύρω στα 1760 κτίστηκε το τούρκικο τζαμί που υπάρχει μέχρι και σήμερα. Η πλατεία Μοναστηρακίου λεγόταν παλαιότερα και Πλατεία της Παλιάς Στρατώνας (από τους στρατώνες που υπήρχαν τότε στην περιοχή).</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
<br />Ομόνοιας<br />Η αρχική της ονομασία ήταν Όθωνος προς τιμήν του πρώτου βασιλέως. Τη σημερινή της ονομασία πήρε το 1863 γιατί εκεί συμφιλιώθηκαν οι δύο αντίπαλες πολιτικές παρατάξεις, των Ορεινών και των Πεδινών, που είχαν δημιουργηθεί μετά την έξωση του Όθωνος. Οι Ορεινοί πήραν την ονομασία αυτή, γιατί μαζί τους είχε συνταχθεί το ορεινό πυροβολικό, ενώ οι Πεδινοί πήραν το όνομά τους σε αντίθεση με τους Ορεινούς. Οι Ορεινοί ήταν με το μέρος του Κω/νου Κανάρη ενώ οι Πεδινοί με το μέρος του Δημητρίου Βούλγαροι. Μεγάλη αιματηρή σύγκρουση μεταξύ των δύο παρατάξεων έγινε στις 18-21 Ιουνίου με 120 νεκρούς και 300 τραυματίες. Οι αντιμαχόμενοι συμφιλιώθηκαν τελικά στην πλατεία με την μεσολάβηση των πρεσβευτών των μεγάλων δυνάμεων.</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
<br />Παγκρατίου<br />Η ονομασία της περιοχής πίσω από το Παναθηναϊκό Στάδιο οφείλεται στο ότι εκεί ήταν, κατά την αρχαιότητα, το ιερό του Παγκρατίου Ηρακλέους (ως προστάτη του αγωνίσματος του παγκρατίου που ήταν συνδυασμός πυγμαχίας και πάλης).</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
<br />Παλαιών Ανακτόρων (Συντάγματος)<br />Βρίσκεται στο χώρο του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη. Το κτίριο των Παλαιών Ανακτόρων (όπου σήμερα βρίσκεται η Βουλή των Ελλήνων κτίστηκε για να στεγάσει το βασιλέα Όθωνα. Αρχικά ο Όθων ήθελε να κτίσει το ανάκτορό του στην Ακρόπολη επενέβη όμως ο πατέρας του, ο φιλέλληνας βασιλιάς Λουδοβίκος Α’ της Βαυαρίας, και έτσι αποσοβήθηκε το ανοσιούργημα. Ο θεμέλιος λίθος μπήκε το 1836 και το έργο τελείωσε το 1840. Το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών ανέγερσης του κτιρίου ανέλαβε ο πατέρας του Όθωνα Λουδοβίκος Α’. Η Βουλή στεγάστηκε εκεί το 1922. Αργότερα, η πλατεία ονομάστηκε για να τιμηθεί το Σύνταγμα, ο πρώτος Καταστατικός Χάρτης της Χώρας, που ρυθμίζει τον τρόπο οργάνωσης της πολιτικής εξουσίας και τι σχέσεις της με τους πολίτες. Το πρώτο Σύνταγμα αποφασίστηκε να δοθεί από τον Όθωνα ύστερα από την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 με αρχηγούς τους Δημ. Καλλέργη, Ι. Μακρυγιάννη κ.α. Ο σχετικός νόμος ψηφίστηκε από την Εθνοσυνέλευση του 1844. Τότε απέκτησαν για πρώτη φορά οι Έλληνες το δικαίωμα ψήφου.</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
<br />Πλάκας (Φιλομούσου Εταιρείας = Προεπαναστατικής απελευθερωτικής οργάνωσης)<br />Για την προέλευση του ονόματος της συνοικίας αλλά και της πλατείας της Πλάκας υπάρχουν πολλές εκδοχές: Κατά τον Δημ. Καμπούρογλου η ονομασία οφείλεται σε μία μεγάλη πέτρινη πλάκα που βρέθηκε κοντά στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου (μέσα στον αρχαιολογικό χώρο του θεάτρου Διονύσου). Κατά άλλη εκδοχή η ονομασία προέρχεται από την αλβανική λέξη «πλιάκα» που σημαίνει παλαιός. Επικράτησε κατά την εγκατάσταση Αρβανιτών «γκαγκαρέων» κατά τον 17οαιώνα στην περιοχή γύρω από την Ακρόπολη που ήταν έρημη και εγκαταλελειμμένη μετά τους ρωμαϊκούς και βυζαντινούς χρόνους. Οι αρβανίτες αυτοί έλεγαν ότι κατοικούν στην «πλιάκα» (παληά) Αθήνα και έτσι έμεινε το όνομα.</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
