Κάποτε...

Κάποτε μιλούσαμε
τώρα σιωπή...
Κάποτε γελούσαμε
τώρα βλέπω τα σκυθρωπά πρόσωπά μας...
Κάποτε αγαπιόμαστε
τώρα τρομάζω και στη σκέψη μόνο
πως μπορεί να μ' αγγίξεις.

Κάποτε ονειρευόμαστε 

τώρα απλά παρακολουθώ τη ζωή σα θεατής
Παρακολουθώ τη ζωή μου

να με προσπερνά, χωρίς εμένα

Κάποτε...
κάναμε πράγματα μαζί...
όμως αλίμονο
δεν είχα καταλάβει
πως ήμουν μόνη μου.