<br />Ρηγίλλης<br />Ρήγιλλα Αππία-Αννια (Β΄ μ.Χ αιώνας): σύζυγος του Αθηναίου σοφιστή και πολιτικού Ηρώδου του Αττικού. Πέθανε λίγο μετά το γάμο τους που έγινε γύρω στο 143 μ.Χ. Ο Ηρώδης κατηγορήθηκε τότε από τους εχθρούς του ότι ήταν υπαίτιος του θανάτου της, αθωώθηκε όμως μετά από δίκη στη Ρώμη και στη μνήμη της ίδρυσε στους νοτιοανατολικούς πρόποδες της Ακροπόλεως το Ηρώδειον (Ωδείον Ηρώδου του Αττικού) που ονομάστηκε «επί Ρηγίλλη». Κατ’ άλλους η Ρηγίλλα πέθανε γύρω στο 160 μ.Χ. Ο Ηρώδης ο (υιός του) Αττικού Τιβέριος-Κλαύδιος (103-179 μ.Χ.) γεννήθηκε στον Μαραθώνα, πήρε εξαιρετική μόρφωση και ήταν ένας από τους καλύτερους ρήτορες της εποχής του και δάσκαλος Ρωμαίων αυτοκρατόρων (ως ο Μάρκος Αυρήλιος). Πήρε ανώτατα αξιώματα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (Ύπατος & άρχων των Αθηνών). Είχε μεγάλη περιουσία και διέθεσε πολλά χρήματα σε έργα κοινής ωφελείας στην Κόρινθο, Δελφούς, Θερμοπύλες και την Αθήνα. Μεταξύ των δωρεών του ήταν και το Παναθηναϊκό Στάδιο, το οποίο αναμαρμαρώθηκε με δωρεά του Γ. Αβέρωφ προκειμένου να τελεσθούν οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες το 1896.</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
<br />Φιλοπάππου<br />Φιλόπαππος Γάιος – Ιούλιος – Αντίοχος (Α΄ αιώνας μ.Χ.): Ύπατος και άρχων των Αθηνών από την Συρία (εγγονός του βασιλιά της Συρίας Αντίοχου Δ’). Ευεργέτησε την Αθήνα και ανακηρύχθηκε Αθηναίος πολίτης. Στον ομώνυμο λόφο απέναντι από την Ακρόπολη έκτισε το ομώνυμο μνημείο εις μνήμην του παππού του κ.α επιφανών. Κατά την αρχαιότητα ο λόφος του Φιλοπάππου ονομαζόταν «Μουσείον» (από τον εκεί τάφο του ποιητή Μουσαίου) ή λόφος Μουσών επειδή παλιά ήταν αφιερωμένος στις μούσες. Από τον λόφο του Φιλοπάππου ο Ενετός Φραγκίσκος Μοροζίνης βομβάρδισε την Ακρόπολη και κατέστρεψε τον ναό της Απτέρου Νίκης (1687)</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 22px; padding: 5px 0px;">
<a href="http://newsbay.gr/wp-content/uploads/2012/04/NewsBay.gr_145.jpg" style="color: #ea0b8c; text-decoration: initial;"><br /></a><br />Μάρω Βουγιούκα – Βασίλης Μεγαρίδης, “Οδωνυµικά – Η σημασία των ονομάτων των οδών της Αθήνας“, Δήμος Αθηναίων, Πολιτισμικός Οργανισμός 1977<br />greekcafemagazine.com</div>
<br />
<br /></div>
Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-11903878838929376122012-12-02T23:26:00.002-08:002015-04-25T23:18:25.784-07:00Κάποτε...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">Κάποτε μιλούσαμε</span><br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">τώρα σιωπή...</span><br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">Κάποτε γελούσαμε</span><br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">τώρα βλέπω τα σκυθρωπά πρόσωπά μας...</span><br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">Κάποτε αγαπιόμαστε</span><br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">τώρα τρομάζω και στη σκέψη μόνο</span><br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">πως μπορεί να μ' αγγίξεις.</span><br />
<h2>
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; line-height: 18px;">Κάποτε ονειρευόμαστε </span></h2>
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">τώρα απλά παρακολουθώ τη ζωή σα θεατής</span><br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">Παρακολουθώ τη ζωή μου</span><br />
<div class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #333333; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">
να με προσπερνά, χωρίς εμένα<br />
<br />
Κάποτε...<br />
κάναμε πράγματα μαζί...<br />
όμως αλίμονο<br />
δεν είχα καταλάβει<br />
πως ήμουν μόνη μου.</div>
</div>
Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-36152178769361836032012-12-02T23:22:00.003-08:002013-01-13T09:44:38.187-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Φίλες και φιλοι</span><br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Καλημέρα και καλή βδομάδα σε όλους μας!</span><br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Σε όσους αρέσει το διάβασμα έχω να σας προτείνω ένα βιβλίο -ένα μυθιστόρημα- σχεδόν ξεχασμένο! " Το Μυθιστόρημα των Τεσσάρων", ένα ιδιότυπο μυθιστόρημα γραμμένο από τέσσερεις διαφορετικούς συγγραφείς.</span><br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Την άνοιξη του 1958 η εφημερίδα "Ακρόπολις" δημοσίευσε σε συνέχειες, με τεράστια επιτυχία, αυτό που ονομάστηκε " Το Μυθιστόρημα των Τεσσάρων". Με πρωτοβουλία του Γιάννη Μαρή, παλιού συνεργάτη της "Ακροπόλεως", τέσσερεις από τους γνωστότερους συγγραφείς της γενιάς του '30, ο Στρατής Μυριβίλης, ο Μανώλης Καραγάτσης, ο Άγγελος Τερζάκης και ο Ηλίας Βενέζης, πείστηκαν, ύστερα από πολλές αμφιβολίες, να λάβουν μέρος σε ένα πείραμα εντελώς πρωτότυπο. Δέχτηκαν, δηλαδή, να γράψουν μαζί, αλλά εκ περιτροπής, ένα μυθιστόρημα, αλλά χωρίς να έχει προηγηθεί καμια συνεννόηση μεταξύ τους, ή να έχει συμφωνηθεί κάποιος σκελετός. Η σειρά με την οποία θα έγραφαν αποφασίστηκε με κλήρωση. Άρχισε ο Μυριβήλης, που κ</span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">άλυψε την πρώτη εβδομάδα, συνέχισε ο Καραγάτσης, κι ακολούθησαν, ανά βδομάδα, ο Τερζάκης και ο Βενέζης. Η ίδια διαδικασία επαναλήφθηκε για τέσσερεις ακόμα εβδομάδες, ώσπου να ολοκληρωθεί το μυθιστόρημα με το Βενέζη. Ακολούθησε πανελλήνιος διαγωνισμός για τον "οριστικό" τίτλο του μυθιστορήματος, που θα τον διάλεγαν, ανάμεσα στους προτεινόμενους, οι ίδιοι οι συγγραφείς (στο διαγωνισμό συμμετείχαν 4.208 αναγνώστες).</span><br />
<div class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #333333; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">
Διαβάζοντας σήμερα το "Μυθιστόρημα των Τεσσάρων" δε θα πρέπει να ξεχνάμε τις ιδιότυπες αυτές συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφτηκε και παρουσιάστηκε. Οι συνθήκες αυτές εξηγούν την όλη δομή του, τον αποσπασματικό, δηλαδή, χαρακτήρα του. Εξηγούν όμως επίσης και το κέφι που το διαπνέει, την επινόηση περίπλοκων καταστάσεων και μυστηρίων - όχι τόσο, όπως ίσως υποψιαζόμαστε, για να κινηθεί το ενδιαφέρον των αναγνωστών, όσο κυρίως για να δούμε πως θα ξεμπλέξει από τις κακοτοπιές ο φίλος συγγραφέας που ακολουθεί. Με το πνεύμα αυτό, του παιχνιδιού και του πειραματισμού πρέπει να πλησιάσουμε κι εμείς το "Μυθιστόρημα των Τεσσάρων"</div>
</div>
Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8954462952291885496.post-42351278952477451262012-12-01T13:40:00.003-08:002012-12-01T13:40:12.078-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">Μοναξιά !!!</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">γλυκιά, τρυφερή, νοσταλγική !!!</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;" /><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">Ερημιά...</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">σκληρή, αδυσώπητη, ανελέητη...</span></div>
Πόπη Ζαράγκα Κοροβέσηhttp://www.blogger.com/profile/10012049394094878541noreply@blogger.com0